هوجو توکیمونه
هوجو توکیمونه 北条 時宗 |
|
---|---|
هشتمین شیکن (فرماندار نظامی ژاپن) | |
اطلاعات شخصی | |
تولد | ۵ ژوئن ۱۲۵۱ |
مرگ | ۲۰ آوریل ۱۲۸۴ میلادی (۳۲ سال) |
همسر | کاکوسانای (覚山尼) |
فرزندان | هوجو ساداتوکی (北条貞時) |
دین | شینتو |
عنوان | شیککن، توکوشو، رنشو (執権, 得宗, 連署) |
هوجو توکیمونه (به ژاپنی: 北条 時宗, Hōjō Tokimune) زمان حیات (۱۲۸۴–۱۲۵۱ میلادی) هشتمین نایبالسلطنه یا فرماندار نظامی ژاپن (شیکن) در دوره کاماکورا بود. رهبری سپاه ژاپن در حمله مغول به ژاپن یا جنگ گنکو برعهده او بوده و از قهرمانان این جنگ به شمار میآید. او همچنین در گسترش دادن دین ذن بودیسم و راه و رسم سامورایی در بین جنگجویان تأثیر زیادی داشتهاست.
حمله مغول[ویرایش]
در ژانویه ۱۲۶۸ میلادی قوبلای خان نامههای تهدیدآمیزی همراه با یک هیئت به دربار ژاپن فرستاد. دربار پاسخ به قوبلای خان را برعهدهٔ حکومت کاماکورا یا باکوفو (فرماندهی لشکری ژاپن) که در آن زمان ریاست آن برعهده توکیمونه بود واگذاشت. توکیمونه در آن هنگام هیجده سال داشت و پس از بحث در مورد نامه توکیمونه تصمیم گرفت هیچ پاسخی به این نامهها ندهد و فرستادگان بدون پاسخ به نزد قوبلای خان بازگشتند. ژاپن در آن زمان بخاطر موقعیت جغرافیایی و جزیرهای ارتباط چندانی با دیگر کشورها نداشت. به همین علت احتمال این وجود دارد که این تصمیم گیری و موضع استواری بر اثر آن گرفته شده باشد که دولت کاماکورا از حوادثی که در آسیا و اروپا میگذشت و از شکست ناپذیری و حملات بیرحمانهٔ مغول اطلاع چندانی نداشتهاست.[۱]
مغولان از این امر خشمگین شدند و دوباره فرستادگانی، ۷ مارس ۱۲۶۹، ۱۷ سپتامبر ۱۲۶۹، سپتامبر ۱۲۷۱ و مه ۱۲۷۲ به ژاپن فرستادند. اما توکیمونه هر بار مامورین قوبلای خان را رانده، حتی اجازه نداد که از دریا به زمین ژاپن وارد شوند. اولین تهاجم مغول در سال ۱۲۷۴ بود. اما حتی پس از اینکه حمله شکست خورد، پنج فرستاده در سپتامبر ۱۲۷۵ از سوی مغول اعزام شده و سپس به کیوشو فرستاده شدند، و از پاسخ به آنان امتناع شد. توکیمونه سپس آنها را به کاماکورا فرستاده و دستور داد سر آنان را قطع کنند. گور این پنج فرستادهٔ مغول هنوز در تاستونوگوجی واقع در کاماکورا باقیماندهاست. سپس دوباره در تاریخ ۲۹ ژوئیه ۱۲۷۹، ۵ سفیر از طرف مغول به ژاپن فرستاده شدند، و این بار در همان محل ورود در هاکاتا سر آنها قطع شد. پس از آن ژاپن در انتظار حمله بود، در فوریه ۲۱، ۱۲۸۰، به دستور دادگاه سلطنتی در تمام معابد و زیارتگاهها برای پیروزی بر امپراتوری مغول مراسم دعا برپا شد. قوبلای خان نیروهای نظامی بسیاری را برای حملهٔ بعدی جمعآوری کرد و حمله در سال ۱۲۸۱ انجام شد، که دوباره یک شکست برای مغول به علت طوفان به همراه آورد.
شخصیت[ویرایش]
توکیمونه مانند پدرش اعتقاد عمیقی به آیین ذن داشت. بخصوص از زمانی که رانکی دوریو دوست نزدیک پدرش از چین جنوبی و در زمان سلسله سونگ به ژاپن آمد تحت تعلیمات دینی او قرار گرفت. بعد از مرگ رانکی دوریو، توکیمونه فرستادگانی به چین فرستاده و موگاکو سوگن روحانی آیین ذن را به ژاپن دعوت کرد. همچنین از فعالیتهای نینشو که روحانی (در اصطلاح سانگاه گفته میشود.) دین ذن بود پشتیبانی کرد.
منابع[ویرایش]
- رجبزاده، هاشم. «کامی کازه یا تندباد آسمانی رهایی بخش ژاپن از حملهٔ مغول». کلک، ش. ۶۵ (مرداد ۱۳۷۴).
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «北条時宗»، ویکیپدیای ژاپنی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۰ اوت ۲۰۱۲).