زرتشت بهرام پژدو
زَرتُشت بهرامِ پَژدو از شاعران زرتشتی است که در قرن هفتم و در دوران حکومت ایلخانیان زندگی میکردهاست. پدرش بهرام پژدو از اهالی کرمان بود.
زرتشت، در کرمان دین دبیری و علوم شرعی زرتشتی و نجوم و حساب را فراگرفت و به شاعری پرداخت. زرتشت کتاب ارداویرافنامه را از پهلوی به فارسی منظوم برگرداند و پس از آن مجموعهای از اشعار پدرش را در کتابی به نام بهاریات گرد آورد. دیگر منظومهای که زرتشت بهرام پژدو سرودهاست، مثنوی چنگرنگهاچه است که در آن سراینده مباحثه زرتشت با چنگرنگهاچه هندو و پیروزی زرتشت را روایت میکند.
زراتشتنامه را چنانکه خود شاعر میگوید بنا بر خواهش موبد موبدان وقت، کاوس پور کیخسرو پور داراب به نظم درآورده و در دو روز به پایان رساندهاست
چل و هفت با ششصد از یزدگرد همان ماه آبان که گیتی فسرد
من این روز آذر گرفتم بدست بآبان چو بر جشن بودیم مست
شب خود نوشتم من این را بکام بدو روز کردم مر او را تمام
منابع[ویرایش]
- ذبیحالله صفا. تاریخ ادبیات در ایران. چاپ سوم. تهران: ابنسینا، ۱۳۴۲. ۴۴۸.
- شهمردان، رشید. تاریخ زرتشتیان: فرزانگان زرتشتی. تهران: سازمان انتشارات فروهر، ۱۳۶۳. ص.۵۱۰-۵۰۸
- کزازی، میرجلالالدین. در دریای دری. نشر مرکز، ۱۳۶۸. ص.۱۱۶-۱۱۵
- زرتشت بهرام پژدو. زراتشت نامه. به کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: کتابخانه طهوری، ۱۳۳۸
- نمیرانیان، کتایون. سنجش زراتشت نامه با روایتهای فارسی میانه آن. پایان نامه کارشناسی ارشد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۷۷
جستارهای وابسته[ویرایش]
|
این یک مقالهٔ خرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |