سامی (قوم)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

اقوام سامی عبارتی است که امروزه عمدتاً برای اطلاق به عربها و اسرائیلیان (عبرانیها) به کار می‌رود. شناخته‌شده‌ترین زبان‌های سامی زنده نیز عربی؛ عبری و آشوری هستند. بیشتر مردم سوی غربی خاورمیانه از نژاد سامی بوده‌اند و زبان ویژه خود را داشته‌اند که امروزه بیشترشان یا نابود شده و یا در عرب‌ها حل شده‌اند و به زبان عربی سخن می‌گویند که از آن دسته می‌توان از آرامی‌ها، کلدانی‌ها، نبطی‌ها یاد کرد.

از دیدگاه دین‌های ابراهیمی و بر پایه روایت تورات و اسطوره‌های سامی نسل کنونی آدمیان که پس از توفان نوح به جای مانده‌اند از پشت سه پسر نوح سام، حام و یافث هستند. این در حالی است که قرآن ادعای جهانی بودن برای طوفان نوح نکرده است.[۱] سامی‌ها کسانی هستند که خود را فرزندان سام پسر نوح می‌دانند. هر چیز وابسته به آنها مانند زبان‌های سامی، آیین‌های سامی و... سامی خوانده می‌شود.

زبان‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

^ منبع این بند:

  • MOSCATI, SABATINO, The Semites in ancient history. An inquiry into the settlement of the Beduin and their political establishment. Cardiff: ۱۹۵۹، صص. ۱۶ تا ۲۱.

منابع[ویرایش]

  1. باستانشناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، دکتر عبدالکریم بی آزار شیرازی، صفحهٔ ۴۰