ابوالعباس ربنجنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

ابوالعباس فضل پسر عباس ربنجنی از شاعران ایرانی سدهٔ چهارم هجری است. وی از مردم ربنجنِ سمرقند و هم‌روزگار با نصر بن احمد سامانی (۳۰۱-۳۳۱ ق) و نوح بن نصر سامانی (۳۳۱-۳۴۳ ق) بوده‌است. شعر زیر ــ که در سوگ نصر بن احمد و برتخت‌نشینی نوح بن نصر سروده شده ــ از اوست:

پادشاهی گذشت خوب‌نژاد پادشاهی نشست فرّخ‌زاد
زان گذشته، زمانیان غمگین زین نشسته، جهانیان دل‌شاد
بنْگر اکنون به چشم عقل و بگو هرچه بر ما ز ایزد آمد داد
گر چراغی ز پیش ما برداشت باز شمعی به جای او بنهاد
ور زحل نحسِ خویش پیدا کرد مشتری نیز دادِ خویش بداد

سه بیت از این شعر را ــ که در تاریخ بیهقی آمده‌است ــ فرخی سیستانی در مرگ محمود غزنوی و جانشینی مسعود غزنوی با این مطلع تضمین کرده‌است:

هرکه بود از یمینِ دولت شاد دل به مهر جمالِ ملت داد

منابع[ویرایش]

  • محمد دبیرسیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی