ایل میلان

میلان نام یکی از ایلهای کرد و کرمانج ایران در استان آذربایجان غربی در شهرستانهای ماکو و خوی و سلماس و ارس کنار و شوط و چالدران و پلدشت می‌باشد. در حوزه شهرستان مهاباد انشعاباتی از ایل میلان زندگی می‌کنند. قلمرو اولیه این ایل منطقه وسیعی از آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و ترکیه و قسمتی از سوریه را شامل می‌گردد که در جوار ایلات و طوایف وابسته خود به حیات ایلی ادامه می‌دهد.

قسمتی از ایل میلان در حوزه شهرستان اسکو در آذربایجان شرقی یکجانشین شده‌اند و شهری به نام میلان را به وجود آورده‌اند. زبان مرسوم بین مردم ایل میلان کردی می‌باشد.

سرزمین پهناور و پربرکتی، از کناره رودخانه «زنگمار» ماکو تا دهستان قطور شهر خوی، طایفه‌های ایل میلان را از چادرنشین کوچنده و ده‌نشین زراعت دربرگرفته است. ایل میلان به دو دسته بزرگ به نام «میلان» و «خلکانی» تقسیم می‌شود.ایل میلان

میلان پنج طایفه دارد به نام: «مَمَکانْلو»، «دودکانلو»، «مندولکانلو»، «شیخ کانلو»، سارمانلو».ایل میلان

خلکانی به دو دسته «میلان» و «خلکانی» بخش می‌شود. خلکانی شش طایفه دارد به نام: «کِچلانلو»، «گلی کانلو»، «اموئی»، «مروئی»، «قردوئی»، «خزوئی».ایل میلان

ایل میلان به طوایفی چون اومویی میلان، بروکی میلان، قلیکی میلان، دلائی میلان، شیخ کانلو میلان، مروئی میلان، قردوئی میلان، کچلانلو میلان، و ... تقسیم می‌شود که در اطراف شهرهای ماکو، سیه جشمه، خوی، پلدشت پراکنده شده‌اند و زندگی آنها بصورت عشایری می‌باشد. زبان مرسوم بین مردم ایل میلان کردی کرمانجی می‌باشد.

منابع

• عدالت اومویی میلان و احمد علی اومویی میلان
• اسکندری نیا، ابراهیم، ساختار و سازمان ایلات و شیوه معشیت عشایر آذربایجان غربی.
• تابانی، حبیب‌الله، کردستان.
• ایل میلان

پیوند به بیرون

نوشتار ایل میلان، در گاهنامه هنر و مردم