زبان باشقیری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

زبان باشقیری (سیریلیک: Башҡорт теле؛ لاتین: Bašqort tele) یکی از زبان‌های خانواده زبان‌های ترکی، شاخه زبان‌های قبچاق است که بیشتر توسط مردمان باشقیر صحبت می‌شود.

گویشوران[ویرایش]

براساس سرشماری سال ۲۰۰۲ در فدراسیون روسیه حدود ۱٬۳۷۹٬۰۰۰ باشقیر زبان در این کشور وجود دارند که بیشتر آن‌ها در جمهوری خود مختار باشقیرستان و تعداد قابل توجهی نیز در جمهوری تاتارستان زندگی می‌کنند.

باشقیر زبان‌های ازبکستان و قزاقستان نیز جامعه بزرگی را تشکیل می‌دهند.

زبان باشقیری در دوران پس از حمله مغولان با استحاله زبان قبچاق به وجود آمد. باشقیری لهجه‌های مختلفی دارد که همه آن‌ها شباهت بسیار زیادی با زبان تاتاری دارند و حتی در گذشته باشقیرها برای نوشتن از زبان تاتار استفاده می‌کردند. البته در قرن پانزدهم میلادی زبان چغتای (یا گونه‌قدیمی تاتاری زبان چغتای) جای آن را گرفت، تا اینکه در ۱۹۲۳ میلادی یک نظام نوشتاری ویژه زبان باشقیری ایجاد شد، این زبان در ابتدا با الفبای عربی نوشته می‌شد، تا اینکه در ۱۹۳۰ الفبای لاتین و در زمستان ۱۹۳۸ الفبای سریلیک جای آن را گرفتند.

حروفی که در باشقیری به الفبای سریلیک افزوده شده‌است:

Ә ә [æ]، Ө ө [œ]، Ү ү [y]، Ғ ғ [ɣ]، Ҡ ҡ [q]، Ң ң [ŋ]، Ҙ ҙ [ð]، Ҫ ҫ [θ]، Һ һ [h].

پیوند به بیرون[ویرایش]