محمدرضا عارف
| محمدرضا عارف | |
|---|---|
 |
|
| نماینده مجلس شورای اسلامی دوره دهم |
|
| مشغول به کار ۸ خرداد ۱۳۹۵ – تاکنون |
|
| حوزه انتخاباتی | تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس |
| دومین معاون اول رئیس‌جمهور ایران | |
| مشغول به کار ۲۰ مرداد ۱۳۸۰ – ۲۰ شهریور ۱۳۸۴ |
|
| رئیس جمهور | سید محمد خاتمی |
| پیش از او: | حسن حبیبی |
| بعد از او: | پرویز داوودی[۱] |
| اولین رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی | |
| مشغول به کار ۱۳۷۹ – ۱۳۸۰ |
|
| رئیس جمهور | سید محمد خاتمی |
| پیش از او: | محمدعلی نجفی رئیس سازمان برنامه و بودجه و محمد باقریان دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی کشور |
| بعد از او: | محمد ستاری‌فر |
| وزیر پست، تلگراف و تلفن | |
| مشغول به کار ۲۸ مرداد ۱۳۷۶ – ۲۹ مرداد ۱۳۷۹ |
|
| رئیس جمهور | سید محمد خاتمی |
| پیش از او: | محمد غرضی |
| بعد از او: | احمد معتمدی |
| عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام | |
| مشغول به کار ۲۵ اسفند ۱۳۸۱ – تاکنون |
|
| رئیس دانشگاه تهران | |
| مشغول به کار ۱۳۷۳ – ۱۳۷۶ |
|
| پیش از او: | غلامعلی افروز |
| بعد از او: | سید منصور خلیلی عراقی |
| مؤسس و رئیس بنیاد امید ایرانیان | |
| رئیس هیئت مدیره بنیاد باران | |
| اطلاعات شخصی | |
| تولد | ۲۷ آذر ۱۳۳۰ ۱۹ دسامبر ۱۹۵۱ (۶۴ سال) یزد، ایران |
| حزب سیاسی | اصلاح‌طلب |
| همسر | حمیده مروج فرشی |
| محل تحصیل | دانشگاه تهران (لیسانس) دانشگاه استنفورد (پی اچ دی) |
| تخصص | مهندس برق، استاد دانشگاه استاد راهنما: تامس ام. کاور |
| دین | اسلام شیعه |
| وب‌گاه | http://draref.ir/fa/ |
محمدرضا عارف (زاده ۲۷ آذر ۱۳۳۰ در یزد، ایران)[۲] سیاستمدار اصلاح‌طلب، مهندس برق، استاد دانشگاه، رئیس بنیاد امید ایرانیان، نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و رئیس فراکسیون امید در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی،[۳] عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو پیوسته و رئیس گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و رئیس هیئت مدیرهٔ بنیاد باران است.[۴] وی همچنین عضو شورای عالی جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران و مشاور عالی رئیس این جمعیت ملی در امور بشردوستانه است.[۵] او در دورهٔ دوم ریاست جمهوری سید محمد خاتمی (۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴)، معاون اول رئیس جمهور بود.[۶]
عارف پس از تحصیل مهندسی برق در دانشگاه‌های تهران و استنفورد، کار خود را با معاونت طرح و توسعه و سپس سرپرستی شرکت مخابرات ایران آغاز کرد. او از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۵ استاد دانشگاه صنعتی اصفهان و از آن زمان تا کنون استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف بوده است. در سال‌های دهه ۱۳۶۰ در سمت‌های معاونت‌های دانشجویی، آموزشی و هماهنگی و قائم مقامی وزارت فرهنگ و آموزش عالی مشغول به کار بود. در ۱۳۷۳ به ریاست دانشگاه تهران منصوب شد.
با انتخاب سید محمد خاتمی به ریاست جمهوری در ۱۳۷۶، عارف به عنوان وزیر پست، تلگراف و تلفن به کابینه راه یافت. در ۱۳۷۹ به عنوان اولین رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و معاون رئیس جمهور منصوب شد. در دولت دوم سید محمد خاتمی او به عنوان معاون اول وی تا سال ۱۳۸۴ مشغول به کار بود.
او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ ایران با شعار معیشت و منزلت و عقلانیت کاندید و تأیید صلاحیت شد، اما پس از یک ماه مبارزه انتخاباتی و پس از دریافت نامه‌ای از سید محمد خاتمی، چهار روز پیش از رأی‌گیری انصراف داد.
عارف در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی سرلیست فهرست سی نفرهٔ ائتلاف فراگیر اصلاح طلبان: گام دوم در تهران بود و توانست با کسب ۱٬۶۰۸٬۹۲۶ رأی، در رتبهٔ اول تهران، وارد مجلس دهم شود. در این انتخابات تمام سی کرسی تهران به فهرست اصلاح طلبان به سرلیستی وی رسید. عارف نیز بالاترین آرای تهران و سرتاسر کشور را بدست آورد.
