قوچقر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۷°۰۶′ شمالی ۵۷°۳۰′ شرقی / ۳۷.۱° شمالی ۵۷.۵° شرقی / 37.1; 57.5

قوچقر
اطلاعات کلی
کشور  ایران
استان خراسان شمالی
شهرستان اسفراین
بخش بخش بام و صفی‌آباد
دهستان بام
قوچقر بر ایران واقع شده‌است
قوچقر
۳۷°۰۴′۲۴″ شمالی ۵۷°۳۰′۲۶″ شرقی / ۳۷.۰۷۳۳° شمالی ۵۷.۵۰۷۲° شرقی / 37.0733; 57.5072
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۱۲۴۹متر
اطلاعات روستایی
کد آماری ۱۲۵۸۵۰
پیش‌شمارهٔ تلفن ۰۵۸۵۷۷۳

روستای قوچقر یکی از روستاهای بخش بام و صفی‌آباد در شهرستان اسفراین استان خراسان شمالی است. این روستا در دهستان بام قرار دارد.

محتویات

جغرافیای روستا[ویرایش]

موقعیت و تاریخچه[ویرایش]

وجه تسمیه[ویرایش]

در مورد وجه تسمیه این روستا اطلاعات دقیقی وجود ندارد .

تاریخچه روستا[ویرایش]

از زمان پیدایش این روستا اطلاعات زیادی وجود ندارد

کوه‌های روستا[ویرایش]

آب و هوای روستا[ویرایش]

آب و هوای روستا مرطوب با تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد و نسبتاً مرطوب است. درجه حرارت هوا در گرمترین موقع سال در ماه‌های مرداد(برج اسد) و شهریور(برج سنبله) تا ۳۵درجه سانتیگراد می‌رسد و بارش باران بصورت پراکنده از ماه اردیبهشت(برج ثور) تا دی ماه(برج جدی) است.

آب های سطحی[ویرایش]

رودخانه‌ها[ویرایش]

آب های زیر زمینی[ویرایش]

قنات‌ها[ویرایش]

پوشش گیاهی روستا[ویرایش]

پوشش گیاهی این روستا رامی توان با توجه به موقعیت جغرافیایی آن به دو قسمت کوهستانی و دشتی طبقه بندی کرد:

پوشش گیاهی بخش کوهستانی[ویرایش]

به غیر از درختان ارس که در بلندیهای شاه جهان، و کوه شاه حسن و بطور پراکنده قابل مشاهده می‌باشد، اغلب از درختان پسته، انار، زبان گنجشک، زرشک، ارغوان و انجیر وحشی، بومادران، استاقدوس، قسنی، کتیرا، گون و غیره... تشکیل شده‌است.

پوشش گیاهی بخش دشتی[ویرایش]

این بخش به دلیل قرار گرفتن در شرایط آب و هوایی گرم و داشتن زمین‌های رسی دارای گیاهانی چون پیاز کوهی، درمنه، خارشتر، بارهنگ، اسپند، قارچ، پونه،تلخه، تشکیل می‌دهد.

محیط زیست وزندگی جانورشناسی روستا[ویرایش]

حیوانات : از مهمترین حیوانات که در روستا شناسایی شده می توان به روباه ، گرگ ، خوک ، جوجه تیغی ،آهو ، موش اشاره کرد. از مهمترین این جانوران می توان به موش صحرای معروف به دو پهک اشاره کرد این موش به رنگ سفید با دوم خیلی بلند و دارای دو دست کوتاه می باشد این جانور از فصل بهار شروع به جمع اوری آذوقه مکند و از مهمترین خلاقیت های آن می توان به روش جمع آوری بادام اشاره کرد

پرندگان[ویرایش]

خزندگان[ویرایش]

محصولات روستا[ویرایش]

از مهمترین محصولات این روستا می‌توان به 'بادام - گردوانگورزردآلو - هلو اشاره کرد.[۱]

درخت بادام با توجه به کمبود آب و کوهستانی بودن منطقه حدود ۷۰ درصد از محصولات باغی به این محصول اختصاص یافته‌است. این درختچه بیشتر در دره‌های شنزار و دارای آب و هوای سرد به صورت دیم کاشت می‌شود که ارتفاع آن حدود ۴-۶ متر می‌رسد و درباغات هم به صورت آبی ودر کنارپشته‌های انگورکشت می‌شود.

