ایثار جان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
با خودکشی سودمند اشتباه نشود.
ایثار جان گونه‌ای خودکشی که به نفع دیگران صورت می‌پذیرد. پریدن روی نارنجک یکی از نمونه‌های آن است.[۱] امیل دورکیم معتقدند در برخی قبیله‌ها این یک وظیفه به شمار می‌آید؛ همچون زمانی که زن پس از مرگ شوهر، خود را می‌کشد (رسم ساتی و یا زمانی که فردی که پیر و ناکارآمد است، خود را از بین می‌برد (پیرکشی). اما دورکیم معتقد است چنین خودکشی‌هایی در جهان غرب دوران مدرن کم‌تر اتفاق می‌افتد چراکه به گفته وی: «شخصیت فردی به شدت در حال جدا شدن از شخصیت جمعی فرد است.»[۲] ایثار جان به عنوان یک استراتژی پایدار تکاملی نیز توصیف شده است.[۳] ایثار جان در هند سابقه‌ای طولانی دراد. حتی در دارماشاستراس بدان اشاره شده است.[۴]عده‌ای خودسوزی را نوعی ایثار جان یا «خودکشی باارزش» می‌دانند.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Blake, JA (Spring 1978). "Death by hand grenade: altruistic suicide in combat". Suicide & life-threatening behavior 1 (8): 46–59. PMID 675772.
- ↑ Deniz Yükseker, Lecture on Emile Durkheim
- ↑ Mascaro, Steven; Kevin B. Korb; Ann E. Nicholson (2001). "Suicide as an evolutionarily stable strategy". Lecture Notes in Computer Science 2159: 120–132. doi:10.1007/3-540-44811-X_12.
- ↑ Vijayakumar, Lakshmi (January 2004). "Altruistic suicide in India". Archives of Suicide Research 1 (8): 73–80. doi:10.1080/13811110490243804.
- ↑ Coleman, Loren (2004). The Copycat Effect: How the Media and Popular Culture Trigger the Mayhem in Tomorrow's Headlines. New York: Paraview Pocket-Simon and Schuster. p. 48. ISBN 0-7434-8223-9.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
