هری ترومن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ترومن)
پرش به: ناوبری، جستجو
هری اس. ترومن
۳۳مین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار
۱۲ آوریل ۱۹۴۵ – ۲۰ ژانویه ۱۹۵۳
معاون رئیس‌جمهور
پس از فرانکلین دلانو روزولت
پیش از دوایت آیزنهاور
۳۴ام معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
مشغول به کار
۲۰ ژانویه ۱۹۴۵ – ۱۲ آوریل ۱۹۴۵
رئیس جمهور Franklin D. Roosevelt
پس از هنری والاس
پیش از آلبن دابلیو. بارکلی
United States Senator
از میزوری
مشغول به کار
۳ ژانویه ۱۹۳۵ – ۱۷ ژانویه ۱۹۴۵
پس از راسکوو سی. پترسون
پیش از فرانک پی. بریگس
Presiding Judge of Jackson County, Missouri
مشغول به کار
۱۰ ژانویه ۱۹۲۷ – ۳ ژانویه ۱۹۳۵
پس از Elihu W. Hayes
پیش از Eugene I. Purcell
اطلاعات شخصی
تولد ۸ مهٔ ۱۸۸۴(۱۸۸۴-خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «�»-0۸)
لامار، میزوری
مرگ

۲۶ دسامبر ۱۹۷۲ میلادی (۸۸ سال)
کانزاس سیتی، میزوری

مدفن موزه و کتابخانه ریاست جمهوری هری ترومن
ایندیپندنس، میزوری
حزب سیاسی حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا
همسر Bess Wallace (ازدواج خطا: زمان نامعتبر–۱۹۷۲)
فرزندان مری مارگارت
تخصص
دین باپتیست[۱]
امضاء Cursive signature in ink
خدمت نظامی
خدمت/شاخه
سال‌های خدمت
  • ۱۹۰۵–۱۹۱۱
  • ۱۹۱۷–۱۹۱۹
  • ۱۹۲۰–۱۹۵۳ (Reserve)
درجه
دستورات Battery D, 129th Field Artillery, 60th Brigade, 35th Infantry Division
رزم‌ها/جنگ‌ها World War I

هری اس. ترومن (به انگلیسی: Harry S.Truman) (زاده ۸ مه ۱۸۸۴ - مرگ ۲۶ دسامبر ۱۹۷۲) سی و سومین رئیس جمهور آمریکا از حزب دموکرات بود.

ترومن که در سال ۱۹۴۴ به عنوان معاون فرانکلین روزولت کار در دستگاه اجرایی آمریکا را آغاز کرده بود، پس از مرگ ناگهانی وی ریاست این دستگاه را بر عهده گرفت. در سال ۱۹۴۸، با شکست دادن نامزد جمهوری خواه، توماس دییوی Thomas Dewey، برای بار دوم به ریاست جمهوری آمریکا رسید. از اقدامات مهم او می‌توان به مذاکرات پتسدام با چرچیل و استالین، استفاده از بمب اتمی در ژاپن، کمک رسانی هوایی به برلین در جریان محاصره برلین، جنگ کره و طرح مارشال در اروپا و برنامه اصل چهار در سایر کشورها اشاره کرد.[۲]

او باید آمریکای پس از جنگ را اداره می‌کرد که با بحران‌های متعددی دست به گریبان بود.[نیازمند منبع]

آلمان در ماه مه ۱۹۴۵ تسلیم شد و ترومن در ژوئیه همان سال در کنفرانس پتسدام حضور یافت تا در بحث‌های مربوط به طرح‌های توافق برای اروپای پس از جنگ شرکت کند. ترومن برای پایان دادن به جنگ آمریکا و ژاپن دستور پرتاب بمب‌های اتم به شهرهای هیروشیما و ناکازاکی را صادر کرد که در نتیجهٔ آنها ژاپن هم تسلیم شد. نظریه دومینو (سقوط نظام‌های دیکتاتوری پشت سر هم) که برای سالیان دراز در قلب سیاست خارجه ایالات متحده آمریکا را تشکیل می‌داد نخستین بار ژنرال دوایت آیزنهاور آن را پایه‌گذاری کرد: اگر نخستین دومینو بیفتد پشت سر هم تمام قطعات خواهند افتاد بنابر این می‌توان فروپاشی یک نظام را دید. اشاره ژنرال آیزنهاور به کشورهای جنوب شرق آسیا است که دارای گرایش‌های سیاسی اقتصادی کمونیستی بودند. همچنین هری ترومن سلف ژنرال آیزنهاور با کمک‌های مالی به یونان و ترکیه در سال ۱۹۴۷ دکترین ترومن را بنا نهاد تا اقدامی پیشگیرانه با بسط کمونیسم در اروپای غربی انجام دهد. درگیری آمریکا در جنگی در حمایت از کره جنوبی در برابر کره شمالی نمونه‌ای از اهمیت این نظریه در سیاست خارجه آمریکاست.

