حیات‌داوودی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حیات داوودی طایفه‌ای از لرها است که در ناحیهٔ حیات داوود دشتستان بوشهر زندگی می‌کنند.[۱] حیات داوودی‌ها یکی از چهار گروه لر بزرگ به‌شمار می‌آیند اما آن‌ها اصل خود را از حیات‌غیبی‌های خرم آباد و در نتیجه از لر کوچک می‌دانند، حیات‌داوودی‌ها به زبان لری سخن می‌گویند و شیعه مذهب هستند.[۲] حیات داوود منطقه‌ای در حاشیه شمال خلیج‌فارس است که از بندر گناوه تا بندرریگ و روستاهای اطراف آن را شامل می‌شود خوانین حیاتداوودی بر بلوک رودحله که میانه بندرریگ و بوشهر قراردارد نیز حکم می راندند.[۳] یکی از مشاهیر این بلوک در دوره زند امیرعلی خان حیاتداوودی که در سالهای 1203 هـ.ق و 1206هـ.ق دوبار به حمایت نظامی از لطفعلی خان زند پرداخت(تاریخ گیتی گشا). دیگر چهره نامدار این ناحیه، اله کرم خان حیات داوودی است که در سال 1296خ / 1336ق کتابی با نام شش فصل جهت اصلاح باورها، رسومات و اجرای قوانین حفظ صحت نوشته و سال بعد فارسنامه ابن بلخی را به دلیل عدم دسترسی به نسخه فارسی، متن منتشره را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده است.


پانویس

  1. امان‌الهی بهاروند، سکندر (۱۳۹۳). قوم لر. تهران: آگه. شابک ۹۶۴-۶۴۳-۱۰۰-۳.
  2. صیفی‌نژاد، جواد (۱۳۸۱). لرهای ایران: لربزرگ، لرکوچک. تهران: آتیه. شابک ۹۶۴-۷۴۰۹-۲۲-۲.
  3. جان‌گوردون، لاریمر (۱۳۸۸). وقایع نگاری خلیج فارس. تهران: بنیاد ایران‌شناسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۸۷۷۶-۵۳-۹.

منابع