اقوام سامی عبارتی است که امروزه عمدتاً برای اطلاق به عربها و اسرائیلیان (عبرانیها) به کار میرود. شناختهشدهترین زبانهای سامی زنده نیز عربی؛ عبری و آشوری هستند. بیشتر مردم سوی غربی خاورمیانه از نژاد سامی بودهاند و زبان ویژه خود را داشتهاند که امروزه بیشترشان یا نابود شده و یا در عربها حل شدهاند و به زبان عربی سخن میگویند که از آن دسته میتوان از آرامیها، کلدانیها، نبطیها∗ یاد کرد.
از دیدگاه دینهای ابراهیمی و بر پایه روایت تورات و اسطورههای سامی نسل کنونی آدمیان که پس از توفان نوح به جای ماندهاند از پشت سه پسر نوح سام، حام و یافث هستند. این در حالی است که قرآن ادعای جهانی بودن برای طوفان نوح نکرده است.[۱] سامیها کسانی هستند که خود را فرزندان سام پسر نوح میدانند. هر چیز وابسته به آنها مانند زبانهای سامی، آیینهای سامی و... سامی خوانده میشود.
MOSCATI, SABATINO, The Semites in ancient history. An inquiry into the settlement of the Beduin and their political establishment. Cardiff: ۱۹۵۹، صص. ۱۶ تا ۲۱.