از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
گستره و شاخههای زبانهای ایرانی
زبانهای ایرانی شاخهٔ غربی به دو گروه «شمالغربی» و «جنوبغربی» دستهبندی میشوند:
- آذری باستان†
- زبانهای ایران مرکزی
- زبان کردی (زبانها و گویشها: زبان سورانی (کردی مرکزی)، زبان کرمانجی (کردی شمالی,زبان لکی
- زازا-گورانی: گورانی (هَوْرامی/اورامی)، باجِلانی / باجَلانی، کرمانجکی (زبان زازاکیِ شمالی)، زبان دیملی (زبان زازاکیِ جنوبی)، زبان شَبَکی، سَرلی
- پارتی†
- مادی†
- زبانهای کنارهٔ دریای خزر:
- زبان گیلکی
- زبان تالشی
- زبان تاتی
- زبان مازندرانی (گویشها: سارَوی، بابُلی، آمُلی، لُفوری؛ سالوسی، کِلاری، شَهسَواری؛ گرگانی†، دِلَندی/ دَلَندی؛ زبان شهمیرزادی، خُلَردی، فیروزکوهی؛ اَستَرآبادی/ اِستَرآبادی، کَتولی)
- سمنانی: زبان سمنانی، زبان سَنگسَری، لاسگِردی، سُرخهای، اَفتَری، بیابانَکی
- بلوچی: زبان بلوچی، کُرُشی، زبان بَشاگَردی (بَشاکَردی/ بَشکَردی)
- گُذَرخانی، کَباتهای، کَجَلی، کَرینگانی (گویش آذری ذکر کردهاند)، خورشرستمی، مَراغهای، رَزَجِردی، شاهرودی
- فارسی/ پارسی: فارسی باستان†، فارسی میانه†، فارسی نو: فارسی ایران، فارسی افغانستان/ دری (فارسی) (Madaglashti)، فارسی تاجیکی، فارسی هزارگی، فارسی جیدی، یهودی-بخارایی، فارسی خوزستانی، زبان ایماقی، دَروازی، دِهواری، فارسی پهلوانی، شوشتری، دزفولی، سیستانی
- لاری: گویشهای استان فارس، گویش کلیمیان شیراز، زبان لاری (زبان لارستانی)
- لری: زبان لری (گویشها: لری خرمآبادی،، لری فیلی، ممسنی، کُهکیلویه/ کُهکیلویهای، لری بختیاری)، زبان لری کُمزاری
پیوند به بیرون[ویرایش]
|
|
شاخه |
زبانهای ایرانی غربی
|
|
شمال غربی |
|
|
جنوب غربی∗ |
|
|
شاخه |
زبانهای ایرانی شرقی
|
|
شمال شرقی |
|
|
جنوب شرقی |
|
|
^ بلوچی بهخاطر مهاجرت گویشورانش، از نظر جغرافیایی به جنوبشرق فلات ایران منتقل شدهاست.
^ شاخهٔ جنوبغربی را شاخهٔ فارسیتبار نیز میگویند.
^ بیشتر زبانشناسان، اوستایی را در مرز شاخههای غربی و شرقی دستهبندی میکنند.
|
|