واشینگتن، دی.سی.

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۸°۵۳′۴۲.۴″ شمالی ۷۷°۰۲′۱۲.۰″ غربی / ۳۸.۸۹۵۱۱۱° شمالی ۷۷.۰۳۶۶۶۷° غربی / 38.895111; -77.036667

واشینگتن دی سی

.Washington District of Columbia

DCmontage2.jpg
پرچم واشینگتن دی سی نشان دولتی واشینگتن دی سی
پرچم رسمی نشان رسمی
لقب(ها): District of Columbia
ناحیه کلمبیا
شعار(ها): Justitia Omnibus
عدالت برای همگان
نقشه ایالت‌های آمریکا همراه برجسته‌بودن واشینگتن دی سی
زبان رسمی None
پایتخت واشنگتن دی سی
بزرگ‌ترین شهر واشینگتن دی سی
منطقه رتبهٔ پنجاه و دوم
 - کل ۱۷۷ کیلومتر مربع کیلومتر مربع
 - پهنا ۴۲۰ کیلومتر
 - طول ۵۰۰ کیلومتر
 - عرض جغرافیایی ۴۲°30'N to ۴۷°3'N
 - طول جغرافیایی ۸۶°49'W to ۹۲°54'W
جمعیت رتبهٔ پنجاه و یکم
 - کل ۵۸۱٬۵۳۰
 - تراکم ۳۸٫۱۳ بر کیلومتر مربع
رتبهٔ ۲۴th
بلندی
 - بالاترین نقطه
۱۲۵ متر
 - میانگین ۳۲۰ متر
 - پایین‌ترین نقطه ۰ متر
پذیرش در اتحادیه ۱۶ ژوئیه ۱۷۹۰ (ندارد)
فرماندار ندارد
معاون فرماندار {{{Lieutenant Governor}}}
قوه مقننه {{{Legislature}}}
 - مجلس علیا {{{Upperhouse}}}
 - مجلس سفلا {{{Lowerhouse}}}
سناتورهای ایالات متحده آمریکا ندارد
هیئت مجلس ایالات متحده آمریکا فهرست
منطقه زمانی Central: UTC-6/
کوته‌نوشت‌ها DC، Wis. US-WI
وب‌گاه www.dc.gov

واشینگتن، دی. سی. (به انگلیسی: Washington, D.C.) رسماً ناحیه کلمبیا (به انگلیسی: District of Columbia ‎) که عموماً بدان واشینگتن، ناحیه یا به سادگی دی. سی. پایتخت ایالات متحده آمریکا است. قانون اقامت در ۱۷۹۰ خلق یک ناحیه پایتختی در کنار رود پوتومک در ساحل شرقی کشور را تصویب کرد. بنا بر قانون اساسی آمریکا، این ناحیه تحت نظارت انحصاری کنگره ایالات متحده‌است و نتیجتاً بخشی از هیچ ایالتی نیست. ایالت‌های مریلند و ویرجینیا هر یک برای تأسیس ناحیه فدرال زمین اهدا کردند،[۱] که سکونتگاههای الکسندریا و جورج‌تاون را که از قبل وجود داشت نیز شامل می‌شد؛ بهرحال کنگره بخش ویرجینیا را در ۱۸۴۶ پس داد.[۲] شهر واشینگتن، که به افتخار جورج واشینگتن نامگذاری شده، در ۱۷۹۱ تأسیس شد تا پایتخت جدید کشور باشد. کنگره یک دولت شهرداری را برای کل ناحیه کلمبیا پس از جنگ داخلی آمریکا تأسیس کرد.

واشینگتن دی. سی. در ۲۰۱۱ جمعیت تخمینی برابر ۶۱۷٬۹۹۶ داشته و ۲۵مین شهر پرجمعیت آمریکا بوده‌است. در زمان کار افرادی که از مریلند و ویرجینیا می‌آیند جمعیت آن را تا یک میلیون نفر بالا می‌برند. منطقه شهری واشینگتن با ۵٫۶ میلیون جمعیت هفتمین منطقه شهری بزرگ در کشور است.