محتویات
زندگی[ویرایش]
محمدرضا عارف در سال ۱۳۳۰ در خانواده‌ای مذهبی در یزد به دنیا آمد. پدرش حاج‌میرزا احمد عارف از بازاریان سرشناس و از خادمان سیدالشهدا بوده است. از کودکی در ریاضی موفق بود، گفته می‌شود در پنج سالگی به حساب سیاق تسلط داشته و در سال ۱۳۴۸ در مسابقات کشوری ریاضی در رامسر رتبهٔ نخست کشوری را به دست آورد. در کنکور سراسری ریاضی ۱۳۴۹ رتبهٔ دوم کشوری را کسب کرد و در رشته مهندسی برق دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد و در سال ۱۳۵۴ با معدل ۳٫۹۱ از ۴ فارغ‌التحصیل گشت. در همین سال با استفاده از بورس تحصیلی دانشگاه صنعتی اصفهان به آمریکا رفت. در سال ۱۳۵۵ مدرک کارشناسی ارشد و در سال ۱۳۵۹ مدرک دکترای خود را در رشتهٔ برق مخابرات با معدل چهار از چهار به سرپرستی تامس ام. کاور از دانشگاه استنفورد گرفت.[۷][۸][۹][۱۰]
او در تز دکترای خود به بررسی شبکه‌های غیر حلقوی که در فرستنده‌ها لینکهای قطعی پخش کننده بدون هیچ تداخل در گیرنده‌ها دارند پرداخت. چنین شبکه‌هایی شبکه‌های عارف نامیده می‌شوند.[۱۱] زمینه تحقیقاتی او نظریه اطلاعات و رمزنگاری است.[۱۲] وی همچنین استاد گروه برق مخابرات دانشگاه صنعتی شریف است.
سوابق سیاسی پیش از انقلاب[ویرایش]
عارف در قبل از انقلاب در زمینهٔ برگزاری جلسات مذهبی در دوران دانشجویی در دانشگاه تهران نقش داشته است. همچنین در سال ۱۳۵۴ توسط کمیته مشترک ضد خراب‌کاری ساواک دستگیر شده است. او بین سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۹ در انجمن اسلامی دانشجویان آمریکا و کانادا عضو رسمی بوده و فعالیت داشته است.[۱۳]
خانواده[ویرایش]
همسر او حمیده مروج متولد سال ۱۳۳۵ در شهرستان یزد می‌باشد. محمدرضا عارف هم از آن نامزدهایی بود که به همراه همسرش برای ثبت نام در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۹۲) در ستاد انتخاباتی وزارت کشور حضور پیدا کرد. حمیده مروج متخصص پوست و مو است. موفقیت‌های تحصیلی او در سال‌های مدرسه با کسب رتبه ۱۰ در دانشگاه و قبولی در رشته پزشکی به اوج خود رسید. وی همچنین قبل از انقلاب عضو انجمن اسلامی دانشجویان در شیراز بود.[۱۴] او اکنون به عنوان پزشک متخصص و عضو هیئت علمی در دانشگاه شهید بهشتی فعالیت می‌کند. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشیار پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، عضو هیئت مرکز تحقیقات لیزر در پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فلوشیپ درماتوپاتولوژی و همچنین دارای ۶۰ مقاله داخلی و خارجی و سخنران همایش‌های داخلی و خارجی می‌باشد؛ و به عنوان اولین مبتکر تولید «پوست ترمیمی» در میان متخصصان این رشته زنی موفق و نام آشنا است.[۱۵][۱۶] پیش از انقلاب و در زمانی که عارف به عنوان دبیر انجمن اسلامی ایران در آمریکا فعال بوده است طی نامه‌ای به انجمن‌های ایران می‌خواهد که دختری را برای ازدواج با او معرفی کنند. در پی این نامه حمیده مروج که در آن زمان ۲۱ ساله بوده است به او معرفی می‌شود و با هم ازدواج می‌کنند. حاصل ازدواج محمدرضا عارف و حمیده مروج سه فرزند پسر است.[۱۷]
مسئولیت‌ها[ویرایش]
عارف بین سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ معاون شرکت مخابرات بود و از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۲ سرپرست شرکت مخابرات شد. در همین سال‌ها معاون آموزش و معاون دانشجویی وزارت فرهنگ و آموزش عالی را نیز بر عهده داشته است. بین سال‌های ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۳ قائم مقام وزارت فرهنگ و آموزش عالی و معاون آموزشی آن بوده است.[۱۸] همچنین از ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۳ استاد دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان بوده.