پادشاهی یهودا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
Kingdom of Judah

۹ام[۱][۲] یا سده ۸ام پیش از میلاد–۵۸۶ پیش از میلاد
Map of the region in the 9th century BCE
پایتخت الخلیل
اورشلیم
زبان‌(ها) زبان عبری
دین یهوه
Canaanite polytheism
Mesopotamian polytheism
دین عامیانه
دولت پادشاهی
دوره تاریخی Levantine عصر آهن
 - تأسیس ۹ام[۱][۲] یا سده ۸ام پیش از میلاد
 - Siege of Jerusalem (587 پیش از میلاد) ۵۸۶ پیش از میلاد

پادشاهی یهودا (عبری: מַמְלֶכֶת יְהוּדָה مملکت یهودا) پادشاهی جنوبی اسرائیل بعد از تجزیه پادشاهی اسرائیل (پادشاهی متحد) پس از مرگ سلیمان بود. زمان آغاز آن در حدود قرن ۹ قبل از میلاد است. پادشاهی یهودا با پادشاهی آشوریان روابط خوبی داشت و به واسطه تجارت با آنان بسیار ثروتمند شد؛ ولیکن در سال ۶۰۵ قبل از میلاد پادشاهی آشوریان شکست خورد و پادشاهی بابلیان جایگزین آن شد. بابلیان بین سالهای ۵۹۷ تا ۵۸۲ قبل از میلاد به یهودا حمله کردند و سرزمین آنها را نابود کرده و اشرافیان آن را به اسارت در بابل بردند.

در کتاب مقدس[ویرایش]

بر اساس کتاب مقدس پادشاهی یهودا بعد از فروپاشی پادشاهی اسرائیل (پادشاهی متحد) شکل گرفت. پادشاهی متحد از سال ۱۰۲۰ قبل از میلاد تا ۹۳۰ قبل از میلاد وجود داشت. وقتی ده قبیله حاضر نشدند پسر سلیمان رحبعام را به پادشاهی قبول کنند تنها دو قبیله یهودا و بنیامین به او وفادار ماندند. دو پادشاهی به صورت همسایه یکدیگر وجود داشتند تا اینکه پادشاهی شمالی اسرائیل توسط آشوریان در سال ۷۲۲ نابود شد و تنها پادشاهی یهودا باقی ماند.

بر اساس کتاب مقدس تمامی پادشاهان اسرائیل و یهودا «خوب» نبودند زیرا موفق نشدند تنها پرستش یهوه را باقی بگذارند. حزقیا (۷۲۷ تا ۶۹۸ قبل از میلاد) پادشاهی خوب بود که که پرستش بعل و اشیره را ممنوع کرد؛ ولیکن جانشین او مناسه (۶۹۸ تا ۶۴۲ قبل از میلاد) و آمون (۶۴۲ تا ۶۴۰ قبل از میلاد) دوباره به بت پرستان اجازه پرستش دادند که باعث خشم یهوه شد. یوشیا به پرستش یهوه بازگشت، ولیکن این بازگشت دیگر بسیار دیر بود و یهوه تصمیم گرفته بود که اجازه دهد بابلیان قوم یهود را به اسارت در بابل ببرند.

آخرین پادشاه یهودا یهویاکیم بود که در ابتدا به بابلیان خراج می‌پرداخت. بعد از شکست بابلیان در جنگ با مصر در سال ۶۰۱ قبل از میلاد، پرداخت خراج به بابل قطع گردید. بابلیان عصبانی شده و در سال ۵۹۹ قبل از میلاد اورشلیم را محاصره کردند. یهویاکیم در حین محاصره از دنیا رفت و پسرش یکونیاه که تنها هشت یا هجده سال داشت پادشاه شد. شهر اورشلیم سه ماه بعد در ۲ آذار ۵۹۷ قبل از میلاد سقوط کرد. بخت‌النصر هم اورشلیم و هم معبد سلیمان را تخریب کرد و یهودیان را به بابل تبعید نمود. بخت‌النصر صدقیا برادر یهویاکیم را به عنوان پادشاه منصوب کرد. بر خلاف توصیه حزقیال نبی، صدقیا تصمیم به شورش علیه بخت‌النصر گرفت و پرداخت خراج را متوقف کرد. بخت‌النصر بار دیگر به اورشلیم حمله کرده و اینبار تمامی شهر و معبد سلیمان را به صورت کامل نابود کرد. تا سال ۵۸۶ قبل از میلاد پادشاهی یهودا تقریباً از بین رفته بود و در وضعیت بسیار بد اقتصادی و معیشتی بود. در این زمان اورشلیم خالی از سکنه شد و بابل مرکز اصلی تجارت در آن منطقه گردید. بابلیان شهری جدید به نام مصفه (מצפה/Mizpah) ایجاد کردند که مرکز استان یهودا شد.

بازگشایی تحت حکومت پارسیان[ویرایش]

در سال ۵۳۹ قبل از میلاد کورش هخامنشی به بابل حمله کرد و بابلیان را شکست داد. او یهودیان را آزاد کرد و اجازه بازگشت به اورشلیم و بازسازی آن را داد. ساخت معبد دوم اورشلیم به دستور کورش آغاز شد تا اینکه در زمان داریوش در سال ۵۱۵ قبل از میلاد تکمیل گردید. استان یهودا تحت سلطه پارسیان بسیار ثروتمند و قدرتمند شد تا اینکه حکومت پارسیان به دست اسکندر مقدونی سقوط کرد.

توضیحات[ویرایش]

  1. Grabbe, Lester L. , ed. (2008). Israel in Transition: From Late Bronze II to Iron IIa (c. 1250–850 B.C.E.). T&T Clark International. pp. 225–6. ISBN 978-0-567-02726-9. 
  2. Lehman in Vaughn, Andrew G.; Killebrew, Ann E. , eds. (1992). Jerusalem in Bible and Archaeology: The First Temple Period. Sheffield. p. 149. 

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Kingdom of Judah»، ویکی‌پدیای پادشاهی یهودا، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۰ تیر ۹۳.).