پیشینه و گسترش[ویرایش]

این شهر از سال ۱۸۷۱ به‌نام جرج واشینگتن رهبر استقلال طلبان و نخستین رئیس جمهور دولت فدرال آمریکا نام‌گذاری شده‌است. برای اجرای مصوبه هفدهم بخش ۸ در اصل اول قانون اساسی آمریکا، در تاریخ ۱۶ ژوئیه ۱۷۹۰ بخش‌هایی از ایالت‌های مریلند و ویرجینیا برای ساخت پایتخت ایالات متحده در نظر گرفته شد که «ناحیه کلمبیا» نام گرفت. البته یک قرن بعد زمین‌های این ناحیه در جنوب رودخانه پوتوماک به ایالت ویرجینیا بازپس داده شد. ساختمان کاپیتال محل استقرار کنگره ایالات متحده آمریکا بوده، در حالی‌که کاخ سفید و تمامی وزارتخانه‌های کشور نیز در اینجا قرار دارند.

این شهر در «ناحیه کلمبیا» (District of Columbia با سرنام "دی. سی") زیر نظر کنگره آمریکا و خارج از حاکمیت تمامی ۵۰ ایالت این کشور قرار دارد. این ناحیه مشترک و برای همگان است و لذا تمامی وزارتخانه‌ها و سازمان‌های فدرال همچون کتابخانه ملی کنگره آمریکا در این ناحیه مستقرند و از نظر قانونی این ناحیه یک ایالت نیست.

شهر واشینگتن و ناحیه کلمبیا از نظر گستره یکسان هستند و یک شهردار دارند؛ بنابراین از دید عملی هر دو نام به یک موجودیت اشاره دارد.

واشینگتن در شرق آمریکا و بین دو ایالت مریلند و ویرجینیا قرار دارد.

ناحیه کلمبیا نماینده‌ای در مجلس نمایندگان آمریکا ندارد و سناتوری هم در مجلس سنا ندارد. به همین خاطر برخی از ساکنین این ناحیه بارها ناخشنودی خود را از این بابت ابراز کرده‌اند؛ چرا که با وجودِ نداشتن نماینده‌ای برای تصمیمات فدرال، ملزم به پرداخت مالیاتهای فدرال هستند.[۳] شعار «مالیات می‌پردازیم ولی نماینده نداریم»[۴] بطور غیررسمی برای اعتراض به این وضعیت بکار می‌رود. برخی از شهروندان در منطقه کلمبیا کمپینی برای تغییر این وضعیت و بدست آوردن حق رای به راه انداخته‌اند.[۵]

مؤسسه اسمیتسونین و مرکز هنرهای نمایشی جان اِف کندی در شهر واشینگتن از برجسته‌ترین مراکز هنری آمریکا و جهان می‌باشند. یادبود لینکلن، یادبود جفرسون، و یادبود واشینگتن نیز در این شهر قرار دارند.

وقت محلی آن با نماد EST نمایش داده می‌شود که ۵ ساعت از زمان گرینویچ عقبتر است.

معماری[ویرایش]

واشینگتن بیش از یک سده است که محدودیت‌های شدیدی در سراسر شهر برای بلندی ساختمان‌ها داشته است. بر پایه قانونی که در سال ۱۹۱۰ در کنگره ایالات متحده تصویب شد بلندی ساختمان‌ها به ۱۳۰ پا، چیزی کمتر از ۴۰ متر محدود شده است. این محدودیت در بخش بازرگانی کوچکی از شهر، ۹ متر بیشتر است و به ۱۶۰ پا می‌رسد؛ بنابراین هرجای این شهر که بایستید، آسمان به‌خوبی پیداست. افق شهر از کناره‌های آن، افقی کم‌ارتفاع است و ساختمان‌های نمادین شهر را به‌راحتی می‌توان پیدا کرد. از سال ۲۰۱۴ تلاش‌هایی برای رفع این محدودیت ارتفاع انجام شده که به نظر می‌رسد فعلاً دولت و کنگره آمریکا میلی به تغییر عمده در این باره ندارند.[۶]