[۱۹] بین سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶ به عنوان مشاور آموزشی و قائم مقام وزیر در هیئت‌های ممیزه شناخته می‌شود.[۱۸] وی در دوران حیات سیاسی خود مسئولیت‌های مهمی را در جمهوری اسلامی ایران عهده‌دار بوده‌است، از ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۶ رئیس دانشگاه تهران بود و از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۹ پست وزارت پست و تلگراف و تلفن را عهده‌دار بود و همچنین بین سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۰ پس از ادغام سازمان برنامه و بودجه و سازمان امور اداری و استخدامی، اولین رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور بود.[۲۰]
عارف رئیس هیئت مدیرهٔ بنیاد باران و یکی از اعضای اصلی بنیانگذار حزب مشارکت است. او هم‌اکنون علاوه برداشتن سمت استادی در دانشکدهٔ برق دانشگاه صنعتی شریف، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران[۲۱] و از ۲۵ اسفند ۱۳۸۱ عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده است.[۱۸]
انتخابات دوره هشتم مجلس شورای اسلامی[ویرایش]
محمدرضا عارف در انتخابات دوره هشتم مجلس شورای اسلامی در اعتراض به رد صلاحیت اصلاح طلبان از ادامه رقابت انصراف داد، در آن انتخابات از وی به عنوان نفر اول فهرست انتخاباتی ائتلاف اصلاح طلبان نام برده می‌شد.[۲۲]
انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲[ویرایش]
عارف پیش‌تر اعلام کرده بود در صورت کاندیدشدن خاتمی یا هاشمی، کاندید نخواهد شد[۲۳] ولی سرانجام با اعلام قبلی، در روز چهارم ثبت نام کاندیدهای ریاست جمهوری با حضور در ستاد انتخابات وزارت کشور با شعار «معیشت، منزلت و عقلانیت» ثبت نام خود را قطعی کرد.[۲۴] شعار انتخاباتی دیگر او «زندگی آبرومندانه و شرافتمنداته در سایه کشورداری خردمندانه» بود.[۲۵] وی جزء ۸ نفری بود که برای یازدهمین دوره ریاست جمهوری، از سوی شورای نگهبان تأیید صلاحیت شد.[۲۶]
صادق زیباکلام در مورد اعلام کاندیداتوری محمدرضا عارف گفت که او حد نهایی پذیرش اصولگرایان است و اگر روزی اصولگرایان مجبور شوند شخصی اصلاح‌طلب را به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب کنند حد نهایی‌اش عارف خواهد بود و به غیر از عارف حاضر نیستند هیچ نامزد اصلاح‌طلبی را بپذیرند. زیباکلام همچنین پیش‌بینی کرده بود که در صورت عدم حمایت اصلاح‌طلبان از او و در صورتی که به عنوان یک شخص وارد انتخابات شود حتی از ولایتی و حدادعادل (با سقف رأی‌های پنج میلیون) هم کمتر رای خواهد آورد و سقف رأی او به عنوان نامزد مستقل به دو میلیون رأی نیز نخواهد رسید.[۱۸]
در اواخر سال ۱۳۹۱ جعفر توفیقی—وزیر علوم دولت اصلاحات—به عنوان رئیس ستادانتخاباتی محمدرضا عارف منصوب[۲۷] و حسن رسولی—از اعضای هیئت‌مدیرهٔ بنیاد باران— به عنوان سخنگوی ستاد انتخابات عارف برگزیده شد.[۲۸] عارف اعلام کرد که رنگ سفید را به عنوان رنگ انتخاباتی خود برگزیده است.[۲۹] ستاد انتخاباتی عارف با تأکید بر محوریت اصول اخلاقی در جریان انتخابات منشوری را در ده بند با عنوان منشور اخلاق انتخاباتی منتشر کرد که تأکید آن بر ضرورت رفتار در چارچوب قانون و گفتار صادقانه و تصمیم‌گیری بر مبنای عقلانیت بود.[۳۰]
عارف حل گرانی و بحث اشتغال را اولویت اصلی خود اعلام کرد[۳۱] و در مورد برنامه‌هایش گفت که برای رشد کشور برنامهٔ جامعی دارد که در فاز اول مهار تورم است و در این کار دولت دخالت می‌کند تا تورم کنترل شود. او برقراری انضباط مالی و جذب سرمایه را از برنامه‌های دیگرش عنوان کرد.[۷] وی همچنین احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی را از اصلی‌ترین برنامه‌های کاری خود ذکر کرد و گفت توجه به توسعه گردشگری را در اولویت قرار خواهد داد و وعده داد که سالانه ۱ میلیون شغل ایجاد کند که ۲۰۰هزار شغل آن از محل توسعه گردشگری باشد.[۲۳]
