حمزة بن عبدالمطلب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

حمزة بن عبدالمطلب که به لقب «اسدالله» (شیر خدا) و «سیدالشهداء» (پیش از کشته‌شدن حسین بن علی، امام سوم شیعیان) نیز معروف بود، عموی محمد (پیامبر اسلام) از اهالی بااحترام در بین قبیلهٔ قریش به قدرتمندی و شکار شیر مشهور بود.

سن[ویرایش]

ثویبه کنیز ابولهب از شیر فرزند خود به نام مسروح، قبل از حلیمه، محمد را شیر داده بود. چنان‌که برخی گفته‌اند اگر حمزه نیز از شیر همین فرزند نوشیده باشد، فقط دو سال از پیامبر بزرگتر خواهد بود.[۱]

مسلمان شدن[ویرایش]

حمزه در سال ششم بعثت به اسلام گروید. معروف است که او هنگام بازگشت از یکی از شکارهای خود شنید که عمرو ابن هاشم به برادرزاده اش محمد توهین کرده‌است. می‌گویند او یک راست به نزد امر ابن هاشم رفت و با زدن ضربه‌ای به او گفت: «به چه جراتی به محمد توهین می‌کنی وقتی که می‌دانی من پیرو مذهب او هستم. اگر جرات داری جواب این ضربه را بده.»

از آن روز به بعد حمزه به عنوان محافظ اسلام شناخته می‌شود.

در غزوات[ویرایش]

حمزه اولین فرمانده نظامی اسلام بود و در نبردهای اولیه و منجمله نبرد مشهور «غزوه بدر» سپاه مسلمانان را رهبری می‌کرد.

حمزه در نبرد احد در ۱۵ شوال سال سوم هجری به دست وحشی ابن حرب، برده حبشی، و به دستور هند، همسر ابوسفیان، به قتل رسید. هند از زنان اهل پرچم بود. هند به وحشی، در ازای کشتن محمد یا علی (که برادر او را در بدر کشته بود) یا حمزه (که پدر او را کشته بود)، وعده آزادی داده بود.

حمزه پدر هند را در نبرد بدر به قتل رسانده بود و معروف است که هند به همین علت به وحشی ابن حرب برده حبشی که در پرتاب نیزه بسیار ماهر بود وعده می‌دهد که در صورت به قتل رساندن حمزه در جنگ او را آزاد می‌کند و «هم وزن او طلا و هم قد او ابریشم» به او پاداش می‌دهد.

وحشی در میان جنگ و با پرتاب نیزه از راه دور حمزه را به قتل می‌رساند و هند هم او را آزاد می‌کند.

حمزه پس از کشته‌شدن، «سیدالشهداً» لقب گرفت اما بعدها و پس از کشته‌شدن حسین بن علی در کربلا این لقب در بین شیعیان به حسین رسید.

در سینما[ویرایش]

در فیلم رسالت مشهور به محمد رسول‌الله ساخته کارگردان سوری، مصطفی عقاد که داستانی از سال‌های اولیه اسلام است. آنتونی کوئین هنرپیشه مشهور مکزیکی آمریکایی نقش حمزه را در این فیلم بازی کرده است.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]