رضا حکمت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
سردار فاخر حکمت
Fakher-hekmat.jpg
سردار فاخر در جریان جنبش جنوب ایران
رییس مجلس شورای ملی
مشغول به کار
۱۳۳۲ – ۱۳۴۲
پس از عبدالله معظمی
پیش از عبدالله ریاضی
مشغول به کار
۱۳۲۶ – ۱۳۳۱
پس از محمدصادق طباطبایی
پیش از حسن امامی
نخست‌وزیر ایران
پس از احمد قوام
پیش از ابراهیم حکیمی
اطلاعات شخص
زاده ۱۲۶۹ خورشیدی
تهران، ایران
درگذشت ۱۳۵۶
تهران، ایران
ملیت  ایران
شغل سیاستمدار
مذهب اسلام
کنیه(ها) سردار فاخر

رضا حکمت ملقب به سردار فاخر (۱۲۶۹ تهران - ۱۳۵۶ تهران) سیاست مدار دوره قاجار و پهلوی، پنج دوره رییس مجلس شورای ملی و برای مدت کوتاهی نخست وزیر ایران بود.

او تحصیلات اولیه را در مدرسه علمیه تهران به پایان برد و سپس به شیراز رفت و در محضر اساتیدی چون حکیم الهی ادبیات فارسی و عربی و زبان فرانسه را فراگرفت. او پس از استبداد صغیر به ایران آمد و حزب دموکرات در شیراز را تاسیس کرد. در جنگ جهانی اول به مبارزه پرداخت و از سوی مخبرالسلطنه والی شیراز به فاخرالسلطنه ملقب گردید. او پس از چندی به تهران آمد.

در هنگام انعقاد قرارداد ۱۹۱۹ به مخالفت با وثوق الدوله برخاست و برای مدتی تبعید شد. او در دوره چهارم و پنجم مجلس شورای ملی از سوی مردم آباده نماینده مجلس شد. او از انقراض قاجاریه و روی کار آمدن پهلوی حمایت کرد. او در زمان رضا شاه نیز در دوره هفتم و هشتم مجدداً نماینده مجلس شد. پس از آن نیز حاکم یزد، گرگان و فرماندار کرمان بود.

سردار فاخر زمان محمدرضا شاه پهلوی در دوره چهاردهم مجلس شورای ملی از شیراز به وکالت رسید و حزب سوسیالیست را با همکاری محمدصادق طباطبایی و سهام‌السلطان بیات ایجاد کرد. در دوره پانزدهم مجلس شورای ملی به وکالت و نیز ریاست مجلس رسید. او در همین زمان سمت نخست وزیری را بر عهده گرفت ولی پس از مدت چند روز استعفا کرد. او در سال ۱۳۳۲ رییس مجلس هجدهم شد و این عنوان را تا پایان مجلس بیستم حفظ کرد. در سال ۱۳۴۰ مجلس برای مدتی تعطیل شد و پس از بازگشایی مجلس او دیگر به صحنه سیاست بازنگشت.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]