- انصراف از انتخابات
سایت اینترنتی عارف در نیمه شب بیست خرداد انصراف او را با موضع «تمکین از اجماع» با محوریت جناب آقای خاتمی از کاندیداتوری ریاست جمهوری اعلام کرد.[۳۲][پیوند مرده]در اطلاعیه وب‌گاه او نوشته شد که غروب دوشنبه نامه‌ای را از محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین دریافت کرده و «ایشان طی این نامه در مقام رهبری اصلاحات، ادامه حضورم را در صحنه انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری مصلحت ندانسته‌اند»[۳۳] آقای عارف در ادامه نوشته است: «با عنایت به نظر صریح جناب آقای خاتمی و تجارب انتخابات دو دوره گذشته ریاست جمهوری، انصراف خود را از ادامه رقابت‌های انتخاباتی اعلام می‌دارم.»[۳۳] سخنگوی او اعلام کرد عارف به نفع هیچ نامزدی کنار نرفته و ستادهای او به کار خود پایان دادند.[۳۴][۳۵] او هنگام دادن رای خود، اعلام کرد که به نفع حسن روحانی کنار کشیده است.[۳۶] این انصراف عملاً راه برای پیروزی حسن روحانی فراهم ساخت.[۳۷]
علی عسگری، معاون پارلمانی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص انگیزه اصلی درخواست خاتمی از عارف اینگونه شرح می‌دهد:[۳۸]
آقای خاتمی در نامه‌ای به آقای ناطق پیشنهاد کرد که ۳ نفر از طرف آقای روحانی و ۳ نفر از طرف آقای عارف معرفی شوند و چند نفر هم مرضی‌الطرفین باشند و این شورا تصمیم بگیرند. بعد آقای ناطق در جلسه‌ای (مراسم عروسی نوه شهید صدوقی) به آقای خاتمی گفته بود فرصتی برای تشکیل این چنین شورایی وجود ندارد و گفته بود که مگر غیر از این است که آقای عارف گفته که «اگر آقای خاتمی به من بگویند، من کنار می‌روم» این موضوع را مکتوب کنید؛ بنابراین آقای ناطق نقش اثرگذاری داشت که آن نامه را آقای خاتمی بنویسد.
سایت پویش[۳۹] در این انتخابات به عنوان رسانه جوانان حامی عارف، مواضع او را پوشش می‌داد.
حسن روحانی، در دیداری که به مناسبت نوروز ۱۳۹۴ با عارف داشت، از حمایت‌هایی که عارف از وی به‌عمل آورده بود، تشکر کرد.[۴۰]
- رد پیشنهاد وزارت دولت یازدهم
پس از پیروزی حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، وی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را به محمدرضا عارف پیشنهاد کرد، اما عارف هیچ‌یک را نپذیرفت.[۴۱][۴۲] حسن رسولی، سخنگوی انتخاباتی عارف، در این خصوص، چنین اظهارنظر کرد:[۴۳]
... در عرف اداری نیز پسندیده نیست وقتی کسی نفر دوم یک دولت است، مسئولیت یک وزارتخانه را برعهده گیرد. مانند این است که یک دولت اصولگرا روی کار بیاید و به آقای احمدی‌نژاد که ۸ سال رئیس جمهور بوده، پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی را بدهد. اگرچه اشکالی ندارد، ولی عرف آن را نمی‌پذیرد.
انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی[ویرایش]
عارف مدتی بعد از انتخابات ریاست جمهوری، اعلام کرد که نامزد نمایندگی مجلس دهم خواهد شد.[۴۴] او روز سه‌شنبه اول دی ۱۳۹۴ به همراه همسرش با حضور در وزارت کشور، ثبت‌نام کرد.[۴۵]
نماینده تهران در مجلس دهم[ویرایش]
در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، محمدرضا عارف، سرلیست فهرست سی نفرهٔ ائتلاف فراگیر اصلاح طلبان: گام دوم در تهران بود و توانست با کسب ۱٬۶۰۸٬۹۲۶ رأی، در رتبهٔ اول تهران، وارد مجلس دهم شود. در این انتخابات تمام سی کرسی تهران به فهرست اصلاح طلبان به سرلیستی وی رسید. عارف نیز بالاترین آرای تهران و سرتاسر کشور را بدست آورد.[۳][۴۶][۴۷][۴۸][۴۹][۵۰]
با آغاز بکار مجلس دهم، محمدرضا عارف برای انتخابات هیئت رئیسه مجلس به عنوان نامزد ریاست موقت با علی لاریجانی رقابت کرد اما با کسب ۱۰۳ رای در برابر ۱۷۳ رای لاریجانی از مجموع ۲۷۹ رای نتوانست به ریاست دست یابد.[۵۱]
