بکر بن وائل
بکر بن وائل شاخه أی از قبیلهٔ بزرگ ربیعه بودند که در صدر اسلام در منطقهٔ بین‌النهرین ساکن بودند. نسب این قبیله به:(بکر بن وائل بن قاسط بن هنب بن أفصی بن دعمی بن جدیلة ابن أسد بن ربیعة بن نزار بن معد بن عدنان ). می‌رسد. شاخهٔ دیگر از قبیله بزرگ ربیعه بنام تغلب بن وائل معروف بودند، جنگ خونینی بین این دو قبیله مابین سالهای (۴۹۴ _ ۵۳۴) میلادی رخ داد که مدت ۴۰ سال به درازی أنجامید، این جنگ به جنگ بسوس مشهور است.
این جنگ به سبب شتری اتفاق أفتاد، این شتر تعلق داشت به زنی بنام (البسوس بنت منقذ) خالهٔ جساس بن مرة بکری از قبیله بنی بکر، جساس بخون خواهی شتر خاله أش (البسوس) کلیب بن ربیعه تغلبی، از بزرگان قبیلهٔ تغلب به قتل می‌رساند، برادر کلیب زیر سالم (المهلهل) بخون خواهی برادر کلیب جنگ آغاز می‌کند وپس از چهل سال هنگامی که قبیلهٔ تغلب بن وائل بر قبیلهٔ بکر بن وائل پیروز می‌شوند جنگ پایان می‌یابد. در این جنگ هزاران نفر واز بزرگان و از سران دو قبیلهٔ (بکر) و (تغلب) کشته می‌شوند.
دیار بکر در جنوب ترکیه امروزی محلی است که ساکنین اولیه آن را قبایل بکر بن وائل می‌دانند و نام خود را از این قبایل بعاریت گرفته‌است.
این قبائل به چند دسته تقسیم می‌شدند.
قبیلهٔ بنی شیبان
قبیلهٔ بنی حنیفه
قبیلهٔ بنی قیس بن ثعلبه
قبیلهٔ بنی عجل
قبیلهٔ بنی یشکور
این قبایل در جنگ ذوقار با یکدیگر متحد شده و با سپاه خسرو پرویز جنگیدند. این جنگ نخستین جنگ بین اعراب و ایرانیان بود که با پیروزی قبایل عربی خاتمه یافت.
منابع[ویرایش]
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- دکتر: السید عبدالعزیز، بن سالم، (تاریخ العرب فی العصر الجاهلیة) ، دارالنهضة العربیة چاپ سال ۱۹۷۸ میلادی به (عربی).
