محمدمهدی ربانی املشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
محمدمهدی ربانی املشی
دادستان کل کشور
مشغول به کار
۸ تیر ۱۳۶۰[۱] – دی ۱۳۶۱[۲]
پس از سید عبدالکریم موسوی اردبیلی
پیش از یوسف صانعی
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی
دوره دوم
مشغول به کار
۱۳۶۳ – ۱۳۶۴
حوزه انتخاباتی تهران
عضو شورای نگهبان
مشغول به کار
۲۸ دی ۱۳۶۱[۳] – ۱۷ تیر ۱۳۶۴
پس از یوسف صانعی
نماینده مجلس خبرگان قانون اساسی
مشغول به کار
۲۸ مرداد ۱۳۵۸ – ۲۴ آبان ۱۳۵۸
حوزه انتخاباتی استان گیلان
نماینده مجلس خبرگان رهبری
مشغول به کار
۱۳۶۲ – ۱۷ تیر ۱۳۶۴
حوزه انتخاباتی استان خراسان
اطلاعات شخصی
تولد محمدمهدی ربانی رانکوهی
۱۳۱۷ خورشیدی
قم
مرگ ۱۷ تیر ۱۳۶۴
تهران
مدفن حرم حضرت معصومه
ملیت  ایران
حزب سیاسی حزب جمهوری اسلامی
خویشاوندان احمد منتظری (داماد)
محمدصادق ربانی (برادر)
پیشه سیاستمدار
تخصص پژوهشگر، فعال سیاسی
دین اسلام

محمدمهدی ربانی رانکوهی معروف به ربانی املشی (۱۳۱۳ در املشگیلان-۱۷ تیر ۱۳۶۴)، روحانی و سیاستمدار ایرانی بود. وی دارای سابقه مبارزه انقلابی در زمان قبل از انقلاب ایران (۱۳۵۷) بود و پس از انقلاب در سمت‌های گوناگون مانند دادستان کل کشور، عضو شورای نگهبان، نایب رییسی مجلس شورای اسلامی و عضویت در مجلس خبرگان اشتغال داشت.[۴]

تولد و دوران کودکی[ویرایش]

مهدی ربانی املشی در سال ۱۳۱۳ شمسی به دنیا آمد، از پنج سالگی به مکتب خانه و پس از دو سال به دبستان رفت. پس از آن علوم دینی را آغاز کرد و با ورود به حوزه علمیه قم، از استادان آن دوره بهره برد. با پایان یافتن دوره سطح، در درس‌های خارج سید حسین طباطبایی بروجردی و خمینی شرکت جست.

استادان و دوستان[ویرایش]

وی مکاسب شیخ انصاری، منظومه سبزواری و بخشی از کفایه را نزد حسینعلی منتظری خواند. سپس در درس خارجبروجردی شرکت کرد و هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول خمینی نیز حاضر می‌شد. با تبعید روح‌الله خمینی دو یا سه سال در درس‌های مرحوم محقق داماد شرکت می‌کرد و از آن پس، تنها به مباحثه‌های جمعی با فضلای آن دوره بسنده کرد.

وی در دوران طلبگی خود، با دوستان بسیاری همراه بود. از جمله آنان هاشمی رفسنجانی است که تقریباً از آغاز طلبگی با وی به مباحثه درس‌ها می‌پرداخت و این مباحثه تا زمانی که هاشمی رفسنجانی برای انجام کارهای سیاسی به تهران رفت، ادامه داشت (ربانی با هاشمی عقد اخوت بسته بودند[۵]). از دیگر دوستان وی که می‌توان نام برد: محمد مؤمن، حسن طاهری خرم‌آبادی، حسینی و تهرانی، که سال‌ها با آنان به مباحثه‌های علمی می‌پرداخته‌است. در ضمن، ربانی، به مدت یک سال با سید علی خامنه‌ای، به مباحثه پرداخته‌است.

فعالیت‌های علمی و فرهنگی[ویرایش]

وی در بسیاری ایام سال به مناطق محروم رفت تا ضمن آشنا کردن مردم مسلمان ایران، با مبانی اسلامی و مکتب اهل بیت، مشکلات آنان را حل نماید؛ حتی در ایام تبعید[نیازمند منبع]، به ارشاد مردم می‌پرداخت. بخشی دیگر از فعالیت‌های علمی و فرهنگی وی، به تشکیلات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مربوط می‌شود که وی از مؤسسان این مرکز بوده است.[نیازمند منبع]

فعالیت‌های سیاسی[ویرایش]

ایشان هم‌زمان با قیام روح‌الله خمینی در کنار او، مبارزات و فعالیت‌های سیاسی خود را آغاز کرد. یکی از فعالیت‌های مهم وی در آن سال‌ها، اعلام مرجعیت خمینی بعد از درگذشت سید حسین طباطبایی بروجردی و تلاش برای تثبیت آن بود.[نیازمند منبع]

وی، در جوانی، با نواب صفوی و گروه فدائیان اسلام آشنا شد. در جریان قیام ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ و پس از دست‌گیری خمینی فعالیتهایی انجام داد[مبهم]. در سال ۱۳۴۳ و در سفر تبلیغی خود به کاشان به تبلیغ علیه دودمان پهلوی پرداخت که همین امر منجر به دست‌گیری وی شد.[نیازمند منبع]

او پیش از انقلاب، بارها دست‌گیر شد و هفت بار به زندان افتاد.[نیازمند منبع] در سال ۱۳۵۲ به همراه ۲۵ تن از استادان حوزه علمیه قم دست‌گیر شد و به مدت سه سال به شهرهای شوشتر و فردوس تبعید شد و در سال ۱۳۵۶ نیز به شهرهای جیرفت و شهر بابک تبعید شد تا در سال ۱۳۵۷، با پیروزی انقلاب اسلامی، از تبعید رهایی یافت.[نیازمند منبع]

پس از انقلاب[ویرایش]

برخی از مسئولیت‌های وی پس از انقلاب، به شرح زیر است:

ربانی املشی، در اکثر فعالیت‌های سیاسی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، پیش از انقلاب و پس از آن، شرکت کرده‌است و امضای او در زیر بیانیه‌های مهم این مرکز به چشم می‌خورد. ترور وی در دوم شهریور ۱۳۶۰ توسط سازمان مجاهدین خلق ناکام ماند.[نیازمند منبع] وی دوشنبه، ۱۷ تیر سال ۱۳۶۴، بر اثر بیماری درگذشت. به ادعای وزارت اطلاعات زمینه بیماری وی توسط مهدی هاشمی ایجاد شده بود.[نیازمند منبع]

زندگی شخصی[ویرایش]

زهرا، دختر او همسر حجت‌الاسلام احمد منتظری (پسر حسینعلی منتظری) است.[۹] محمدصادق ربانی نیز برادر وی است.

منابع[ویرایش]