طالوت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از شائول)
پرش به: ناوبری، جستجو
ساموئل شائول را ملاقات می‌کند.
ساموئل شائول را مورد آمرزش قرار می‌دهد.

طالوت یا شائول (عبری:שָׁאוּל شائول (به معنی دعا کرده) لاتین: Saul) (حدود ۱۰۷۹ قبل از میلاد تا ۱۰۰۷ قبل از میلاد) اولین پادشاه پادشاهی متحد اسراییل بود. او توسط ساموئل نبی مسح شد و از گیباه حکومت می‌کرد. بر اساس داستان ذکر شده در تورات او در جنگ با فلسطین برای اینکه دستگیر نشود به وسیله افتادن بر روی شمشیر خودکشی کرد. در این جنگ سه فرزند او نیز کشته شدند. بعد از مرگ او اختلافی بین تنها فرزند پسر او ایش-بوشت و داماد او داوود در گرفت که در نهایت داوود جانشین او شد. بیشتر نوشته‌ها در مورد طالوت در عهد عتیق در کتاب ساموئل است. در قرآن نیز داستان طالوت ذکر شده است.

در عهد عتیق[ویرایش]

بر اساس عهد عتیق شائول فرزند کیش و از قبیله بنیامین (یکی از دوازده قبیله اسراییل) بود. شائول با آهینوام دختر آهیمزار ازدواج کرد. نتیجه این ازدواج چهار پسر و دو دختر بودند. پسران او به نامهای جاناتان، آبیناداب، ملچیشوا و ایشبوشت بودند. دختران او مراب و میشال نام داشتند.

شائول یک همسر صیغه هم به نام ریزپاه داشت که از او دو پسر به نامهای آرمونی و مفیبوشت داشت. شائول به داوود پیشنهاد کرد که مراب را به همسری برگزیند ولیکن داوود به این ازدواج مایل نبود. از این رو شائول دختر دیگر خود میشال را به همسری داوود در آورد. ولیکن بعداً هنگامی که داوود رقیب شائول شد، شائول میشال را از داوود جدا کرد و به همسری پالتی در آورد. شائول در جنگ کوه گیلبوا درگذشت و در زلاه در منطقه بنیامین در اسراییل کنونی دفن شد. وقتی شائول ابتدا به پادشاهی رسید ساموئل او را مسح کرد. ولیکن بعداً شائول گناهکار شد و خدا به ساموئل گفت که یک پادشاه دیگر را مسح کند. شائول چنان در گناه غرق شد که دیگر نمی‌توانست از خدا اطاعت کند.

مسح شدن[ویرایش]

فرزندان ساموئل قابل اعتماد و صادق نبودند. رهبران اسراییل از اینکه فرزندان ساموئل بر آنها حاکم شوند بسیار نگران بودند و از ساموئل خواستند که شاه دیگری به آنها بدهد. شائول که مرد جوانی بود در این هنگام برای کاری از نزدیکی ساموئل عبور می‌کرد. خدا به ساموئل وحی کرد که او را مسح کند و او اولین پادشاه پادشاهی متحد اسراییل خواهد شد. شائول تا قبل از این اتفاق چوپانی می‌کرد. او دارای قدرت بدنی زیاد و قدی بلند بود. مردمان اسراییل مایل بودند مانند اقوام دیگر پادشاه داشته باشند و از این رو او را پادشاه (ملخ) اطلاق می‌کردند. ولیکن در کتاب ساموئل از واژه نگید به معنی فرمانده استفاده شده است.

جنگهای مختلف[ویرایش]

شائول جنگهای زیادی با اقوام مواب، آمونیت، ادومیت، زوباه، فلسطین و امالک انجام داد.

