منصور اوجی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
منصور اوجی | |
---|---|
زادروز | ۱۳۱۶ خورشیدی شیراز |
ملیت | ایران |
محل زندگی | شیراز |
پیشه | شاعر |
دانشگاه | دانشگاه تهران دانشسرای عالی تهران دانشگاه پهلوی (دانشگاه شیراز) |
منصور اوجی (زاده ۱۳۱۶ خورشیدی) در شیراز، از شاعران معاصر ایران است که هم اکنون در زادگاهش زندگی میکند.
محتویات
تحصیلات[ویرایش]
منصور اوجی در رشته فلسفه از دانشگاه تهران موفق به کسب مدرک لیسانس شد و پس از آن در رشته علوم تربیتی از دانشسرای عالی تهران مدرک فوق لیسانسش را کسب کرد. پس از آنکه به زادگاهش بازگشت بار دیگر به دانشگاه پهلوی (دانشگاه شیراز) رفت و مدرک لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی اش را هم گرفت. او پس از سالها تدریس، به تازگی تصمیم گرفته که تدریس را رها کند و تمام اوقاتش را در خانه اش بنشیند و به شعرش اختصاص دهد.
آثار[ویرایش]
از منصور اوجی مجوعههای شعری زیر منتشر شده است:
- باغ شب (۱۳۴۴)
- خواب درخت و تنهایی زمین (۱۳۴۴)
- شهر خسته (۱۳۴۶)
- برگزیده اشعار (۱۳۴۹)
- این سوسن است که میخواند (۱۳۴۹)
- مرغ سحر (۱۳۵۶)
- صدای همیشه (۱۳۵۷)
- شعرهایی به کوتاهی عمر (۱۳۵۸)
- حالی است مرا (۱۳۶۸)
- کوتاه مثل آه (۱۳۶۸)
- خوشا تولد و پرواز (؟)
نمونه اشعار[ویرایش]
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به منصور اوجی در ویکیگفتاورد موجود است. |
بهار
گفتم بهار کو؟
تابوتی در غروب نشانم داد
بر شانههای مردان
در شیون زنان
یا لالهای که سرخ و سراسیمه رسته بود
از لای درز آن
منابع[ویرایش]
- شافعی، خسرو. زندگی و شعر صد شاعر از رودکی تا امروز. چاپ دوم. تهران: کتاب خورشید، ۱۳۸۴. ISBN 964-7081-05-7.
|
|