دیدگاه‌ها[ویرایش]
عارف با دیدگاه‌های سید محمد خاتمی موافق است و خود را اصلاح‌طلب معرفی می‌کند. او در گفتگو با هفته‌نامهٔ مثلث گفته است: «در کل تفکر اصلاح‌طلبی را قبول دارم که آقای خاتمی آن را نمایندگی می‌کرد و منجر به دوم خرداد ۷۶ شد. اصلاح‌طلبی در داخل نظام و برای پاسداری از ارزش‌ها و آرمان‌ها و اجرای کامل قانون اساسی است.» او همچنین خود را معتقد به خطوط قرمز معرفی می‌کند و می‌گوید باید در برخی موارد اجرایی در چارچوب نظام کوتاه آمد و در عین حال گفته است در صورت مورد قبول واقع شدن برنامه‌هایش از سوی مردم به هیچ احدی اجازهٔ عبور از خطوط قرمزش را نخواهد داد.[۱۸]
عارف در سال ۱۳۸۷ در مصاحبه با هفته نامه شهروند امروز، گفت «نمی‌خواهم کسی من را با رو دربایستی تأیید کند. نمی‌خواهم جریان اصلاح طلب را وادار به تصمیمی بکنم... با ذی نفوذان و بزرگان جریان اصلاح طلب مذاکره می‌کنم و ... آن وقت تصمیم نهایی را می‌گیرم. هر نظامی افرادی را در آب نمک می‌خواباند تا در شرایط لازم از آنها استفاده کند، فکر می‌کنم من یکی از آن افراد هستم که در آب نمک خوابیده‌ام. به همین خاطر الان احساس تکلیف می‌کنم و می‌آیم.»[۵۲]
او نگاه اصلاح‌طلبی را میانه‌روی و اعتدال می‌داند و می‌گوید در منش اصلاح طلبان و شخصیتهایی همچون آقای خاتمی رودررویی با نظام هیچ‌گاه وجود نداشته است.[۱۸]
- علوم انسانی
عارف از نگاه‌های تنگ‌نظرانه به مقولهٔ علوم انسانی انتقاد می‌کند: «نمی‌شود بصورت دستوری به دنبال اسلامی کردن علوم انسانی بود باید کار تحقیقاتی مستمر با همکاری اساتید برجسته حوزه و دانشگاه بر روی آن صورت بگیرد.»[۱۸]
- دانشگاه‌ها و جنبش دانشجویی
عارف در مورد دانشجویان گفته است که برای اینکه دانشجو به پرسشگری برسد بهتر است از پرخاشگری شروع کند و از مسئولان دانشگاهی می‌خواهد تحمل پرخاش دانشجویان را داشته باشند. در عین حال بیان می‌کند که برای رسیدن جنبش دانشجویی به جایگاه واقعی خودش دانشجویان نیز باید آمادگی پرداخت هزینه را داشته باشند.[۱۸]
عارف در جمع هستهٔ مرکزی پویش امید از برخوردهای حذفی با دانشجویان گلایه کرد و گفت اگر بخواهیم روند نامطلوب فعلی متوقف شود راهی جز اصلاحات نداریم.[۵۳]
وی با تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها به جد مخالف است و می‌گوید: «باورم این است که دانشجو به سنی رسیده که خیر و شر خود را تشخیص دهد و از دیدگاه من دانشگاه سالم‌ترین بخش جامعه است.» او وعده داده است که برای همیشه مسئلهٔ دانشجویان ستاره‌دار را حل خواهد کرد.[۲۳]
- حوزه‌های علمیه
عارف دربارهٔ حوزه‌های علمیه عنوان کرده است که حوزه‌های علمیه حیات خود را وامدار جامعه دینداران است و «بقا و بالندگی حوزه‌های علمیه در حفظ همین هویت مدنی است». او می‌گوید تبدیل‌شدن حوزه‌های علمیه به بخشی از اجزای نظام به کارآمدی نهاد روحانیت ضربه وارد می‌کند و باعث می‌شود حوزه‌ها سرمایه‌های مدنی خود را که در طی قرن‌ها به دست آمده است از دست بدهند. با این وجود تأکید می‌کند که استقلال حوزه‌های عملیه به معنای تعامل نداشتن با حاکمیت نیست.[۵۴]
- زندانیان سیاسی
او در مورد حصر زندانیان سیاسی گفته است که حل بسیاری از مشکلات وابسته به انتخابات پرشور و مشارکت همگان است و امیدوار است که مسئولان زمینهٔ این مشارکت را فراهم کنند و می‌گوید اگر در قدرت باشیم می‌توانیم زمینه رفع حصر و آزادی زندانیان را فراهم کنیم.[۱۸]
عارف در زمستان ۱۳۹۲ در جمع دانشجویان دانشگاه تهران گفت:[۵۵] «رهبر معظم انقلاب هیچوقت آقایان موسوی و کروبی را به عنوان سران فتنه نام نبرده‌اند و رأس فتنه را متوجه برخی کشورهای خارجی و معاند دانسته‌اند. هر کسی با توجه به دیدگاه و گرایش سیاسی که دارد می‌خواهد برای آقای موسوی و کروبی حکم صادر کند که این کار درستی نیست.»
