ابوالعباس ربنجنی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابوالعباس فضل پسر عباس ربنجنی از شاعران ایرانی سدهٔ چهارم هجری است. وی از مردم ربنجنِ سمرقند و همروزگار با نصر بن احمد سامانی (۳۰۱-۳۳۱ ق) و نوح بن نصر سامانی (۳۳۱-۳۴۳ ق) بودهاست. شعر زیر ــ که در سوگ نصر بن احمد و برتختنشینی نوح بن نصر سروده شده ــ از اوست:
پادشاهی گذشت خوبنژاد | پادشاهی نشست فرّخزاد | |
زان گذشته، زمانیان غمگین | زین نشسته، جهانیان دلشاد | |
بنْگر اکنون به چشم عقل و بگو | هرچه بر ما ز ایزد آمد داد | |
گر چراغی ز پیش ما برداشت | باز شمعی به جای او بنهاد | |
ور زحل نحسِ خویش پیدا کرد | مشتری نیز دادِ خویش بداد |
سه بیت از این شعر را ــ که در تاریخ بیهقی آمدهاست ــ فرخی سیستانی در مرگ محمود غزنوی و جانشینی مسعود غزنوی با این مطلع تضمین کردهاست:
هرکه بود از یمینِ دولت شاد | دل به مهر جمالِ ملت داد |
منابع[ویرایش]
- محمد دبیرسیاقی، پیشاهنگان شعر پارسی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی
این یک مقالهٔ خرد مرتبط با شاعر است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |