محمدحسین فاضل تونی
محمدحسین فاضل تونی، (۸ دی ۱۲۵۹، فردوس - ۱۲ بهمن ۱۳۳۹، تهران[۱])، فقیه مجتهد و استاد برجستهٔ فلسفه، منطق و ادبیات عرب در دانشگاه تهران بود.[۲]
تحصیلات[ویرایش]
فاضل تونی در اصفهان درس خواند و یکی از اساتید مطرح وی شیخ عبدالله گلپایگانی (از شاگردان مهم آخوند خراسانی ) بود.
در دانشگاه تهران[ویرایش]
وی در مهر ۱۳۱۲، به عنوان معلم ادبیات عرب در دانشسرای عالی تهران (که اکنون با نام دانشگاه خوارزمی شناخته میشود) مشغول به کار شد.[۳] در سال ۱۳۱۵، در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران به مقام استادی رسید و تدریس زبان و ادبیات عرب و فلسفه ٔ قدیم به او واگذار شد. فاضل تونی، علاوه بر تدریس در دانشکدهٔ ادبیات، به استادی دانشکدهٔ علوم معقول و منقول نیز گمارده شد.[۳] وی تا سال ۱۳۳۴ در دانشگاه تهران به تدریس مشغول بود.[۳]
فاضل تونی، به علت حافظهٔ حیرتانگیزش، احتیاج به یادداشت کردن نداشت و بسیار کم دست به قلم میبرد. به این دلیل آثار مکتوب او محدود است و بیشتر یادداشتهای دانشجویان او، به صورت کتاب درآمده و حواشی مختصری بر آثار عرفانی و فلسفی نوشتهاست. از جمله آثار او، جزوه صرف، تعلیقه بر شرح فصوصالحکم، کتابهای صرف و نحو و قرائت، ترجمهٔ متون سماع طبیعی، منتخب قرآن و نهجالبلاغه، منتخب کلیله و دمنه عربی و وفیات الاعیان، جزوه منطق، حکمت قدیم و الهیات را میتوان نام برد.[۱]
شاگردان[ویرایش]
برخی از کسانی که از آموزشهای فاضل تونی بهره بردهاند، عبارتند از:
- دکتر محمد خوانساری
- عبدالله جوادی آملی
- حسن حسنزاده آملی
- سید جلالالدین مجتبوی
- علیمحمد کاردان
- ذبیح الله صفا
وفات[ویرایش]
فاضل تونی در تهران درگذشت و در مقبره شیخان قم نزدیکی حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- «علامه فاضل تونی» (فارسی). وبگاه رسمی روزنامهٔ خراسان، ۵ بهمن ۱۳۸۷. بازبینیشده در بهمن ۱۳۸۷.
- ترابیان فردوسی، محمد. دو ستارهٔ تون. قم: موسسه انتشارات سلسال، ۱۳۸۱.
- دهخدا، علیاکبر. لغتنامه دهخدا. دکتر محمد معین. تهران: سازمان لغتنامه، دانشگاه تهران، ۱۳۳۵.
- در آسمان معرفت، حسن زاده آملی، شرح حال فاضل تونی. قم، نشر تشیع.