زبان مَندائی نو یکی از زبانهای سامی رایج در منطقه مرزی ایران با عراق در غرب خوزستان است.
این زبان که بازمانده زبان مندائی قدیم است امروزه تنها توسط چند صد نفر از ایرانیان مندائی در خوزستان بهکار میرود.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Neo-Mandaic»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲ نوامبر ۲۰۰۷).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ادبی |
|
|
گویشها |
شرقی |
عربی شبهجزیرهای |
|
|
بدوی |
|
|
دیگر زبانها |
|
|
|
مغربی |
|
|
|
دیگر زبانها |
|
|
|
|
|
|
|
|
خدای دینی |
|
|
فرشتگان |
|
|
پیامبران |
|
|
کتابهای مقدس |
|
|
ردههای دینی |
|
|
آداب و احکام دینی |
|
|
اساطیر و کیهانشناسی |
|
|
جامعه مندایی |
|
|
سایر عناوین |
|
|
مفاهیم مرتبط |
|
|