قرض‌الحسنه

قرض الحسنه نوعی قرض است که در آن بهره‌ای در کار نباشد. در تعریف دیگر عقدی است که به موجب آن بانک‌ها (به عنوان قرض‌دهنده) مبلغ معینی را طبق ضوابط مقرر در دستورالعمل ذی‌ربط به اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی (به عنوان قرض گیرنده) به قرض واگذار می‌کنند.

• ساختار حقوقی: مبتنی بر رابطه داین و مدیون
• ماهیت حقوقی: از عقود لازمه
• کاربردها:

الف- تامین وسایل و ابزار و سایر امکانات لازم برای ایجاد کار جهت کسانی که فاقد این گونه امکانات باشند.

ب- تاکید بر افزایش تولید با تاکید بر توایدات کشاورزی، دامی و صنعتی.

ج- رفع احتیاجات ضروری.

• محدوده زمانی: در مورد بند الف و ب مدت پنج سال و در خصوص بند ج سه سال.
• کارمزد: در کلیه موارد حداکثر چهار درصد

در قرآن

عبارت قرض الحسنه در قرآن وارد شده‌است و در مورد قرض‌دادن به خداوند است که قرآن آن را در مورد صدقه به‌کار برده‌است و منظور از آن قرضی است که چند برابر خود نزد خدا ثواب دارد. اما معنای رایجی که اکنون در آن به‌کار برده‌می‌شود قرض بدون ربا است و در قرآن به‌کار نرفته‌است.

جستارهای وابسته

• بانکداری اسلامی
• وام
• امور خیریه

منابع

• عملیات بانکی داخلی ۲(دکتر هدایتی و ...)انتشارات موسسه بانکداری ایران ص۴۴۰
• بروشور آشنایی با عقود اسلامی بانک ملت