بزقوش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

بُزقوش یا بُزغوش نام رشته‌کوهی با امتداد شرقی-غربی در جنوب شهرستان سراب و شمال شهرستان میانه در استان آذربایجان شرقی ایران است. این رشته‌کوه در میان دو رود آجی چای و شهر چای قرار گرفته و در میان شهرهای سراب، بستان‌آباد، هشترود، میانه، گیوی و نیر قرار گرفته است.

نام[ویرایش]

نام بزقوش از دو واژه ترکی بز به معنی خاکستری و قوش به معنی پرنده تشکیل شده و واژه در کل به معنی پرنده خاکستری بوده و در فارسی معادل آن پرنده سفید است.[۱]

ساختار زمین شناسی[ویرایش]

بزقوش شامل کوههایی با شیب ملایم و از سنگهای حاصل از غبارهای آتشفشانی مربوط به کوههای آتشفشانی سبلان و سهند است.[نیازمند منبع] حاوی معادن کشف نشده‌ای از مس است و وجود دانه‌های پیریت در این سنگها اهالی را به یاد طلا می اندازد.[نیازمند منبع] از نظر زمین‌شناسی این کوه‌ها خاستگاه کوهه‌ای دارند.[نیازمند منبع]

قلل[ویرایش]

دو قله آغ داغ (۳۳۰۶ متر) و قیسیر (۳۱۰۰ متر) از مرتفع‌ترین قلل این رشته‌کوه می‌باشند.

منابع[ویرایش]

  • اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: سازمان گیتاشناسی، ۱۳۸۳خ.