- دولت هشتم و نهم
عارف در مورد عملکرد دولت نهم گفته است که این جریان توان ادارهٔ کشور را نداشته و متولیان اجرایی آن ضعیف عمل کرده‌اند. او در مورد علت همکاری‌نکردن با دولت پس از اصلاحات بیان می‌کند که به کار جمعی معتقد است و با شناختی که از روحیه حاکم بر دولت داشته، استفاده از خرد جمعی را ناممکن می‌دیده است و به همین سبب حاضر به همکاری نشده است. عارف صدور چندین قطعنامه در هشت سال پس از اصلاحات را یکی از نشانه‌های استفاده‌نکردن از خرد جمعی برمی‌شمرد.[۱۸]
- انتخابات سال ۸۸ و اتفاقات پس از آن
او در مورد انتخابات سال ۸۸ می‌گوید: در انتخابات سال ۸۸ تنها می‌توان از «تخلف» انتخاباتی سخن گفت و نه «تقلب» انتخاباتی.[۵۶] او گفته است که باید در این مورد تحلیل دقیقی صورت گیرد و ریشه‌های آن قبل و بعد از انتخابات و همچنین سهم همه افراد در آن مشخص شود و اظهار امیدواری کرده است که «در آینده فضای لازم برای امکان بحث در این زمینه در دانشگاه‌ها وجود داشته باشد تا از وقوع مجدد آن جلوگیری شود.»[۲۹]
- جریان انحراف
وی در مورد جریان انحراف گفته است: «جریان انحراف جریان موهومی است که توسط اصولگرایان با هدف فرار به جلو و فرافکنی مسئولیت‌های اساسی این جریان در مقابل افکار عمومی مطرح شده است. اصولگرایان با حذف کامل اصلاح‌طلبان نوید حاکمیت یکدست و افزایش خدمتگزاری به مردم را وعده داده بودند.»[۱۸]
حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی[ویرایش]
وی پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و پیروزی حسن روحانی ابراز امیدواری کرد تا با همکاری رئیس جمهور منتخب با نهادهای مربوطه میر حسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد رفع حصر شوند.
- اسرائیل
عارف در مورد اسرائیل گفته است که «ما کشوری به نام اسراییل نمی‌شناسیم و از آن به عنوان رژیم اشغالگر قدس یاد می‌کنیم.»[۲۳]
- رابطه با آمریکا
عارف در مورد رابطه با آمریکا گفته است: «من حل مشکلات را در ایجاد رابطه با آمریکا نمی‌دانم بلکه باید در داخل کشور خودمان، مشکلات را حل کنیم.» و در عین حال گفته: «من اهل تعامل و مذاکره در چارچوب منافع ملی هستم و به جای چالش، به دنبال سازش خواهم بود تا همه مردم در فضای آرام و صمیمی زندگی کنیم.»[۲۹]
ترجمه‌ها و تألیفات[ویرایش]
عارف تألیف و یا ارائهٔ بیش از ۳۸۰ مقالهٔ علمی را در کارنامهٔ خود دارد. کتاب سیستم‌های مخابراتی دیجیتال و آنالوگ او در سال ۱۳۶۹ به عنوان کتاب سال انتخاب شد. کتاب‌های سیگنال‌ها و سیستم‌ها و سیگنال‌های تصادفی از دیگر کارهای ترجمهٔ او هستند.[۱۳]
از او مقالات متعددی در ژورنال‌ها و مجلات گوناگون داخلی و خارجی به چاپ رسیده است که فهرستی از آنها در صفحهٔ خانگی او در وب‌گاه دانشکدهٔ برق دانشگاه صنعتی شریف موجود است.[۵۷]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ http://www1.jamejamonline.ir/newstext.aspx?newsnum=100004036228
- ↑ «دکتر عارف» (فارسی). سایت مجمع تشخیص مصلحت نظام. بازبینی‌شده در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «تغییر 70 درصدی ترکیب فعلی مجلس شورای اسلامی». پرس تی وی.
- ↑ «روایت تقویمی از زندگی‌نامه محمدرضا عارف» (فارسی). مردمک. بازبینی‌شده در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ «عارف پست گرفت» (فارسی). انتخاب. بازبینی‌شده در ۱۹ آبان ۱۳۹۲.
- ↑ «روایت تقویمی از زندگی‌نامه محمدرضا عارف» (فارسی). مردمک. بازبینی‌شده در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «مهار تورم، انضباط مالی، ایجاد اشتغال». روزنامه بهار، ۹۲/۰۲/۲۱.