درخت گردو امروزه به علت تجاری بودن محصول این درخت، ساکنین روستا بیشتر باغات خود را به این محصول اختصاص داده‌اند.

درخت انگور با نام علمی انگوری‌ها vinifera از خانواده انگورسانان Vitaceae است. در این روستا انگور کشمشی، دیوانه، لعل، عسکری و انگشت عروس کشت می‌شود که بیشتر مصرف روستا بوده‌است.

مردمشناسی[ویرایش]

جمعیت روستا[ویرایش]

این روستا 100 خانوار و 800نفر جمعیت دارد.[۲]

نژاد و زبان مردم روستا[ویرایش]

مردم این روستا از نژاد ترک و تیره بغایری هستند.[۳] که در زمان حمله هولاکوخان به ایران از منطقه قراقوم ترکمنستان به این منطقه کوچ داده شدند و زبان آنها ترکی است.[۴]

قومیت‌های روستا[ویرایش]

دین ، مذهب و عقاید[ویرایش]

مسلمانان 100٪ جمعیت روستا را تشکیل می دهند که مذهب آنها شیعه دوازده امامی است. اما در اعتقادات و باورهای آنها می توان ریشه های از فرهنگ ترکان بدوی و باورهای دین زرتشتی را جستجو کرد.

باورهای مردم روستا[ویرایش]

هرگاه کف دست خارش پیدا کند پول بدست می‌آید.

موقع در اوردن کفش‌ها، اگر کفشها روی هم قرار بگیرد آن شخص به مسافرت می‌رود

گر کسی اسب در خواب ببیند به مرادش خواهد رسید.

اگر کسی در خواب ببیند که درچاه سرنگون شده‌است بزودی خواهد مرد.

اگر جغد ی بالای خانه کسی درشب هنگام صدا کند بلای برای اعضای آن خانواده صورت خواهد گرفت.

ریختن آب در شب هنگام برروی خاکستر روشن باعث جن زدگی افراد دانسته و آن را شوم می دانند.

گذر از زیر درخت گردو در شب هنگام باعث جن زدگی شخص وکج شدن صورت شخص می دانند.

بازی های محلی ساکنین روستا[ویرایش]

الک و دولک :در این بازی هر بازیکن یک چوب بلند در دست دارد و با آن به چوب کوچک تری که روی زمین است ضربه می‌زند تا آنرا بجهاند. وقتی چوب جهید با چوب بلند خود در هوا ضربه‌ای به چوب جهیده شده می‌زند بطوری که به سمت بازیکن مقابل حرکت کند. بازیکن مقابل باید با چوب بلندی که در دست دارد چوب کوتاهی که به سمتش میاید را به سمتی دیگر پرت کند.

لِی لِی یک بازی گروهی است که در حیاط و فضای باز انجام می‌شود.اصول این بازی با پریدن از روی مربع‌های کشیده شده روی زمین است. هر مربع یک شماره دارد. شرکت کننده اول سنگی را روی یک شماره می‌اندازد و اگر توانست این کار را بطور دقیق انجام دهد با لی لی کردن همه مربع‌ها را بجز مربعی که سنگ را در آن انداخته طی می‌کند و سنگ را در بازگشت می‌آورد. طرح لی‌لی را با گچ یا زغال بر زمین می‌کشند.

ضرب‌المثل‌ها[ویرایش]

پیچاق دستسنه کسمس = چاقو دسته اش را نمی‌برد.

یورقانوا گورآیاقو اوزات = به اندازه لحافت پایت را دراز کن.

سن مُنون دگرمّننده یون ادمبدرن = تو در آسیاب این آرد نکرده ای.

سن مُنون یُپُنن چاها گیدمَ= تو با طناب این به چاه مرو.

مُنون گوهانو یرن آستوننان گِدی = گاو آهن این شخص از زیر زمین می رود.

