رشوند
رشوند (ریشوند، رشوانلو) یکی از ایل‌های کرد ایران است. که در غرب و شمال و شرق و مرکز ایران و نیز کردستان سوریه و کردستان ترکیه پراکنده‌اند. رشوند یکی از شاخه‌های ایل بزرگ ظفرانلو است.[۱] بخشی از رشوندها هنوز در غربی ترین نقطه کردستان سوریه و بخشی دیگر در شمال کردستان ترکیه زندگی می‌کنند. بخشی از رشوندها در جریان کوچ کردها به خراسان در زمان صفویه به شمالغرب ایران و از آنجا از مسیر مرکز ایران (حوالی تهران) به خراسان کوچانده شدند.[۲]
بخشی از رشوندها به شمال ایران رفته و ساکن شدند.[۳] در شمال تیره و شاخه‌ای که از قبیله رشوند جدا گشته بنام سیاه گلی از عده‌ای چادرنشین تشکیل شده بود. (رابینو: تاریخ گیلان) طایفه رشوند در الموت، ناوه کلیشم، کاکوستان، رودبارشهرستان، بهرام آباد، دهدوشاب، وعده‌ای هم در خورگام سکونت دارند. (رابینو: تاریخ گیلان) عده‌ای از کردها متعلق به قبیله ریشوند (رشوند) شاخه‌ای از ایل بزرگ (به به سلیمانیه= بابان سلیمانیه) ترکیه می‌باشند که در زمان شاه عباس اول به مناطق رودبار (محمد زمان خانی) کوچانده شدند. رییس قبیله رشوند حسین علی خان فرزند محمد علی خان ابن زمان خان بود. (رابینو: تاریخ گیلان) طوایف رشوند در اطراف قزوین از ایلات کرد قزوین و تهران، ساوه و زرند، است. در گذشته چادرنشین بودند.(دهخدا)
از نظر زبانی رشوند ماخوذ از کلمه رش در کردی به معنی سیاه است. چادرهایی که از موی بز که به رنگ سیاه بافته می‌شد وبه آن سیاه چادر می‌گفتند و رشوندها در آن چادرها زندگی می‌کردند.
منابع[ویرایش]
- دهخدا
- رابینو: تاریخ گیلان
- توحدی: حرکت تاریخی کرد به خراسان
- م. کیهان. جغرافیای سیاسی. ص. ۱۱۲
