پیرو سلیمانی
پیرو سلیمانی | |
---|---|
زادروز | ۲۶ فروردین ۱۲۷۸ بخارا |
درگذشت | ۱۹ خرداد ۱۳۱۲ |
آرامگاه | شاه زنده، سمرقند |
محل زندگی | بخارا، مرو، مشهد |
نامهای دیگر | آته جان |
سبک | عاشقانه، سیاسی |
والدین | عبدالکریم جان، بیبی سلامت |
آته جان معروف به پیرو سُلیمانی (به فارسی تاجیکی: Пайрав Сулаймонӣ) شاعر و نویسندهٔ پارسیگو اهل آسیای میانه بود.
بیان دلتنگی از حکومت جهل و تعصب، و ستایش عشق و دوستی از درونمایههای اصلی شعر پیرو است. در سال ۱۳۰۴ پیرو مضامین نومیدانه را کنار گذاشت و به ستایش جامعه نوین تاجیکان و برپایی جمهوری سوسیالیستی تاجیکستان بر پایه سوسیالیسم پرداخت.
پیشینه[ویرایش]
پیرو سلیمانی، آته جان، شاعر تاجیک و یکی از شاعران ابتدای سدهٔ بیستم میلادی در ۲۶ فروردین ۱۲۷۸ در بخارا به دنیا آمد. پدر و مادر او اهل مطالعه بودند. کودکی و نوجوانی آته جان بیشتر در بخارا و مرو سپری شد و همراه با پدر به کشورهای دیگر، بویژه به روسیه، سفر کرد.
پیرو در آموزشگاه علوم طبیعی شهر کاگان آموزش دید.
هنگامی که انقلاب بخارا (۱۲۹۹ش/ ۱۹۲۰) به دنبال انقلاب روسیه (۱۹۱۷) رخ داد، پیرو خشنودی خود را در قالب مستزادی با عنوان «به مناسبت انقلاب بخارا» ابراز داشت و «آزادی جمهوری شایان» را به مردم تبریک گفت. غیر از اشعار اجتماعی در ۱۲۹۹ش / ۱۹۲۰، مضمون اشعاری که پیرو در ۱۳۰۰ش / ۱۹۲۱ تا ۱۳۰۳ش / ۱۹۲۴ سروده و اکنون در دست است، همه عشقی است. پیرو در ۱۳۰۳ به مشهد رفت و حدود هشت ماه در آنجا اقامت کرد.
پیرو آثار منثوری نیز دارد، مانند داستان کوتاهِ گلاندام و رمان ناتمام عشق دختر چنگیز. او آثار ادیبان روس را نیز به فارسی تاجیکی برگردانده از جمله، از گوگول (مفتش)، فرمانف (بلوا)، سرافیموویچ (سیل آهنین)، و دو شعر از الکساندر ژاروف. او در تألیف کتب درسی نیز شرکت داشتهاست. آثار پیرو به طور کامل گردآوری و چاپ نشدهاست. او با روزنامه و مجلههای تاجیکی سمرقند و دوشنبه و تاشکند همکاری مداوم داشت.
پیرو در ۱۹ خرداد ۱۳۱۲ به بیماری حصبه درگذشت. وی در شاه زنده به خاک سپرده شد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- پیرو سلیمانی، اشعار منتخب، محرر و ترتیبدهنده: لاله، استالینآباد: نشریات دولتی تاجیکستان، ۱۹۵۹.
- ایرانصدا، بازدید: مارس ۲۰۰۹.