اینهمانی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای نظریه فلسفه ذهن به همین نام، نظریه اینهمانی ذهن را ببینید.
اینهمانی یا «اصل هو هویت» در فلسفه چنانکه ابن سینا و برخی دیگر نامیده اند یعنی این اصل که هر چیزی خودش، خودش است. [۱] این همانی از جمله فطریات است و به گفته ابن سینا فطریات قضایایی هستند که اولاً تصور موضوع و محمول برای تصدیق کفایت نمیکند و به برهان عقلی نیازمند است، و ثانیاً برهان عقلی بهصورت خودکار همراه این سنخ قضایا وجود دارد. یعنی، به صرف تصور موضوع و محمول، برهان عقلی پدیدار میشود. ثالثاً به ابزار دیگر معرفتی مانند حواس ظاهری یا حواس باطنی نیازی ندارد. یعنی وقتی چیزی هم به عنوان موضوع و هم محمول تصور شود («الف»، «الف» است.)، این برهان پدید میآید که اگر هر چیزی، خودش نباشد («الف»، «غیرالف» باشد)، اجتماع نقیضین لازم میآید، که محال است.[۲]
این موضوع ربطی به هویت در علوم اجتماعی ندارد.
منابع[ویرایش]
|
این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |