ممبینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

طایفهٔ مُمبِینی تیره‌ای از طایفهٔ جانکی گرمسیر در ایل چهارلنگ بختیاری است.[۱] ممبینی‌ها از شاخه‌های قدیمی از ایل باستانی ممسنی هستند که در اوایل دوره صفوی به دلیل درگیری‌ها از طریق کهگیلویه و بویراحمد به خوزستان مهاجرت کردند.[نیازمند منبع] طایفه مکوندی –از دیگر طوایف ممسنی– نیز از فارس و پس از ممبینی‌ها به خوزستان رفتند.[نیازمند منبع]

ممبینی‌ها به دلیل درگیری‌های فراوان در مناطق بختیاری خوزستان به خواستهٔ برخی طوایف بختیاری به این مناطق کوچ کردند و پس از آنکه این نبردها به پایان رسید در منطقه‌ای به نام هپرو و سپس در میداوود که جزو جانکی گرمسیر می‌باشند، سکنی گزیدند زیرا این منطقه برای کشاورزی و دامپروری بسیار مساعد بود.[نیازمند منبع]

مورخین اسکندر به نبرد قهرمانانه ممسنی‌ها با سپاهیان مقدونی اشاره کرده‌اند.

تیره‌های ایل ممبینی عبارتند از:

  • داودی در قلعه میداوود
  • پتکی در منطقه میداوود علیا
  • شاه امیری در لاکم
  • ملاعیوض در منطقه سرحانی
  • اولاد در میداوود علیا
  • دودانگه در هپرو
  • تیقنی در تیقن
  • صالحی در میداوود بالا
  • محمد کاظمی در میداوود
  • شهریاری در مله ابوالعباس
  • ملازکی در گنبد
  • کربلایی در هپرو
  • ممبینی‌های کلگه و دشت گل و چهارقاش در کلگه
  • سبزی پور در میداوود وگلگیر '
  • دم ابی در منگنان
  • عبداله و عبدل در منگنان
  • گرزی در میداوود
  • پیرموردی در هپرو
  • روچکی در گزستان
  • تامرادی در منگنان

پانویس[ویرایش]

  1. لغت نامه دهخدا - از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۶۷

منابع[ویرایش]

  • افشار سیستانی، ایرج. تاریخ خوزستان. اهواز
  • عکاشه، اسکندر. تاریخ ایل بختیاری. تهران، ۱۳۶۵
  • سردار اسعد. تاریخ ایل بختیاری
  • لغت نامه دهخدا