شهر موزه‌ها[ویرایش]

تعدادی از مشهورترین موزه‌های جهان پیرامون نشنال مال در واشینگتن ساخته شده‌اند. از جمله این موزه‌ها باید به نگارخانه ملی هنر، نگارخانه فریر و سکلر، موزه ملی هوا و فضا، موزه ملی سرخ پوستان و موزه هولوکاست اشاره کرد. همه این موزه‌ها زیر نظر بنیاد اسمیتسونین اداره می‌شوند و ورود به آنها برای همگان رایگان است. موزه هنر آمریکا نیز یکی از مهمترین موزه‌های واشینگتن دی.سی است.

اقتصاد[ویرایش]

این شهر از نظر تولید ناخالص داخلی، با حدود ۷۵ میلیارد دلار تولید سالیانه[۷] به تنهایی از قدرت اقتصادی مشابهی با کشور مراکش برخوردار است.[۸]

ترابری[ویرایش]

واشینگتن مترو نام قطار شهری واشنگتن است و یونیون استیشن معروفترین ایستگاه آن است. این مترو در سال ۱۹۷۶ تاسیس شده و دارای ۶ خط و ۹۱ ایستگاه می‌باشد.

سه فرودگاه عمده در اطراف شهر واشنگتن دی. سی قرار دارد، گرچه هیچ‌یک در منطقه کلمبیا واقع نیستند:

ورزش[ویرایش]

تیم فوتبال آمریکایی واشینگتن ردسکینز، تیم فوتبال دی. سی. یونایتد، و تیم ان بی ای واشینگتن ویزاردز از این شهرند.

مراکز علمی ناحیه دی سی[ویرایش]

به غیر از ان آی اچ، که مرکز هدایت پژوهش‌های علوم پزشکی فدرال آمریکاست، در منطقه کلان-شهر واشینگتن دانشگاه‌های کیفیت مرغوب متعددی قرار دارند. دانشگاه مریلند در کالج پارک و دانشگاه جرج واشینگتن مشهورترین آنها هستند. دانشگاه جرج میسون نیز در غرب شهر قرار دارد.

در داخل محوطه دی سی دانشگاه‌های دیگری نیز قرار دارند. از این میان می‌توان موسسات زیر را نام برد: دانشگاه جرج‌تاون، دانشگاه هوارد، دانشگاه گالودت، دانشگاه امریکن، و دانشگاه کاتولیک آمریکا.

نگارخانه[ویرایش]


جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس و منابع[ویرایش]

  1. “Washington”. Encyclopædia Britannica. Retrieved 16 July 2013. 
  2. Richards, Mark David. “The Debates over the Retrocession of the District of Columbia, 1801–2004”. Washington History (Historical Society of Washington, D.C.), 2004. Retrieved 16 July 2013. 
  3. DC Vote
  4. (به انگلیسی: Taxation Without Representation)
  5. «DC Vote»(انگلیسی)‎. وبگاه کمپین DC Vote. بازبینی‌شده در ۸ دی ۱۳۸۸. 
  6. واشنگتن؛ پایتختی که هنوز اسیر آسمان‌خراش‌ها نشده است بی‌بی‌سی فارسی، ۱۲ تیر ۱۳۹۳
  7. «تولید ناخالص داخلی بر اساس ایالت ۲۰۰۵–۲۰۰۸»(انگلیسی)‎ (Excel). اداره امور اقتصادی وزارت بازرگانی ایالات متحده، ۲۰۰۹. بازبینی‌شده در ۸ دی ۱۳۸۸. 
  8. «آمار و داده‌های کلیدی توسعه»(انگلیسی)‎. بانک جهانی، ۲۰۰۹. بازبینی‌شده در ۸ دی ۱۳۸۸. 

پیوند به بیرون[ویرایش]