گورستان خاموشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو

یکی از گورستان‌های تاریخی ایران مربوط به قرون اولیه اسلامی که در شهر تاریخی تون واقع شده است.

پیشینه[ویرایش]

ابن اثیر در کتاب خود الکامل فی التاریخ می‌نویسد:

مردم شهر تون بر مذهب اسماعیلیه پایدار ماندند و در جنگ و گریز با حکومت مرکزی با اقوام مجاور مانند سیستانیان و غوریان با آنان مشارکت می‌کردند در بهار سال۶۵۳ سپاه تاتار که از قلع و قمع بلاد و سرزمین‌ها فراغت یافته بود به رهبری هلاکوخان نوه چنگیز خان مغول رهسپار شهر تون گردیدند.

بنا بر آنچه در منهاج السراج آورده است :

سه سال قبل از آن که هلاکو شخصاً قدم به میدان نبرد گذارد یکی از سرداران به نام بوغان علیه اسماعیلیان دست به لشکر کشی زد وی بزودی شهر تون و چند قلعه از قلاع اسماعیلیه را تصرف کرد ولی قبل از آن که هلاکو خود به میدان آید، اسماعیلیان توانسته تون و قلاع دیگر را دوباره در حصار گیرند و تسخیر نمایند. در اواخر سال ۶۵۲ هلاکو خود پای به میدان نهاد. استحکامات دفاعی باعث شد تا هفت روز سپاه خون‌آشام مغول نتواند بر شهر تون مستولی شود و پس از هفت روز با حیله و ترفند بدین مهم دست پیدا کردند و به نابودی آن اقدام نموده و آن را با خاک یکسان کردند.

عطاملک جوینی در کتاب تاریخ جهانگشای آورده است:

تا هفتم روز که لشکر بر حصار رفتند و باره آن را بر زمین یکسان کردند و تمام مردان و زنان را به صحرا راندند و از ده سال به بالا را کشتند و چهل هزار نفر سر از بدن جدا کردند.

به دستور سردار مغول بر کران قلعه شهر از قربانیان تپه‌ای ساختند و تخت فرمانده را بر آن نهادند تپه مورد نظر در بین اهالی به تخت هلاکو و گورستان آن به گورستان خاموشی معروف شد.

منابع[ویرایش]

  • جوینی، عطاالملک، تاریخ جهانگشای، به سعی و اهتمام محمد قزوینی، ج۳ص۱۰۳
  • ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳ ص ۱۲۴بیروت ۱۳۸۵