آرامائیس سرابیان
| آرامائیس سرابیان | |
|---|---|
| زادروز | ۲۵ اکتبر ۱۹۱۰ اورتاگیوغ، نیکومدیا، امپراتوری عثمانی |
| مرگ | ۱۴ فوریهٔ ۱۹۶۹ (۵۸ سال) میلان، ایتالیا |
| ملیت | ارمنی-ایتالیایی |
| پیشه | شاعر و نویسنده |
آرامائیس سرابیان (ارمنی: Արամայիս Սրապյան; انگلیسی: Aramayis Srapian زاده ۲۵ اکتبر ۱۹۱۰ - درگذشته ۱۴ فوریه ۱۹۶۹) شاعر و نویسنده ارمنی-ایتالیایی بود.
زندگی‌نامه[ویرایش]
آرامائیس سرابیان در سال ۱۹۱۰ در روستای اورتاگیوغ، نیکومدیا، ارمنستان غربی متولد شده‌است. به هنگام جنگ جهانی اول پدر و مادرش در جریان نسل‌کشی ارمنی‌ها در سال ۱۹۱۵ میلادی از دست داد و در یتیم‌خانه بزرگ شد.
سرابیان تا سال ۱۹۲۹ در «کالج موراد-رافائلیان» در شهر ونیز تحصیل نمود و سپس در «رشته پزشکی» از دانشگاه میلان ایتالیا فارغ‌التحصیل شد و در همان شهر به کار طبابت اشتغال دارد. وی در سال ۱۹۴۵ انجمن ارمنی‌های ایتالیا را بنیانگذاری کرده‌است.
از آرامائیس سرابیان مجموعه شعرهای: «دیدارها با الهه الهام» (۱۹۴۹)، «آزولوین ونیز» (۱۹۴۵) و مجموعه داستان‌های «در زیر اسلحه» (۱۹۵۶) و «با رزمندگان آلپ» (۱۹۵۹) منتشر شده‌است.
سرابیان در تاریخ ۱۴ فوریه ۱۹۶۹ در سن ۵۸ سالگی در شهر میلان, ایتالیا درگذشت.
شعری از آرامائیس سرابیان به نام (گریه کودک ارمنی)[ویرایش]
| خوب - فراموش کنیم گذشته را و هیچ به خاطر نیاوریم | هرچه مرگ است و تبعید و ماتم به خاطر نیاوریم | |
| فراموش کنیم هرچه ملت نجیب ارمنی | جهنم را زیست در اینجا، به روی خاک | |
| من می‌توانم که فراموش کنم - فراموش کنم | طنین فریادها و شلاق‌ها را گسترده در قلب دره‌ها و کوره راه‌های کوهستانی | |
| اما، خدایا، نمی‌توانم فراموش کردن | آن گریه‌های کودک بی مادر مانده ارمنی را من |
منابع[ویرایش]
- «Արամայիս Սրապյան». LitoPedia.
- "Սրապյան,%20Արամայիս," «Koha online catalog › Results of search for 'au:"Սրապյան».
- نوری‌زاده، احمد. صد سال شعر ارمنی (از اواخر قرن نوزدهم تا اواخر قرن بیستم). نشر چشمه، پائیز ۱۳۶۹. ۱۰۵۷.
- «AV Production - Արամայիս Սրապյան».
- «Սրապյան Արամայիս». armenianlanguage.am. بازبینی‌شده در ۲۷ اوت ۲۰۱۸.
