ابرقدرت
ابر قدرت به کشوری گفته می‌شود که دارای موقعیت ممتازی در روابط بین‌الملل باشد و توانایی تأثیرگذاری در طرح‌ها و رخدادها در مقیاس جهانی را داشته باشد. به طورسنتی ابرقدرت مرحله بالاتر از قدرت بزرگ محسوب می‌شود. آلیس لایمن میلر (استاد در رشته امور امنیت ملی در مرکز کارشناسی ارشد نیروی دریایی آمریکا) ابر قدرت را کشوری توصیف می‌کند که دارای توانایی لازم برای پروزهای نیازمند به قدرت بالا و اثر گذار در هر نقطه از جهان باشد حتی در برخی مواقع اوقات این توانایی‌ها را برای استفاده در چندین منطقه از جهان به طور همزمان داشته باشد. و قادر به ایجاد یک هژمونی درجهان باشد.[۱] پس از جنگ سرد عقیده کارشناسان سیاسی براین شد که تنها ایالات متحده آمریکا معیارهای یک ابرقدرت را دارد.[۲] اگرچه مناقشاتی در مورد از دست رفتن موقعیت ابرقدرتی آمریکا مطرح می‌باشد .[۳] موضوع مورد مناقشه دیگر موقعیت روسیه[۴]، چین، اتحادیه اروپا و ژاپن به عنوان ابر قدرت‌های بالقوه می‌باشد که به عنوان ابر قدرت‌ها در قرن بیست ویکم مطرح شده‌اند. با وجود این مناقشات اکثر کارشناسان سیاسی با توجه به برتری نظامی، اقتصادی، فرهنگی و علمی ایالات متحده امریکا،این کشور را تنها ابر قدرت حال حاضر جهان نامیده اند و بر این عقیده اند که در حال حاضر کشوری که توانایی جایگزینی ایالات متحده امریکا داشته باشد وجود ندارد اما پس از افزایش روابط بین ملت‌ها مختلف ایده جایگزینی جهان چندقطبی به جای ابرقدرت‌ها مطرح شده‌است.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Lyman Miller «China an Emerging Superpower?» (انگلیسی). وبگاه استانفورد. بازبینی‌شده در ۵ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ «Analyzing American Power in the Post-Cold War Era» (انگلیسی). Kim Richard Nossal Department of Political Science McMaster University Hamilton, ON L8S 4M4 CANADA، 29 June-2 July 1999. بازبینی‌شده در ۵ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ «Asian Poll Foresees US Losing Superpower Status To China» (انگلیسی). AFP، Oct 12, 2006. بازبینی‌شده در ۵ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ Simon Hooper«Russia: A superpower rises again» (انگلیسی). CNN، December 13, 2006. بازبینی‌شده در ۵ شهریور ۱۳۸۷.
- ↑ Waving Goodbye to Hegemonyوبگاه نیویورک تایمز
