رقص بختیاری
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
این مقاله دارای فهرستی از منابع، پیوندهای بیرونی یا بخش مطالعهٔ بیشتر است، اما به خاطر نداشتن پانویس و یادکردهای درونخطی، منابع آن همچنان مبهم هستند. لطفاً با افزودن یادکردهای دقیق این مقاله را بهبود دهید. |
صدای ساز تُشمال و زنان و مردانی که دایره وار و با تکان دادن دستمالهای رنگارنگ و با حرکاتی موزون می رقصند، مشخصه ی مراسم عروسی و شادی در بین بختیاری ها است. زنان با لباسهای رنگارنگ محلی و مردان با شلوار دَبیت و چوقا می رقصند و هراز گاهی صدای کِل زدنِ زنها و گالِه ی مردان به گوش می رسد.
محتویات
انواع رقصها[ویرایش]
رقصهای بختیاری به دو گروه تقسیم می شوند.
گروه اول[ویرایش]
رقصی که فقط توسط مردان انجام می شود چو بازی [۱] است که به آن تَرکه بازی و جنگنومه هم می گویند.
چوبازی[ویرایش]
در این رقص تنها دونفر مرد شرکت کرده و بقیه در اطراف آنها ایستاده و به نوبت وارد رقص می شوند. یکی از دونفر چوب بزرگی که به آن دِرَک می گویند و دیگری یک عدد ترکه ی نازک را در دست دارند. کسی که ترکه را در دست دارد سعی می کند به هر شکل که شده به پای طرف مقابل ضربه بزند و دیگری هم با کمک دِرَک تلاش می کند جلو ضربه را بگیرد و پس از هر ضربه چوبها را عوض می کنند. معمولاً پس از یکی دوبار تعویض چوبها، افراد دیگری وارد رقص شده و جای نفرات قبلی را می گیرند.
گروه دوم[ویرایش]
رقصهایی که توسط مردان و زنان و معمولاً به صورت مختلط انجام می شوند مانند سه پا، چهار دستمالی، هِی دِتِه، جیران جیران، رقص مجسمه و رقص عربی.
رقص سه پا[ویرایش]
در این رقص زن و مرد در کنار هم با صدای ساز تشمال می رقصند. ابتدا سه قدم به جلو برداشته و سپس دو گام به عقب برمی گردند و همزمان یک دست را پایین و دست دیگر را بالا می برند. این حرکت با نظم خاصی تکرار می شود.
چهار دستمالی[ویرایش]
مانند رقص سه پا است با این تفاوت که رقصندگان بعد از برداشتن سه قدم، دیگر دو گام به عقب برنگشته بلکه تنها دوگام به صورت درجا برمی دارند و بقیه ی مراحل مشابه رقص سه پا است.
رقص هِی دِتِه[ویرایش]
در این رقص حرکت دستها و پاها سریع بوده و بدن باید انعطاف خوبی داشته باشد[۲].
جیران جیران[ویرایش]
از رقصهای گروهی است و مرد وزن در کنار هم می رقصند.
رقص مجسمه[ویرایش]
در این رقص زن و مرد درکنارهم و باصدای ساز می رقصند. تشمال هر از گاهی نواختن را قطع می کند و در این زمان، رقصنده باید در هرحالتی که هست ثابت و بی حرکت بایستد [۳]. در این حال عده ای با دادن انعام و شیرینی از تُشمال می خواهند تا مجدداً ساز بزند. به این ترتیب نوای موسیقی باردیگر و بی خبرشروع شده و رقص به همین شکل ادامه پیدا می کند. مهارت رقصنده در این است که بتواند به موقع توقف کرده، حالت خود را حفظ و به موقع حرکت نماید.
رقص عربی[ویرایش]
این رقص ریتم تندی دارد و چون در زمان اجرای آن رقصنده معمولاً یک باسن خود را تکان داده و حرکت می کند، در گویش محلی به یَلُمبِه ( یک لُمبِه ) معروف است [۴]. این رقص به علت نیاز به نیروی بدنی و وضعیت خاص خود، بیشتر مورد علاقه ی جوان ترها است.
در رقصهای مختلط گرچه زن و مرد در کنار هم می رقصند ولی فاصله ی مناسب بین آنها رعایت می شود. گاهی خواهر و برادر، مادروپسر، پدر و دختر و یا به ندرت زن و شوهر دست هم را گرفته ومی رقصند گرچه زیبایی رقصهای بختیاری به حرکت موزون دستمالهای رنگی است که افراد به دست گرفته و حرکت میدهند و اگر دستانشان آزاد باشد بهتر است. بجز رقص معروف به عربی، در بقیه ی رقصها زنان و مردان به شکل دایره حرکت می کنند و این نظم را تا انتهای رقص حفظ می کنند[۵].