طبابت سنتی با گیاهان دارویی در روستا[ویرایش]

از مهمترین گیاهان که در بین اهالی روستابه عنوان گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گیرد به شرح ذیل می باشد :

اسفند: دود کردن اسفند در داخل خانه باعث ازبین رفتن میکروب ها می شود و از طرفی باعث از بین رفتن نظر و چشم بد ودوری اهریمن از منزل می گردد.

ترنجبین: شیرابه‌های برگ و ساقه‌های گیاه که ملین بوده و جوشانده آن برای سرفه و درد سینه مفید است و از دانه های آن جهت کمردد استفاده می شود.

گل گاو زبان: از دم کرده این گیاه جهت موارد ذیل مورد استفاده می شود ۱)گل گاو زبان و برگ‌های آن تصفیه کننده خون است.۲)آرام کننده اعصاب است.3)کلیه‌ها را تقویت می‌کند.4)سرماخوردگی را برطرف می‌کند.5)برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاو زبان استفاده کنید. 6)در درمان برونشیت مؤثر است.7) در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است. 8)ضماد برگ‌های گاو زبان برای رفع ورم مؤثر است.

قزل اواچکن[ویرایش]

کاسنی (بوزگورگ):گیاه کاسنی از جمله گیاهان مفیدی است که تاریخ استفاده آن به دوران‌های قبل از میلاد مسیح می‌رسد و مصرف آن بین افراد جوامع مختلف متداول بوده است .این گیاه در روستای زالی رویش ندارد و آن را از دامنه کوههای شاه حسن یا دامنه های کوه شاه جهان تهیه می کنندو اهالی روستا از این گیاه جهت تقویت معده بویژه در زمان ترش کردن از آن استفاده می کنند.

کنگر:گیاهی است خودرو با برگ‌های خاردار و ساقه‌های ضخیم شبیه به کرفس است و یکی از مهمترین مرکز رویش آن زمین های هموار جنوب روستای زالی است و از تمام نقاط در فصل اردیبهشت و خرداد جهت تهیه این گیاه به این منطقه می آیند. از این گیاه جهت میکروب زدایی کبد ، هضم کردن غذا و دستگاه گوترش و لطافت پوست استفاده می شود.

شیرین بیان[ویرایش]

آداب و رسوم روستا[ویرایش]

پوشاک[ویرایش]

عرقچین

نظامی

چارقد

شال

شیلر

کفش

هنرهای سنتی و صنایع ساکنین روستا[ویرایش]

لحاف دوزی[ویرایش]

خرمن کوبی[ویرایش]

ساخت پیکرک سفالی[ویرایش]

معادن[ویرایش]

معدن گچ :

معدن گل رس قرمز:

غذاهای محلی روستا[ویرایش]

شیر برنج: این غذا با شیر وبرنج درست می‌شودوهنگام خوردن نیز روی آن شکر یا شیره انگور ریخته می‌شود.

آش بلند: رشته (خوشتلی)همراه با ادویه وپیازمواد تشکیل دهنده این نوع آش است وروی آن قاتق نیز ریخته می‌شود.

آش علفی (بالشتی): روش پخت این آش بدین صورت است که داخل خمیر ورق شده علف صحرایی(با نام آجار)قرار می‌دهند ودر آب می‌جوشانند پس از پختن وهنگام استفاده، قاتق به آن اضافه می‌شود. این غذا جایگاه ویژه‌ای در سبد غذایی بهمن آبادی‌ها دارد.

رشته پلو: هنگامی که برنج را می‌جوشانند در ثانیه‌های آخر، رشته (خوشتلی)را به آن اضافه می‌کنند. پس از دم کشیدن روغن محلی داغ شده را به آن اضافه می‌کنند.

آبگوشت: این غذا البته چندان تفاوتی با مشابه خود دردیگر جاها ندارد، فقط نکته قابل توجه این که آنچه از این نوع در هیئت حسینی هنگام عزاداری اباعبدالله پخت می‌شود بسیار خوشمزه‌است.

