سرو هرزویل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
سرو هرزویل، دهه ۱۲۵۰ خورشیدی، در سفرنامه ناصرالدین شاه به فرنگ. او می‌نویسد که در سایه این درخت غول پیکر عصرانه خوردیم و موزیکانت‌ها که در لای شاخ و برگ درخت مخفی شده بودند نغمات دلپذیر نواختند و ما تعجب کردیم
سرو هرزویل، ۱۳۰۰ خورشیدی، در سفرنامه "موسیو ب. نیکیتین"، کنسول روسیه در تهران
سرو کهنسال هرزویل، ۱۳۸۸ خورشیدی

سرو هرزویل درختی است بسیار کهن در شهرک هرزویل که ناصر خسرو در سفرنامه اش از آن شهرک یاد کرده‌است. این درخت یکی از آثار طبیعی ملی ایران و تحت حفاظت سازمان محیط زیست است. حریم آن مساحتی است با تقریبا ۱۰۰۰۰ متر مربع که با حصار از بقیه منطقه جدا شده‌است.

این درخت سرو تنومند، با عمری بیش از هزار سال را ساکنان هرزویل «نظرکرده» می‌دانند. پس از زمین‌لرزه رودبار و منجیل در سال ۱۳۶۹ دهکده هرزویل به کنار سرو تاریخی نقل مکان کرده که این امر باعث نگرانی شدید گشته، زیرا پساب و آلودگی‌های روزمره شهرک ممکن است ماندگاری درخت کهنسال را به خطر بیاندازند.

در مورد سن این ابردرخت گفته‌ها بسیار است. در برخی منابع صحبت از ۳۰۰۰ و در برخی صحبت از ۱۰۰۰ سال شده ولی متأسفانه هیچ گفته‌ای پشتوانه علمی ندارد در صورتیکه امروزه تخمین یا تعیین سن یک درخت برای اهل فن کاریست ساده.

منابع[ویرایش]