ماعون
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سوره ماعون در مکه نازل شده و دارای ۷ آیه است. کلمه ماعون به معنی ظرف غذا است.
| قریش | سورهٔ ماعون | کوثر | |||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
نام‌ها[ویرایش]
این سوره بنام سوره «دین» هم گفته شده‌است.
نزول[ویرایش]
این سوره بعد از سوره تکاثر و قبل از سوره فیل و در مکه در سال ۲ بعثت نازل شده‌است.
بعضی گفته‌اند این سوره دربارهٔ ابوسفیان (و کفار قریش) نازل شده که با وجود ثروت فراوان هنگامی که یتیمی آمد و تقاضای چیزی کرد او با عصایش بر او زد و او را دور کرد.
محتوای سوره[ویرایش]
در این سوره صفات و اعمال منکران قیامت که آنها به خاطر تکذیب این روز:
- از «انفاق» در راه خدا سر باز می‌زنند
- از کمک به «یتیمان» سرباز می‌زنند
- از کمک به «مسکینان» سرباز می‌زنند
- در مورد «نماز» مسامحه کار و ریاکارند
- از کمک به «نیازمندان» روی می‌گردانند و صحبت می‌کند.
فضیلت سوره[ویرایش]
- در حدیثی از محمد باقر آمده‌است که:
هرکس این سوره را در نمازهای فریضه و نافله اش بخواند خداوند نماز و روزه او راقبول می‌کند، و او را در برابر کارهائی که در زندگی دنیا از او سر زده‌است مورد محاسبه قرار نمی‌دهد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- برگزیده تفسیر نمونه، جلد ۵، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی
- آشنایی با سوره‌ها (شناخت سوره‌های قرآن)، جواد محدثی، ۱۳۷۴، قم، دفتر تبلیغات اسلامی
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون قرآن است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