مشاغل[ویرایش]

مشاغل عمده روستا شامل: زراعت، باغداری، دامداری و کارگری است.[۵]

مشاهیر، نویسندگان، رجال و بزرگان روستای زالی[ویرایش]

باستان‌شناسی[ویرایش]

اولین پژوهش‌های باستان‌شناسی در روستای ، درسال 1385 توسط احمد نیک گفتار صورت گرفت

آثار باستانی[ویرایش]

جاذبه‌های گردشگری[ویرایش]

یادگارهای زمان[ویرایش]

این بخش به آثار فرهنگی که از گذشتگان به ارث رسیده و شامل اشیایی ظریفه و صنایع دستی می‌باشد را شامل می‌شود.

نگارخانه[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. -. جغرافیایی آبادیهای کشور، استان خراسان شمالی، شهرستان اسفراین،. تهران. انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح۱۳۸۴. صفحهٔ ۱۱۹. 
  2. مهدی هوشیار. تحلیل الگوی تقسیمات کشوری شمال خراسان نمونه: شهرستان اسفراین،. تهران. تربیت مدرس. صفحهٔ. 
  3. کلنل ادوارد ییت. [سفرنامه خراسان و سیستان]،. ترجمهٔ قدرت الله روشنی زعفرانلو – مهرداد رهبری،. مشهد. انتشارات یزدان ۱۳۶۵. صفحهٔ ۳۴۴. 
  4. احمد نیک گفتار. جغرافیای تاریخی ارغیان، ،. مشهد. انتشارات کیهان اندیشه. صفحهٔ ۶۵. 
  5. -. جغرافیایی آبادیهای کشور، استان خراسان شمالی، شهر ستان اسفراین،. تهران. انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح۱۳۸۴. صفحهٔ ۱۱۹. 

منابع[ویرایش]

  • احمد نیک گفتار. جغرافیای تاریخی ارغیان،. مشهد. انتشارات کیهان اندیشه،1387. صفحهٔ ۶۵. 
  • احمد نیک گفتار و بهنامفر. تاملی بر ولایت جغرافياي تاريخي ارغيان،. تهران. فصلنامه پژوهش در تاريخ دانشگاه ادبیات و علوم انسانی تهران،سال اول، شماره 2، – 1390. 
  • احمد نیک گفتار. بررسی باستان شناختی پهنه فرهنگی شهر اسفراین ، خراسان شمالی. تهران. دانشگاه تهران،1387. 
  • احمد نیک گفتار. گزارش ثبتی محوطه داشخانه،. بجنورد. واحد پژوهشی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی. صفحهٔ ۶-۹. 
  • حافظ ابرو. جغرافیای خراسان در تاریخ حافظ ابرو،. م. تصحیح و تعلیق دکتر غلامرضا ورهام، نشر اطلاعات۱۳۷۰. صفحهٔ ۷۱. 
  • احمد نیک گفتار. شناسایی و معرفی آثار باستانی محوطه داشخانه. زاهدان. پژوهشی باستان شناسی دانشگاه ادبیات و علوم انسانی سیستان و بلو چستان، گاهنامه آوای باستان، سال پنجم، شماره پنجم، خرداد، – ۱۳۸۴. صفحهٔ. 
  • مهدی هوشیار. تحلیل الگوی تقسیمات کشوری شمال خراسان نمونه: شهرستان اسفراین،. تهران. تربیت مدرس. صفحهٔ. 
  • احمد نیک گفتار. گزارش ثبتی محوطه باستانی داشخانه،. بجنورد. واحد پژوهشی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی. صفحهٔ ۶-۹. 
  • کلنل ادوارد ییت. [سفرنامه خراسان و سیستان ]،. ترجمهٔ قدرت الله روشنی زعفرانلو – مهرداد رهبری،. مشهد. انتشارات یزدان ۱۳۶۵. صفحهٔ ۳۴۴. 
  • جغرافیایی آبادیهای کشور، استان خراسان شمالی، شهر ستان اسفراین،. تهران. انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح۱۳۸۴. صفحهٔ ۱۱۹.