عبدالرحیم ربانی شیرازی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
عبدالرحیم ربانی شیرازی
شناسنامه
نام کامل عبدالرحیم شیرازی
تاریخ تولد ۱۳۰۱
زادگاه شیراز  ایران
محل تحصیل شیراز، قم
محل زندگی قم
محل مرگ ۱۳۶۰ بین راه دلیجان و محلات،  ایران
اطلاعات علمی
تالیفات تصحیح و تعلیق بر وسائل الشیعة
تصحیح و تعلیق بر بحارالانوار
قضاء الحقوق فی ترجمة الصدوق
حرکت طبیعی از دو دیدگاه
و ...

عبدالرحیم ربانی شیرازی معروف به ربانی،(۱۳۰۱ شیراز-۱۳۶۰) نمایندهٔ ولی فقیه در استان‌های کردستان، آذربایجان و فارس، عضو مجلس خبرگان قانون اساسی و مجلس خبرگان رهبری و شورای نگهبان، بود.

تحصیل[ویرایش]

تا۲۰ سالگی نزد پدر، آداب زندگی معاشرت، تحصیل و کسب و کار را فرا گرفت. در ۱۷ سالگی وارد حوزه علمیه شیراز شد و در کنار تحصیل علوم دینی به سوی فعالیت‌های سیاسی رفت و در طرد فرقه‌های بابیت، بهاییت و صوفی گری به همراه سایر گروه‌ها به نام گروه دین تلاش می‌کرد. در ۱۳۲۰ با اوج‌گیری تبلیغات توده ای‌ها به میدان آمد و با آنها به مبارزه پرداخت.[۱] برای تکمیل اطلاعات دینی به مدرسه علمیه آقا باباخان رفت. در سال ۱۳۲۷ به قم رفت و چند سالی در مدرسه حجتیه مسکن گزید و در درس سید حسین طباطبایی بروجردی شرکت کرد.

اساتید[ویرایش]

وی از شیخ محمدکاظم شیرازی، سید عبدالله بلادی بوشهری، آقابزرگ تهرانی اجازه اجتهاد داشت.

وی پس از درگذشت بروجردی به طرح و تبلیغ مرجعیت خمینی پرداخت. او در دوران حکومت پهلوی بارها دستگیر و ده سال زندان بود و در شهرهای کاشمر جیرفت فیروزآباد و سردشت در تبعید به سر برد[نیازمند منبع].

با پیروزی انقلاب وی با نظر خمینی برای فرونشاندن غائله کردستان و آذربایجان عازم این مناطق شد. او در ۱۳۶۰/۱/۸ از سوی گروهک فرقان مورد سو قصد قرار گرفت.[۲]

آثار[ویرایش]

چاپ شده[ویرایش]

  • تصحیح و تعلیق بر وسائل الشیعة[۳]
  • تصحیح و تعلیق بر بحارالانوار[۴]
  • قضاء الحقوق فی ترجمة الصدوق[۵]
  • حرکت طبیعی از دو دیدگاه[۶]

چاپ نشده[ویرایش]

  • ولایت فقیه
  • سلاسل الصوفیة
  • شرح حال علماء و دانشمندان

وفات[ویرایش]

وی در ۱۷ اسفند ۱۳۶۰، در بین راه دلیجان و محلات، به علت واژگونی اتومبیل، درگذشت.[۱]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ خاطرات مرضیه حدیدچی (دباغ)، به کوشش محسن کاظمی،انتشارات سوره مهر، صص۷۸–۷۹
  2. محسن کاظمی. خاطرات عزت شاهی. چاپ هجدهم. سوره مهر، ۱۳۹۰. ۴۳۳. شابک ‎۹۷۸–۹۶۴–۵۰۶–۱۵۳–۹. 
  3. بنا به پیشنهاد سید حسین طباطبایی بروجردی مبنی بر تشکیل و تأسیس مکتب فقهی جدیدی تحت عنوان «فقه الحدیث»، وی یکی از سه نفر شاگردان ممتاز و قبول شدگان از بین شصت نفر شاگردان او بود که در احیاء وسائل الشیعة از طریق تصحیح و تعلیق و چاپ، همت گمارد. ضمن اینکه در گروه تدوین کتاب «جامع الحدیث» نیز حضور فعال داشت.
  4. دقت و مهارتی که او در تصحیح وسائل الشیعة و نگاشتن پاورقی‌های آن از خود نشان داد، آوازه‌اش را به دور دست‌ها رساند و متعاقب پیشنهاد تصحیح و تنقیح کتاب عظیم بحارالانوار به علامه طباطبایی از سوی یکی از ناشران متعهد، علامه طباطبایی را بر آن داشت تا در اجرای این امر مهم از او دعوت به همکاری کند. از مجموعه ۱۱۰ جلدی بحارالانوار کار تصحیح و تعلیق ۴۰ جلد آن توسط او انجام گرفته است.
  5. این کتاب را به منظور حق‌شناسی از شیخ صدوق به رشته تحریر در آورده است.
  6. این اثر از آخرین نوشته‌های اوست که در زندان نوشته است.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]