ابوعبدالرحمن محمد سلمی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابو عبدالرحمن محمد بن حسین سُلَمی نیشابوری صوفی، عارف و نویسنده ایرانی عرب زبان در سدۀ چهارم و پنجم هجری قمری بود.
نام و نسب[ویرایش]
| نام | کنیه | نام پدر | جد | نسب | نام و نسب کامل |
|---|---|---|---|---|---|
| محمد | ابوعبدالرحمن | حسین | محمد بن موسی | سُلَمی، نیشابوری، ازدی | أبو عبد الرحمن محمد بن الحسین بن محمد بن موسی بن خالد بن سالم بن زاویة بن سعید بن قبیصة بن سراق الأزدی السلمی |
تولد و مرگ[ویرایش]
او متولد ۱۰ جمادی الآخر سال ۳۲۵ هـجری قمری در نیشابور بود و در روز ۳ شعبان سال ۴۱۲ هـجری قمری در همان شهر درگذشت،
آثار و نوشته‌ها[ویرایش]
- آداب التعازی
- آداب الصحبة
- آداب الصوفیة
- أمثال القرآن
- الأربعین
- الإخوة والأخوات من الصوفیة
- تاریخ أهل الصفوة
- حقائق التفسیر
- طبقات الصوفیة:مشهورتین اثر وی که به عنوان کتابی مرجع در تصوف مطرح است.
- مقامات الأولیاء
منابع[ویرایش]
- سیر أعلام النبلاء/أبو عبد الرحمن السلمی
- پیشگفتار کتاب طبقات الصوفیة مصطفی عطا، ص۱۵، دار الکتب العلمیة، ط۲۰۰۳
|
||||||||||||||||||
