باتلاق
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
باتلاق پهنه‌ای از زمین پست است که از رطوبت اشباع شده و معمولاً رستنی‌هایی بر آن روئیده باشد و بر خلاف مانداب پوشیده از آب نیست و بر خلاف خلاش رستنی‌های آن در حال پوسیدن نیستند، گرچه واژه‌های باتلاق و مانداب و خلاش به طور مترادف هم استفاده شده‌اند.
منابع[ویرایش]
جعفری، عباس، فرهنگ بزرگ گیتاشناسی (اصطلاحات جغرافیایی)، تهران: انتشارات گیتاشناسی، چاپ دوم، ۱۳۷۲ خورشیدی.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باتلاق موجود است. |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
