ابن العدیم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
ابن العدیم
عمر العُقَیلی
زادروز دسامبر ۱۱۹۲/ ذی الحجه ۵۸۸ق
حلب
درگذشت ۲۸ مه ۱۲۶۲/ ۲۹ جمادی‌الثانی ۶۶۰ق
قاهره
پیشه حافظ، محدث، فقیه و تاریخ‌نگار
نقش‌های برجسته قاضی شام از سوی هولاکو
آثار بُغیة الطَلَب فی تاریخ حَلَب، زُبدة الحلب فی حلب و...

عمر بن احمد حلبی شهرت‌یافته به ابن العدیم (۱۱۹۲-۱۲۶۲م) فقیه، محدث، تاریخ‌نگار و زندگی‌نامه‌نویس برجستهٔ شامی در نیمهٔ اول سدهٔ هفتم هجری بود.[۱]

زندگی[ویرایش]

نسب کامل او «کمال‌الدین ابوالقاسم عمر بن احمد بن هبة الله بن أبی جرادة العُقیلی الحلبی» ذکر شده که با نام «ابن العدیم» شناخته شد. خاستگاه خانوادگی‌اش بصره بود و در دسامبر ۱۱۹۲/ ذی الحجه ۵۸۸ق در حلب زاده شد. نخست از پدرش و عمویش دانش آموخت، نزد کندی در بغداد درس آموخت و به قدس، حجاز و عراق سفر کرد. در حلب، به مدرسی، قضاوت و فتوا رسید و وزیر گشت. هنگام محاصرهٔ حلب از سوی امپراتوری مغولان در ۸ صفر ۶۵۸ق به قاهره گریخت؛ اما به‌زودی برگشت چرا که هولاکو او را به قضاوت شام گماشت. ابن العدیم در ۲۸ مه ۱۲۶۲/ ۲۹ جمادی‌الثانی ۶۶۰ق در قاهره درگذشت.[۱]

آثار[ویرایش]

  • بُغیة الطَلَب فی تاریخ حَلَب
  • زُبدة الحَلَبِ فی حلب
  • الدَراری فی ذکر الذَراری
  • الوسیلة الی الحبیب فی ذکر الطیِّبات و الطیب
  • بلوغ الآمال مما هوی الکمال
  • الإنصاف و التحرّی فی دفع الظُلم و التجرّی عن أبی العلاء المعرّی
  • الأخبار المستفادة فی ذکر بنی جرادة
  • کتاب فی الخط و علومه و آدابه و وصف ضروبه و أقلامه.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ فروخ، عمر. تاریخ الأدب العربی. ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین، ۱۹۸۴. ۵۹۷و۹۸.