خالدآباد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
خالدآباد
خول تاوا
کشور  ایران
استان اصفهان
شهرستان نطنز
بخش امامزاده
نام(های) قدیمی خلد برین
سال شهرشدن ۱۳۸۳
مردم
جمعیت 3400
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۱۰۰۱ متر
اطلاعات شهری
شهردار محمدرضا سرافرازی خالدی
پیش‌شماره تلفنی ۰۳۱
وبگاه www.khaledabad.ir[۱]
تابلوی خوش‌آمد به شهر

توضیح[ویرایش]

خالدآباد شهری است درشمال استان اصفهان در مرکز ایران. این شهر در بخش امامزاده آقاعلی عباس از توابع شهرستان نطنز قرار دارد. جمعیت خالد آباد در سال ۱۳۸۵، برابر با ۳۳۰۸ نفر بوده‌است.[۱]

وجود قنات‌های کهنسال که قدمت آن‌ها به دوران امامت حسن عسگری باز می‌گردد و همچنین تپه‌های باستانی مسی و ابوذر که به ثبت ملی رسیده‌اند و بنابر گفته باستان شناسان قدمت آنها بیش از ۶٬۰۰۰ سال می‌باشد نشان از قدمت دیرینه این شهر و دیار دارد.[نیازمند منبع]

خالدآباد

شغل مردم و محصولات[ویرایش]

شغل اغلب مردم این شهر کشاورزی و دامداری است[نیازمند منبع]. از مححصولات معروف این شهر کرفس، انار، خیار و سایر محصولات کشاورزی عبارتند از هویج، شلغم، پیاز، زردآلو، گوجه سبز، طالبی، گرمک آقاعلی عباسی، خیار چنبر، کدو، هندوانه، گندم، جو، برنج، بلال، کلزا، خرمالو، سیب گلاب، انجیر، انگور، انواع سبزیجات. هرچند تجارت نیز در خالدآباد رونق دارد و مغازه‌های بسیاری در این شهر وجود دارد.[نیازمند منبع] شغل اغلب زنان خالدآباد قالی بافی بوده و فرش دستباف شادسر که در بازارهای جهانی شهرت دارد زاییده دستان هنرمند زنان خالدآبادی است. منبع :وبلاگ جامع خالدآباد

محله‌ها[ویرایش]

شهر خالدآباد دارای پنج محله به ترتیب از آغاز ورودی شهر به نام‌های حصارو، توده، قلعه نو و شهرک طالقانی شهرک آقا علی عباس می‌باشند.

آثار باستانی و نقاط دیدنی[ویرایش]

آثار باستانی و تاریخی شهر خالدآباد عبارتند از مسجد بیرین با قدمت بیش از ۸۰۰ سال متعلق به دوره ایلخانی، خانه تاریخی آقاگل انصاری متعلق به عهد قاجار، حمام توده و مسجد ورگرموئه متعلق به عهد صفوی، بقعه باباحاجی که به روایتی تنها اثر تاریخی با معماری یزدی در استان اصفهان و متعلق به دوره صفویه می‌باشد، کاروانسرای خالدآباد در مسیر جاده ابریشم با قدمت بیش از ۴۰۰ سال، محوطه‌های باستانی ابوذر و مسی با قدمت بیش از ۶۰۰۰ سال متعلق به دوره مفرغ که بنا به گفته کارشناسان میراث فرهنگی کارگاه‌های تولید مس را در دل خود دارد و این محوطه‌های تاکنون حفاری و کاوش نشده‌اند، قلعه تاریخی کریم آباد متعلق به دوره قاجار، بازارچه قنات، خانه‌های تاریخی صولت، ایرج، امیرسعیدی، خواجه امیری، شریفی، سعیدی، حائری، جعفرزاده و باباخان که شاخصه این خانه‌ها بادگیرها و سردابهای آنهاست.همچنین آستان مقدس امامزادگان آقاعلی عباس و شاهزاده محمد در نزدیکی خالدآباد است که بنابر اسناد موجود در کتب تاریخی من جمله سفرنامه نائینی، این امامزادگان بعد از شهادت در محلی به نام گودریگ خالدآباد مدفون شده اند . از قدیم الایام نیز متولیان این امامزادگان از اهالی خالدآباد بوده و در ساختمان قبلی آستان ، صحنی به نام چهل دختران وجود داشت.[۲]

مشاهیر[ویرایش]

ازمشاهیر خالدآباد می‌توان به ایرج خواجه امیری خواننده معروف ایران (پدر احسان خواجه امیری)، احسان خواجه امیری، امیردریادار مجید عابدی خالدی، فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در بوشهر و استاد مهدی خالدی نوازنده معروف ایران اشاره کرد. مهدی خالدی موزیسین شهیر نیز خالدآبادی است.

منابع[ویرایش]

  1. «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد»(فارسی)‎. مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲. 
  2. پورتال شهرداری خالدآباد