عبدوملک بهاری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| عبدوملک بهاری | |
|---|---|
| زادروز | ۲۲ مارس ۱۹۲۷ خجند (لنین‌آباد)، اتحاد شوروی |
| مرگ | ۳ دسامبر ۲۰۱۰ میلادی (۸۳ سال) دوشنبه، |
| ملیت |  تاجیکستانی |
| پیشه | شاعر و نویسنده |
| سبک نوشتاری | کودکان |
| دلیل سرشناسی | نخستین داستان‌نویس تاجیک |
عبدومَلِک بهاری (Баҳорӣ Абдумалик) (زادهٔ ۲۲ مارچ ۱۹۲۷ در لنین‌آباد، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی – درگذشتهٔ ۳ دسامبر ۲۰۱۰ در دوشنبه، تاجیکستان) شاعر کودکان و نخستین داستان‌نویس تاجیک بود.
زندگی[ویرایش]
او در خانواده‌ای از طبقهٔ متوسط زاده شد که در صنعت تولید ابریشم فعالیت می‌کردند. او در سال ۱۹۴۶ از Leninabad Pedagogical Institute known Khujand State University فارغ‌التحصیل شد.
بهاری نویسنده‌ای است که تلفن‌های همراه و شبیه‌سازی انسان را پیش‌بینی کرده بود.[۱]
آثار[ویرایش]
- دل بی‌قرار(Дили беқарор)، ۱۹۶۲
- قرض جورگی (Қарзи ҷӯрагӣ)
- عجایبات نادر (Аҷоиботи Нодар)، ۱۹۷۲
- سنبله (Сунбула)، ۱۹۷۴
پی‌نوشت[ویرایش]
- ↑ http://www.ozodi.org/content/article/2238187.html Даргузашти нависандаи фантаст Абдумалик Баҳорӣ - RFERL 03.12.2010
|