اختلاف[ویرایش]

ساموئل به شائول گفت که یک هفته صبر کند تا او باز گردد و بقیه دستورالعملها را به او بدهد. ولیکن ساموئل بعد از یک هفته باز نگشت و مردم اسراییل بیقرار بودند. شائول آماده جنگ شد و دستور داد که برای خداوند قربانی انجام شود. در زمانی که این قربانیها تقریباً تمام شده بود ساموئل بازگشت و از اینکه شائول برای او صبر نکرده بود بسیار ناراحت شد. وقتی نبرد با فلسطین تمام شد ساموئل به شائول گفت که تمامی قوم امالک را بکشد. شائول به قوم کنیت که در بین امالک زندگی می‌کردند خبر داد تا آنجا را ترک کنند. سپس شائول به امالک حمله کرد و تمامی مردان و زنان و کودکان و حتی حیوانات آنها را نابود کرد. ولیکن او پادشاه و بهترین حیوانات را زنده نگهداشت. وقتی ساموئل دید که او دستور او را به صورت کامل انجام نداده است به شائول گفت که خدا پادشاهی را از او گرفته است زیرا او نافرمان بوده است. شائول عصبانی شد و قسمتی از لباس ساموئل را گرفت و پاره کرد. ساموئل به او وعده داد که به خاطر رفتار او پادشاهی او از بین خواهد رفت. ساموئل کار بقیه امالک را یکسره می‌کند و سپس از شائول دور می‌شود.

شائول و داوود[ویرایش]

شائول با جسی پدر داوود ملاقات می‌کند و جسی فرزندان پسر خود را یکی یکی به حضور شائول می‌آورد ولیکن او همه را رد می‌کند. تا زمانی که داوود پسر کوچکتر جسی به حضور شائول آورده می‌شود و شائول او را انتخاب کرده و مسح می‌کند. در ادامه داستان شائول تحت فشار است و درخواست موسیقی می‌کند. داوود پسر جسی که نوازنده چیره‌دستی است برای او شروع به نواختن می‌کند و او آرامش میابد. از این زمان داوود به طور اختصاصی در کنار شائول است.

در اسلام[ویرایش]

در قرآن نام شائول به عنوان طالوت شناخته می‌شود. بر اساس داستان قرآنی طالوت توسط ساموئل (بدون ذکر نام) به عنوان پادشاه اسراییل انتخاب می‌شود. ولیکن اسراییلها ساموئل را مورد انتقاد قرار می‌دهند زیرا طالوت ثروتمند نبود. ساموئل از مردم انتقاد می‌کند و می‌گوید که طالوت در نزد خداوند عزیزتر از آنان است. طالوت سپاه را به جنگ جالوت می‌برد و جالوت به دست داوود کشته می‌شود. طالوت در اسلام معمولاً به عنوان پیامبر شناخته نمی‌شود بلکه به عنوان پادشاهی که از جانب خدا برگزیده شده بود است. بعضی اعتقاد دارند که نام طالوت در قرآن ارتباطی با قد بلند شائول دارد و از ریشه طول و طویل است. در قرآن بعد از انتخاب شدن طالوت به عنوان اولین پادشاه اسراییل و رد شدن او توسط مردم خداوند به عنوان نشانه پادشاهی او تابوت عهد را باز می‌گرداند.

و پیامبرشان (ساموئل) به آنان گفت که نشانه پادشاهی او (طالوت) تابوتی است که در آن سکینه قرار دارد و باقی‌مانده آنچه خاندان موسی و هارون داشتند و فرشتگان آن را حمل میکنند. این نشانه ای برای شما است اگر شما ایمان داشته باشید. -سوره بقره آیه 248

طالوت سپاهیان خود را با رودخانه آزمایش می‌کند و می‌گوید که هر کسی از آب بنوشد از او نیست و هر که ننوشد با اوست. بیشتریان به غیر از اندکی می‌نوشند. طالوت به جنگ جالوت می‌رود و داوود جالوت را شکست می‌دهد. داستان قرآنی با داستان توراتی متفاوت است زیرا در تورات تابوت عهد قبل از طالوت به دست اسراییلیان باز می‌گردد و آزمایش رودخانه در تورات نه توسط طالوت و بلکه توسط گیدون اتفاق میفتند.

منابع[ویرایش]

  • مشارکت کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، صفحه Saul، بازدید شده در اردیبهشت ۹۳.