نقش خدای بین النهرینی شَمَش در یک برجسته کاری آشوری در قصر
نمرود (۸۶۰ - ۸۶۵ قبل از میلاد)
مهر استوانهای از سنگ آهک از میان رودان و نقش آن: پرستش شمش، محفوظ در
موزه لوور
شَمَش (به اکدی : 𒀭𒌓 ، dŠamaš ) خدای آفتاب بابلیان که در حماسه گیلگمش از آن یاد می شود.[۱] [۲]
وی به گیلگمش دستور میدهد به همکاری یار خود (انکیدو ) با خومبه به به پیکار برخیزد و او را به سبب گناهان بسیار در خون کشد. شمش نگهدار دو پهلوان بود و در حین نبرد با خومبه به ایشان را قوت قلب میداد.
↑ بورکهارت، گئورگ (۱۳۸۳)، ص .۱۹
↑ «شمش» (فارسی) . لغت نامه دهخدا. بازبینیشده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۰ .
گیل گمش ، ترجمه احمد شاملو ، نشر چشمه
گئورگ بورکهارت. «۱». در گیلگمش (کهن ترین حماسۀ بشری) . ترجمهٔ داوود منشی زاده. ویرایش اول. نام شهر محل چاپ: نشر اختران، ۱۳۸۳. ISBN 964-7514-48-4 .
افراد
سیاست
خاستگاهها
تاریخچه
کشورها
Flags and
coats of arms
مطالعات
اعتقادات
سازمانها