یوسف (سوره)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
هود سورهٔ یوسف رعد
شمارهٔ کتابت: ۱۲
جزء : ۱۲ ۱۳
نزول
شمارهٔ نزول: ۵۳
محل نزول: مکه
اطلاعات آماری
تعداد آیات: ۱۱۱
تعداد کلمات: ۱۷۳۸
تعداد حروف: ۷۵۱۱

سورهٔ یوسف سورهٔ ۱۲ام قرآن است، دارای ۱۱۱ آیه‌است و سوره‌ای مکی است. تمام آیات این سوره به جز چند آیهٔ آخر آن سرگذشت یوسف فرزند یعقوب را بیان می‌کند و از مجموع ۲۷باری که کلمهٔ «یوسف» در قرآن به کار رفته، ۲۵بار آن در این سوره است. قرآن این داستان را «بهترین داستان‌ها» می‌نامد و یوسف را قهرمان عرصهٔ تقوا و پاکدامنی معرفی می‌کند. داستان یوسف در قرآن با آنچه در تورات آمده متفاوت است از این نظر که در داستان قرآنی یعقوب دروغ فرزندانش را در مورد کشته‌شدن یوسف باور نمی‌کند و شکیبایی پیشه می‌کند.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. مکارم شیرازی, ناصر و جمعی از نویسندگان. تفسیر نمونه. ج. 9. دارالکتب الاسلامیه, 1374. ص 292–296سوره یوسف، مقدمه 

پیوند به بیرون[ویرایش]