ایوان پاسکویچ
| ایوان پاسکویچ | |
|---|---|
Portrait by George Dawe from the Military Gallery
|
|
| زاده | ۱۹ مهٔ ۱۷۸۲ پولتاوا، امپراتوری روسیه (now اوکراین) |
| درگذشته | ۰۱ فوریه ۱۸۵۶ میلادی (۷۳ سال) ورشو, Russian Empire (now لهستان) |
| وفادار به/عضوِ |  امپراتوری روسیه |
| سازمان/شاخه | Imperial Russian Army |
| سال خدمت | 1800–1856 |
| درجه | فیلد مارشال |
| جنگ‌ها | جنگ‌های ناپلئونی Russo-Turkish War (1806–12) جنگ ایران و روس (۱۸۲۶ تا ۱۸۲۸) Russo-Turkish War (1828–29) November Uprising انقلاب ۱۸۴۸ مجارستان جنگ کریمه |
| نشان‌ها | Order of St. Andrew Order of St. George Order of St. Vladimir Order of St. Anna Order of St. Alexander Nevsky Order of the White Eagle (Russian Empire) Gold Sword for Bravery |
ایوان فیودورویچ پاسکویچ(به روسی: Иван Фёдорович Паскевич)(زادهٔ ۸ مهٔ ۱۷۸۲- مرگ ۱ فوریهٔ ۱۸۵۶) سردار روس بود.
زندگی[ویرایش]
پاسکویچ در پولتاوا در اوکراین زاده شد. در ۱۸۰۰ میلادی به ارتش روسیه پیوست. در ۱۸۰۵ در نبرد استرلیتز شرکت‌داشت. تا ۱۸۱۴ در جنگ‌های روسیه با عثمانی و فرانسه حضور داشت.
در ۱۸۲۵ او از سوی نیکلای یکم تزار روسیه فرماندهی بخشی سپاهیان این کشور را در تازش به قفقاز دورهٔ دوم جنگ‌های ایران و روس عهده‌دار بود. وی در ۱۸۲۶ در نزدیکی گنجه شکست سختی به نیروهای زیر فرماندهی عباس میرزا داد. در همان سال پاسکویچ عباس میرزا را تا چورس عقب‌راند و خود تا آذربایجان پیشروی کرد و از ارس هم گذشت. در ۱۸۲۷ امپراتور یرمولف را برکنار نمود و اختیارات وی را در فرماندهی نیروها به پاسکویچ سپرد.
در پاییز ۱۸۲۷ پاسکویچ سرانجام توانست ایروان را بگشاید. در پی این پیروزی امپراتور روسیه بدو نشان سن‌گئورگ و لقب کُنت ایروان را بدو اعطانمود. پاسکویچ سپس مرند را گشود و در اکتبر همان سال بی پایداری چندانی تبریز را هم فتح‌کرد. پس از آن در دهخوارقان با عباس میرزا به مذاکره نشست که بی‌نتیجه ماند. در ۱۸۲۸ او اردبیل را نیز گشود، در جریان این فتح کتاب‌های نفیس آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی را به سن‌پترزبورگ فرستاد. سرانجام با میانجی‌گری وزیرمختار انگلیس -مک‌دونالد- دو طرف در قریهٔ ترکمانچای قراردادی را به منعقد ساختند و جنگ به پایان‌رسید.
در غائلهٔ کشتن گریبایدوف پاسکویچ -که خویشاوندی هم با کشته‌شده داشت- کوشش‌هایی برای ختم داستان نمود.
پس از ترکمنچای پاسکویچ متوجه جنگ با عثمانی شد و دژ نستوه قارص را گشود. سپس سراسر پاشانشین بایزید را تسخیر نمود. در دسامبر ۱۸۲۹ او بایبورد را نیز تصرف کرد. جنگ‌های روس و عثمانی در این مقطع با قرارداد آدریانوپول به پایان‌رسید. ایوان پاسکویچ به پاس پیروزی‌های به دست آمده به درجهٔ فیلدمارشالی رسید.
پس از آن پاسکویچ به لهستان گسیل‌شد تا شورش ورشو را بخواباند که او پس از ده ماه در این راه کامیاب شد و لقب شاهزادهٔ ورشو را دریافت نمود. در ۱۸۳۲ او نایب‌السلطنه لهستان شد و تا ۱۸۵۶ با این لقب بر لهستان فرمانروایی می‌کرد.
میان سال‌های ۱۸۴۸-۱۸۴۹ او در فروخواباندن شورش مجارستان همراهی‌کرد. از ۱۸۵۳ تا ۱۸۵۶ هم فرماندهی نیروهای روسی در جنگ کریمه را بر دوش داشت.
پاسکویچ در شهر ورشو درگذشت.
منابع[ویرایش]
- Wikipedia contributors, "Ivan Paskevich," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ivan_Paskevich&oldid=439707767 (accessed July 18, 2011).
جستارهای وابسته[ویرایش]
|