- ↑ «وزیران بعد از انقلاب (وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات)» (فارسی). سایت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات. بازبینی‌شده در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ «Information flow in relay networks». Stanford University. بازبینی‌شده در 22 May 2013.
- ↑ Mohammad R. Aref. «Information flow in relay networks». Department of Statistics at Stanford University، November 1980.
- ↑ Niranjan Ratnakar and Gerhard Kramer. «On the Separation of Channel and Network Coding in Aref Networks». IFP Group at the University of Illinois. بازبینی‌شده در 22 May 2013.
- ↑ “Mohammad Reza Aref 's Home Page”. Department of Electrical Engineering at Sharif University of Technology. Retrieved 11 June 2013.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ «عارف ثبت‌نام کرد». خبرگزاری فارس، ۹۲/۰۲/۲۰.
- ↑ «همسر دکتر عارف: کفش و لباس ایشان را من خرید می‌کنم». خبرآنلاین، ۱۶ بهمن ۱۳۸۷.
- ↑ «چگونه از پوستمان نگهداری کنیم؟». پورتال مناظره و گفتگو، ۱۳/۶/۹۱.
- ↑ «همسران نامزدها به چه کاری مشغول هستند؟». Fars News، ۹۲/۰۳/۱۹.
- ↑ «همسرانی‌که برای‌پیروزی نامزدهای انتخابات می‌جنگند». مجله مهر، ۱۷/۲/۱۳۹۲.
- ↑ ۱۸٫۰۰ ۱۸٫۰۱ ۱۸٫۰۲ ۱۸٫۰۳ ۱۸٫۰۴ ۱۸٫۰۵ ۱۸٫۰۶ ۱۸٫۰۷ ۱۸٫۰۸ ۱۸٫۰۹ ۱۸٫۱۰ «محمدرضا عارف کیست و چگونه می‌اندیشد؟». بولتن نیوز، ۱۶ اسفند ۱۳۹۱.
- ↑ «Mohammad Reza Aref 's Home Page». Sharif University of Technology.
- ↑ «روایت تقویمی از زندگی‌نامه محمدرضا عارف» (فارسی). مردمک. بازبینی‌شده در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ «دو استاد شریفی عضو پیوسته فرهنگستان علوم شدند» (فارسی). وب‌گاه رسمی دانشگاه صنعتی شریف، ۱۲ آذر ۱۳۸۷. بازبینی‌شده در آذر ۱۳۸۷.
- ↑ اکبر منتجبی. این دور نشد دور بعد. (فارسی). هفته نامه شهروند امروز (سایت بی‌بی‌سی فارسی)، ش. شماره ۴۶ (۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۷): صفحه ۴۱. بازبینی‌شده در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ ۲۳٫۲ ۲۳٫۳ «به جد با تفکیک جنسیتی دانشگاه‌ها مخالفم». خبرگزاری دانشجویان ایران - استان کرمانشاه، ۱۳۹۲/۰۲/۱۹.
- ↑ «پایان روز چهارم نام‌نویسی کاندیداهای ریاست‌جمهوری». تابناک، ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ «محمدرضا عارف برای ثبت نام وارد وزرات کشور شد». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۲/۲/۲۰.
- ↑ «اسامی ۸ تن از تأیید صلاحیت شدگان انتخابات ریاست جمهوری». ایلنا، ۱۳۹۲–۰۲–۳۱.
- ↑ «حضور محمدرضا عارف در انتخابات ریاست‌جمهوری قطعی شد». بهار، ۹۱/۱۲/۲۸.
- ↑ «کناره‌گیری عارف به نفع هاشمی به بعد از اعلام نظر شورای نگهبان موکول شد». ایسنا، ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ ۲۹٫۲ «محمدرضا عارف برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد». بی‌بی‌سی فارسی، ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ «تهیه منشور اخلاق انتخاباتی از سوی ستاد انتخاباتی عارف». Iranian Students' News Agency - ISNA، ۲۶ فروردین ۱۳۹۲.
- ↑ «عارف: فردا ثبت‌نام می‌کنم». عصر ایران، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ محمدرضا عارف. «اعلام انصراف دکتر محمد رضا عارف از کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری». ۲۰ خرداد، ۱۳۹۲.
- ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ «محمدرضا عارف از نامزدی ریاست جمهوری ایران انصراف داد». بی‌بی‌سی، ۱۰ ژوئن ۲۰۱۳.
- ↑ «اطلاعیه دفتر عارف در پی انتشار برخی اخبار انتخاباتی». draref.ir، ۲۲ خرداد، ۱۳۹۲.
- ↑ «سید حسن رسولی». draref.ir، ۲۲ خرداد، ۱۳۹۲.
- ↑ محمدرضا عارف: من به نفع روحانی از انتخابات کنار رفتم، العربیه فارسی
- ↑ «گوشه‌هایی از زندگی سیاسی حسن روحانی، هفتمین رئیس جمهور ایران». دویچه وله، 15.06.2013. بازبینی‌شده در ۰۶/۱۵/۲۰۱۳.
