محمدحسین فاضل تونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

محمدحسین فاضل تونی، (۸ دی ۱۲۵۹، فردوس - ۱۲ بهمن ۱۳۳۹، تهران[۱])، فقیه مجتهد و استاد برجستهٔ فلسفه، منطق و ادبیات عرب در دانشگاه تهران بود.[۲]

تحصیلات[ویرایش]

فاضل تونی در اصفهان درس خواند و یکی از اساتید مطرح وی شیخ عبدالله گلپایگانی (از شاگردان مهم آخوند خراسانی ) بود.

در دانشگاه تهران[ویرایش]

وی در مهر ۱۳۱۲، به عنوان معلم ادبیات عرب در دانشسرای عالی تهران (که اکنون با نام دانشگاه خوارزمی شناخته می‌شود) مشغول به کار شد.[۳] در سال ۱۳۱۵، در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران به مقام استادی رسید و تدریس زبان و ادبیات عرب و فلسفه ٔ قدیم به او واگذار شد. فاضل تونی، علاوه بر تدریس در دانشکدهٔ ادبیات، به استادی دانشکدهٔ علوم معقول و منقول نیز گمارده شد.[۳] وی تا سال ۱۳۳۴ در دانشگاه تهران به تدریس مشغول بود.[۳]

فاضل تونی، به علت حافظهٔ حیرت‌انگیزش، احتیاج به یادداشت کردن نداشت و بسیار کم دست به قلم می‌برد. به این دلیل آثار مکتوب او محدود است و بیشتر یادداشت‌های دانشجویان او، به صورت کتاب درآمده و حواشی مختصری بر آثار عرفانی و فلسفی نوشته‌است. از جمله آثار او، جزوه صرف، تعلیقه بر شرح فصوص‌الحکم، کتاب‌های صرف و نحو و قرائت، ترجمهٔ متون سماع طبیعی، منتخب قرآن و نهج‌البلاغه، منتخب کلیله و دمنه عربی و وفیات الاعیان، جزوه منطق، حکمت قدیم و الهیات را می‌توان نام برد.[۱]

شاگردان[ویرایش]

برخی از کسانی که از آموزش‌های فاضل تونی بهره برده‌اند، عبارتند از:

وفات[ویرایش]

فاضل تونی در تهران درگذشت و در مقبره شیخان قم نزدیکی حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد.

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ روزنامهٔ خراسان
  2. محمد ترابیان فردوسی
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ «فاضل تونی»(فارسی)‎. وب‌گاه رسمی لغت‌نامهٔ دهخدا. بازبینی‌شده در دی ۱۳۸۷. 

منابع[ویرایش]