عبدالواسع جبلی

بدیع‌الزمان عبدالواسع بن عبدالجامع غرجستانی جَبَلی از ادیبان و شاعران سده ۶ق است.

جبلی از خاندانی علوی بود که در غرجستان چشم به جهان گشود. او به مدح شاهان هم‌زمان خود از غوریان، سلجوقیان و محمودیان پرداخت تا در سال ۵۵۵ق درگشت. او در شعر عربی نیز دست داشت. نمونه‌ای از شعر جبلی:

گفتار لطیف و خوی نیکوست ترا		خوبی و لطافت صفت و خوست ترا
عیب تو جز این نیست که در عشق یکیست		بیگانه و خویش و دشمن و دوست ترا

منابع

• صفا، ذبیح‌الله. تاریخ ادبیات ایران جلد۱(خلاصه جلد اوّل و دوّم). چاپ پنجم. تهران: ققنوس، پاییز ۱۳۶۸.