- ↑ از زعامت راست سنتی تا هدایت اصلاح طلبان/ آیا شیخ، دوباره اصولگرایان را خلع سلاح می‌کند؟ خبرگزاری فردا
- ↑ حمایت سایت پویش در انتخابات 24 خرداد از عارف پویش
- ↑ جزئیات دیدار عارف و روحانی در پاستور صراط نیوز
- ↑ «عارف: روحانی پیشنهاد وزارت کرد». انتخاب، ۲۷ اسفند ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۲۷ اسفند ۱۳۹۲.
- ↑ «نظر صادق زیباکلام دربارهٔ کابینه روحانی». الف، ۱۴ مرداد ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۱۴ مرداد ۱۳۹۲.
- ↑ ۲ پستی که روحانی برای عارف در نظر گرفته‌بود روزنامه دنیای اقتصاد
- ↑ محمدرضا عارف: نامزد انتخابات مجلس خواهم شد
- ↑ چهارمین روز ثبت نام انتخابات مجلس؛از محمدرضا عارف تا چهره‌های احمدی نژادی ثبت نام کردند
- ↑ «لیست اصلاح‌طلبان نهایی شد +اسامی». انتخاب.
- ↑ «لیست اصلاح طلبان برای انتخابات مجلس در تهران (+توضیحات)». انصاف.
- ↑ «لیست انتخاباتی حزب اعتدال و توسعه منتشر شد+ اسامی». ائتلاف.
- ↑ «اسامی نهایی کاندیدای «ائتلاف ۹۲- گام دوم» در سراسر کشور اعلام شد». گام دوم.
- ↑ «آرای ۱۰۲۱ داوطلب انتخابات مجلس دهم در تهران +جدول». مشرق.
- ↑ «لاریجانی رئیس موقت مجلس شد». رادیوزمانه، ۰۹ خرداد ۱۳۹۵. بازبینی‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۶.
- ↑ «عارف: نظام من را در آب نمک خوابانده». تابناک، ۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۷.
- ↑ «مردم فردی را انتخاب کنند که قرابت نزدیک‌تری با گفتمان اصلاح‌طلبی دارد». وب‌گاه رسمی محمد رضا عارف، ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ «عارف: حوزه علمیه نباید با حل شدن در حکومت، سرمایه‌های مدنی خود را از دست بدهد». ایسنا، ۱ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ عارف: بحث تقلب درانتخابات بایددر دادگاه مشخص شود خبرآنلاین
- ↑ «نام‌نویسی محمدرضا عارف، نماینده مستقل اصلاح‌طلب در انتخابات». دویچه وله فارسی، ۱۰٫۰۵٫۲۰۱۳.
- ↑ «Mohammad Reza Aref 's Home Page». Department of Electrical Engineering at Sharif University of Technology. بازبینی‌شده در 22 May 2013.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در پروژه‌های خواهر می‌توانید در مورد محمدرضا عارف اطلاعات بیشتری بیابید.
در میان گفتاوردها از ویکی‌گفتاورد
در میان متون از ویکی‌نبشته
در میان تصویرها و رسانه‌ها از ویکی‌انبار| پیشین: حسن حبیبی |
معاون اول رئیس جمهور اسلامی ایران ۱۳۸۴–۱۳۸۰ |
پسین: پرویز داوودی |
|
||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||
|
|||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||
- استادان دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف
- استادان دانشگاه تهران
- اصلاح‌طلبان اهل ایران
- اعضای جبهه مشارکت ایران اسلامی
- اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی
- اعضای فرهنگستان علوم ایران
- اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام
- افراد زنده
- اهالی یزد
- دارندگان سمت استاد در دانشگاه‌های ایران
- دانشآموختگان دانشکده فنی دانشگاه تهران
- دانشآموختگان دانشگاه استنفورد
- رئیسان دانشگاه تهران
- زادگان ۱۳۳۰
- زادگان ۱۹۵۱ (میلادی)
- سیاستمداران اهل ایران
- سیاستمداران اهل یزد
- معاونان اول رئیس‌جمهور ایران
- مهندسان الکترونیک اهل ایران
- مهندسان برق اهل ایران
- نامزدهای کنار کشیده انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۹۲)
- نمایندگان دوره دهم مجلس شورای اسلامی
- وزیران پست، تلگراف و تلفن ایران
- وزیران دولت هفتم (محمد خاتمی)
- وزیران مشاور و رئیسان سازمان برنامه و بودجه ایران
- نامزدهای ریاست جمهوری ایران
- وزیران ایران
- استادان دانشگاه اهل ایران
- استادان دانشگاه صنعتی شریف
- دانشآموختگان دانشگاه تهران
