موزه رضا عباسی

مختصات: ۳۵°۴۴′۲۶.۷۹″ شمالی ۵۱°۲۶′۴۷.۴۶″ شرقی / ۳۵.۷۴۰۷۷۵۰° شمالی ۵۱.۴۴۶۵۱۶۷° شرقی / 35.7407750; 51.4465167

نشان‎واره موزه رضا عباسی، طراحی‎شده به دست مرتضی ممیز (پدر گرافیک ایران)، در ۱۳۵۵، وی دربارهٔ طراحی این نشان‌واره می‎گوید: «برای طراحی نشانه موزهٔ رضا عباسی فرصت مغتنمی برایم پیش آمد، زیرا این نقاش جد بزرگ خانوادهٔ من است؛ این بود که مشتاقانه دست به کار شدم و کنار دست محمد احصایی نشستم و از صبوری او استفاده کردم و دایم پیچ و خم‌ها را به قلم و دست او دادم تا ترکیب نوشته به دست آمد و بعد در آتلیه‌ام مفصل روی ترکیب‌بندی‌ها کار کردم. آیدین آغداشلو هم روی گل اسلیمی اصلاحاتی انجام داد.»^[۱]

تکوک زرین به شکل سر بز در اوایل قرن شش و اواخر قرن هفتم پیش از میلاد مربوط به دوره مادها موزه رضا عباسی کاشانی

موزه رضا عباسی کاشانی، در سال ۱۳۵۶ در خیابان شریعتی تهران،روبروی دانشکده برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، گشایش یافت و به یاد نقاش مشهور دورهٔ صفوی اهل کاشان رضا عباسی نام‌گذاری شد.

تالارها[ویرایش]

این موزه شامل آثار هنری دوره پیش از تاریخ تا قرن سیزده هجری است که در سه تالار به نمایش گذاشته شده‌است:

تالار پیش از اسلام
تالار هنرهای اسلامی
تالار نگارگری و تالار خوشنویسی

تاریخچه[ویرایش]

ساختمان موزه در واقع متعلق به یک نمایشگاه مبلمان و دکوراسیون خانگی بود که به دلیل ویژگی‌های معماری و محل قرار گیری مورد توجه مسوولان وقت قرار گرفت و از صاحب اصلی خریداری شد. این موزه به طور رسمی در مهرماه سال ۱۳۵۶ به وسیله فرح پهلوی گشایش یافت ما درست یک سال بعد در آبان ماه سال ۱۳۵۷ تعطیل شد. در این دوره یعنی از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۸، مدیریت موزه بر عهده آیدین آغداشلو بود.^[۲] در پایان سال ۱۳۵۸ بار دیگر این موزه پس از دگرگونی‌هایی در آرایش داخلی و گسترش فضای نمایشگاهی بازگشایی شد. در سال ۱۳۶۳ به دلیل مشکلات داخلی کار موزه بار دیگر به تعطیلی کشید و یک سال بعد دوباره بازگشایی شد. اما این بازگشایی دوام چندانی نداشت و موزه یک بار دیگر در همان سال تعطیل شد تا سرانجام در ۱۵ بهمن سال ۱۳۷۹ برای پنجمین بار و پس از انجام بازسازی دوباره آغاز به کار کرد. در حال حاضر این موزه زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اداره می‌شود. سرپرست کنونی موزه شهرام حیدرآبادیان است.

مجموعه‌ها[ویرایش]

مجسمه بز لرستان موزه رضا عباسی

مجموعه‌های به نمایش در آمده در این موزه بسیار متنوع بوده و آثاری از هزاره دوم پیش از میلاد تا اوایل قرن بیستم یعنی پایان دوره قاجار را در بر می‌گیرد. این آثار بر اساس ترتیب زمانی به نمایش در آمده‌اند، بنابراین بازدید کنندگان می‌توانند سیر تکامل هنر، تمدن و فرهنگ را در ایران زمین دنبال کنند. این چینش در میان موزه‌های دیگر ایران منحصر به فرد است.

بخش مرمت و نگهداری[ویرایش]

بخش مرمت و نگهداری موزه با دو آزمایشگاه و کارگاه به مرمت و بازسازی نقاشی‌ها، اشیای فلزی و کتاب‌های خطی اختصاص دارد و یکی از پیشرفته‌ترین کارگاه‌های مرمت در کشور است؛ بنابراین، این کارگاه نه تنها به مرمت اشیای موجود در موزه رضا عباسی می‌پردازد، بلکه ترمیم آثار ارسالی از موزه‌های دیگر کشور را نیز به عهده دارد.

کتابخانه[ویرایش]

کتابخانه موزه دربرگیرنده بیش از ده هزار جلد کتاب به زبان‌های پارسی، انگلیسی، فرانسه و آلمانی است. همچنین کتابخانه مشترک بیش از ۵۰ مجله داخلی و ۶۰ مجله خارجی است. این کتابخانه برای کارکنان موزه‌ها، کارمندان سازمان میراث فرهنگی، استادان و دانشجویان و پژوهشگران فرهنگی قابل استفاده‌است.

بخش انتشارات[ویرایش]

انتشارات موزه تاکنون کتاب‌های مرجع گوناگونی را دربارهٔ هنر و تاریخ ایران به چاپ رسانده‌است.

طبقه اول[ویرایش]

این طبقه به نمایش آثار نگارگری و خطاطی اختصاص دارد. اثر برگزیده این بخش کهن‌ترین نمونه برگی از شاهنامه دموت مربوط به میانه سده ۸ هجری است.^[۳]

طبقه دوم[ویرایش]

این طبقه به نمایش آثار دوره اسلامی در دو تالار اختصاص دارد.

طبقه سوم[ویرایش]

در طبقه سوم کتابخانه و تالار آثار پیش از اسلام قرار دارد. در تالار پیش از اسلام ریتون‌های زرین دوره هخامنشی و ظروف سیمین دوره ساسانی خودنمایی می‌کنند.