میانگین حسابی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

در دانش آمار میانگین حسابی یا متوسط حسابی (به انگلیسی: Arithmetic mean) نوعی سنجش گرایش به مرکز است، و عبارت است از مجموع مقادیر موجود در یک مجموعه داده‌ها تقسیم بر تعداد آن‌ها.

به زبان ساده‌تر MD = (a1+a2+a3+a4)/4

جستار وابسته[ویرایش]