با این حال وجهه ترومن پس از ارائه پیشنهادهایی نظیر دکترین وی برای تهدید کمونیسم و کمک به بازسازی اقتصادی کشورهای جنگ زده، احیا شد. وی بار دیگر در سال ۱۹۴۸ به عنوان رئیس جمهور آمریکا برگزیده شد. اما ترومن در دور جدید زمامداری‌اش باید با مسائل جدیدی از جمله جنگ سرد با اتحاد جماهیر شوروی، اجرای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، استقرار پلیس سازمان ملل در کره و مشکلات داخلی دیگری از جمله ثبات اقتصادی آمریکا، مواجه می‌شد. ترومن در سال ۱۹۵۲ اعلام کرد که دیگر نامزد ریاست جمهوری آمریکا نخواهد شد. هری ترومن در ۲۶ دسامبر ۱۹۷۲ در سن ۸۸ سالگی درگذشت.

به دستور او بود که دو بمب اتمی بر هیروشیما و ناکازاکی فروریخته شد.[۳]

کودکی و ایام آغازین[ویرایش]

ترومن سی و سومین رئیس جمهور آمریکا در ۸ مه ۱۸۸۴ در منطقه لامار از ایالت میسوری در خانواده‌ای فقیر و کشاورز به دنیا آمد. او بزرگترین فرزند جان آندرسون ترومن و مارتا آلن یانگ ترومن بود.

در ۶ سالگی او و خانواده اش به مزرعه‌ای به نام گرندویو مهاجرت کردند و او در همان حوالی به مدرسه و سپس دبیرستان وارد شد. ترومن پس از مدتی به کلیسای باتیستا ملحق شد. ترومن قصد داشت به مدرسه نظامی ایالت متحده وارد شود ولی وضعیت جسمی او با استانداردهای ارتش مطابقت نداشت در نتیجه در راه آهن سانتافی مشغول به کار شد. در ۱۹۰۶ مجدداً به مزرعه خانوادگی خود در گرندویو برگشت و تا سال ۱۹۱۷ مشغول مزرعه داری شد.

در زمان جنگ جهانی اول به عنوان فرمانده توپخانه صحرایی ایالات متحده به فرانسه رفت و پس از بازگشت با الیزابت ویرجینا والس ازدواج کرد و در شهر کانزاس‌سیتی، میزوری فروشگاه لباس مردانه باز کرد. در سال ۱۹۲۲ به خاطر فعالیت در حزب دموکرات، به عنوان قاضی دادگاه ایالتی جکسون انتخاب گردید. در سال ۱۹۳۴ سناتور شد و در طول جنگ جهانی دوم کمیته تحقیق جنگ (مشهور به کمسیون ترومن) را رهبری می‌کرد، که در طول ریاست این کمیته باعث ۱۵ میلیارد دلار صرفه جویی برای آمریکا گردید.

در کنوانسیون ملی حزب دموکرات (Democratic National Convention) در سال ۱۹۴۴ که در شیکاگو برگزار شد، ترومن که به خاطر فعالیتهایش در کمیسیون ترومن مشهور شده بود، به معاونت ریاست جمهوری (Vice Presidential nominee) انتخاب شد و با پیروزی روزولت در انتخابات، به معاونت ریاست جمهوری رسید.[۲] ترومن که سمت معاون ریاست جمهوری را دارا بود با مرگ روزولت در سال ۱۹۴۵ به طور ناگهانی به ریاست جمهوری انتخاب شد و با شعار معروف «اینجا جای مردان بی باک است» شغل خود را توصیف کرد.

ترومن در تاریخ ریاست جمهوری ایالت متحده به عنوان شخصی که تصمیمات سرنوشت سازی را برای آمریکا رقم زده است معروف گردید و زمانی که در ۱۲ آوریل ۱۹۴۵ رئیس جمهور شد با حجم زیادی از مشکلات مربوط به جنگ و غیره مواجه گردید.

در دوران حکومت ترومن، خاور میانه به دلایل زیر برای دولت آمریکا اهمیت پیدا کرده بود: اول تهدید شوروی، دوم تولد اسرائیل و نفت و سوم بحران آذربایجان در سالهای ۱۹۴۵–۱۹۴۶ م.

روابط ایران و آمریکا تا جنگ جهانی دوم محدود بود و مبلغان آمریکایی مذهب پروتستان در تهران و پاره‌ای از مراکز استانها به فعالیت آموزشی و بهداشتی اشتغال داشتند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

توضیحات[ویرایش]

  1. Truman, who was Vice President under President فرانکلین دلانو روزولت، became President on Roosevelt's death on April 12, 1945. Prior to the adoption of the Twenty-Fifth Amendment in 1967, a vacancy in the office of Vice President was not filled.

منابع[ویرایش]

  1. "Baptist", Trivia, Truman Library .
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Harry S. Truman»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۵).
  3. اطلاعات عمومی، گنجینه های دانش، سید محمود اختریان، سید کاظمی خلخالی، رحیم چاووش اکبری