خسرو و ریدگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

خسرو و ریدگ رساله‌ای است که در آن ریدکی (به معنی غلام یا پسر جوانی که در خدمت بزرگان و اشراف بوده‌) به نام خوش‌آواز که از نجبای دربار خسرو پرویز بوده به سؤالات این پادشاه پاسخ می‌دهد. در آغاز رساله ریدک برای خسرو شرح می‌دهد که از خاندانی مرفه بوده و پدرش در خردسالی او درگذشته‌است. اما به‌سبب برخورداری از میراث پدر، توانسته‌است به مدرسه (فرهنگستان) برود و اطلاعات لازم دینی را به دست آورد و دبیری فراگیرد و سپس در سواری و تیراندازی و نیزه‌پرانی و موسیقی و ستاره‌شناسی و بازی‌های گوناگون مهارت پیدا کند. پس از این مقدمه از شاه می‌خواهد که او را بیازماید و شاه دربارهٔ بهترین خوراک‌ها و می‌ها و آنچه با می می‌خوردند، نغمه‌ها، گل‌ها و عطرها، و زنان و اسبان و غیره سیزده سؤال مطرح می‌کند و همهٔ پاسخ‌های او مورد پسند می‌افتد. سپس شاه برای آزمایش تهور او از وی می‌خواهد که دو شیر را که موجب وحشت رمهٔ اسبان شاه شده‌اند، زنده دستگیر کند. ریدک پس از توفیق در این کار به سِمت مرزبان منصوب می‌گردد.

از این رساله می‌توان از چگونگی ذوق و سلیقهٔ اشراف ساسانی و نیز به میزان شکوه و جلال دربار خسرو پرویز پی برد و همچنین اطلاعاتی در مورد وضع تعلیم و تربیت در عهد ساسانی به دست آورد. این رساله از نظر دربرداشتن نام خوراک‌ها و طرز تهیهٔ آن‌ها، گل‌ها، سازها، بازی‌ها و غیره حائز اهمیت‌ است. ترجمهٔ عربی بخش‌هایی از این رساله را ثعالبی آورده‌است. متن این رساله در مجموعهٔ متون پهلوی به چاپ رسیده‌است. این رساله به فارسی نیز ترجمه شده‌است. [۱]

پانویس[ویرایش]

  1. تفضلی، احمد، ص ۲۸۹

منابع[ویرایش]

تفضلی، احمد، و به کوشش آموزگار، ژاله. تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. تهران: انتشارات سخن، ۱۳۷۶ ISBN 964-5983-14-2