زبان ترکی استانبولی
ترکی استانبولی | |
---|---|
Türkçe | |
بیان | [ˈtyɾct͡ʃɛ] ( ) |
زبان بومی در: | ترکیه، ایران، بلاروس، مقدونیه، قبرس شمالی, یونان،[۱] جمهوری آذربایجان،[۲] کوزوو, رومانی، عراق[۳]<چین> |
تعداد گویشوران
|
۶۲ تا ۸۰ میلیون (بدون تاریخ)[۴] |
شکلهای اولیه
|
ترکی عثمانی
|
شکلهای استاندارد
|
ترکی عثمانی (منقرض)
|
گویشها | |
لاتین (الفبای ترکی استانبولی) ترکی استانبولی بریل |
|
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در
|
ترکیه جمهوری ترک قبرس شمالی (به رسمیت شناخته شده توسط ترکیه) قبرس کوزوو (لغو در سال ۱۹۹۹)[۵] |
زبان اقلیت
شناختهشده در |
|
تنظیمشده توسط | فرهنگستان زبان ترکی استانبولی |
کدهای زبان | |
ایزو ۶۳۹-۱ | tr |
ایزو ۶۳۹-۲ | tur |
ایزو ۶۳۹-۳ | tur |
زبانشناسی | part of ۴۴-AAB-a |
ترکی استانبولی (به ترکی استانبولی: Türkçe و یا Türkiye Türkçesi) یکی از زبانهای شاخه جنوب غربی یا گروه اوغوز، زبانهای ترکی است که ۸۳٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر در سراسر جهان به عنوان زبان نخست یا دوم با آن سخن میگویند[۷][۸][۹][۱۰] این زبان رایجترین زبان از شاخهٔ زبانهای ترکی میباشد. جغرافیای آن شامل ترکیه و قبرس شمالی و قسمتهای کوچکی در عراق، یونان، بلغارستان، جمهوری مقدونیه، کوزوو، آلبانی و دیگر قسمتهای شرقی اروپا را شامل میشود. سالانه جمعیت بسیاری نیز از ترکیه به غرب اروپا و بویژه آلمان مهاجرت میکنند که موجب تکلم ترکی در آن مناطق میگردد.
ریشهٔ زبان ترکی را میتوان در آسیای مرکزی جست. با گسترش قلمرو امپراتوری عثمانی این زبان که زبان رسمی آنها بود اصلاحات بسیاری مییافت. آتاتورک (اولین رئیس جمهور ترکیه) در سال ۱۹۲۸، الفبای عثمانی را با الفبای آوایی لاتین جایگزین نمود و کلمات بیشمار عربی، فارسی و… را از این زبان حذف نمود.[۱۱]
الفبای ترکی استانبولی[ویرایش]
الفبای ترکی استانبولی، از بیست و نه حرف از حروف لاتین تشکیل شده است؛ که با تغییرات جزئی بصورت الفبای ترکی درآمده است. تغییر خط و جایگزینی حروف لاتین به جای حروف عربی با قانون شماره ۱۳۵۳ که در سال ۱۹۲۸ میلادی به تصویب رسید و مقرر گردید که حروف الفبای عربی، از مجموعه سازمانی الفبا و زبان کشور ترکیه نسخ و به جای آن ۲۹ حرف از حروف لاتین جایگزین گردد. بدین طریق سیستم نوشتاری ترکیه از ترکی عثمانی به ترکی لاتین (Latince yazılan türkçe) تغییر یافت.[۱۲] این حروف عبارتند از:
A a, B b, C c, Ç ç, D d, E e, F f, G g, Ğ ğ, H h, I ı, İ i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, Ö ö, P p, R r, S s, Ş ş, T t, U u, Ü ü, V v, Y y, Z z
گفتنی است که همخوان H در زبانهای ترکی وجود نداشته[۱۲] و بخش بزرگی از واژگانی که این همخوان در آنها بکار رفته وامواژه اند[۱۳] و در بقیه نیز بر اثر تغییرات زبانی این همخوان به آنها افزوده شده است.[۱۴]
واژهنامه[ویرایش]
- Multi Language Turkish DictionaryEnglish German Russian French Spanish Italian Japanese Korean Arabic Chinese
منابع[ویرایش]
- ↑ "The Muslim Minority of Greek Thrace".
- ↑ Taylor & Francis Group (2003). Eastern Europe, Russia and Central Asia 2004. Routledge. p. 114. ISBN 978-1-85743-187-2. Retrieved 2008-03-26.
- ↑ Encyclopaedia Britannica, Expo 70 Edition Vol 12, p.529
- ↑ Nationalencyklopedin "Världens 100 största språk 2007" The World's 100 Largest Languages in 2007
- ↑ "Kosova: Turkish Becomes Official Language". 2006-09-25. Retrieved 2013-01-11.
- ↑ "Recognized Minority Languages of Romania". Conventions.coe.int. Retrieved 2011-11-03.
- ↑ European Commission (2006). "Special Eurobarometer 243: Europeans and their Languages (Survey)"
- ↑ Katzner
- ↑ Turkish Language Program" , Syracuse University"
- ↑ Ethnologue report for Southern
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «[:en:Turkish_language Turkish_language]»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ کاشغری در دیوان اللغه میگوید: در ترکی حرف ه جایگاهی ندارد، بخش دوم، باب فعالل، منقوصات
- ↑ http://tdid.ege.edu.tr/files/dergi7s1.pdf
- ↑ کاشغری مثال اوهی (جغد) را میآورد که در اصل اوکی بوده است
جستارهای وابسته[ویرایش]
نسخهٔ زبان ترکی استانبولی ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد |
|
این یک مقالهٔ خرد ترکیه است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |