سابین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سابین ها قبیله ای ایتالیایی بودند که در مرکز کوه های آپنین ایتالیای باستان زندگی می کردند، هم چنین زندگی در شمال آتیوم از آنیو پیش از ایجاد روم.سابین ها درست پس از بنیان گذاردن روم به دو جمعیت تقسیم می شوند که در افسانه های رومی توضیح داده شده است
سابین ها در روم[ویرایش]
افسانه ی زنان سابینی افسانه می گوید که رومیان زنان سابینی را برای دارای جمعیت کردن ِ رم ِ جدید الإحداث ربودند. جنگ ِ منتج شده از این کار ِ رومیان با به دست ِ زنان پایان یافت بدین شکل که ایشان خود و فرزندان‌شان را بین ِ سپاه ِ شوهران ِ رومی‌شان و پدران‌شان قرار دادند. تجاوز به زنان سابینی (تجاوز در این متن به معنای ربودن به جای تجاوز جنسی می باشد) موضوعی در هنر می شود. زنان با پایان جنگ، فراوانی کم‌تر اما دوباره عود کردن موضوع را شکل می دهند.
منابع[ویرایش]
- Donaldson, John William (1860). "Chapter IV: The Sabello-Oscan Language". Varronianus: a critical and historical introduction to the ethnography of ancient Italy and the philological study of the Latin language. London: John W. Parker and Son.
