مغویه
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | هرمزگان |
| شهرستان | بندر لنگه |
| بخش | بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه |
| مرکز دهستان | گافرغان |
| جمعیت | ۱۳۲۸۷ |
| ارتفاع مرکز از سطح دریا |
۲۳ متر |
| تعداد آبادی | ۹ |
| پیش‌شمارهٔ تلفنی مرکز |
۰۷۶ |
 دهستان مغویه
|
|
مختصات: ۲۷°۰۰′۴۰″ شمالی ۵۴°۱۷′۳۳″ شرقی / ۲۷.۰۱۱۲° شمالی ۵۴.۲۹۲۶° شرقی مغویه دهستان مغویه یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ایران. دهستان مغویه یکی از بنادر حومۀ شهرستان بندر لنگه است. شغل مردم این دهستان ماهی‌گیری، کشتی‌سازی و کشتیرانی است.
محتویات
جغرافی منطقه[ویرایش]
این دهستان آب و هوایی گرم و خشک و گرمسیری دارد. وجود رودخانه فصلی، کوه، پوشش گیاهی نسبتاً مناسب و جانورانی از قبیل آهو، گوزن، قوچ، میش، گراز، و کبک از عناصر زیست محیطی و جاذبه‌های طبیعی آن هستند. دهستان مغویه در ساحل خلیج فارس واقع است، و ازسمت مشرق کوه حسینه که (کوه الیارد) نام دارد واقع شده‌است، و در ده کیلومتری مغرب روستای گافرغان قرار دارد.
جمعیت[ویرایش]
جمعیت دهستان مغویه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۳۲۸۷ نفر بوده‌است.[۱] ، دارد که برخیا از آنها از نژاد عرب وبرخیا از نژاد پارسی اچمین هستند و به زبان عربی و فارسی محلی تکلم می‌کنند. دارای تأسیسات زیر است: دبستان، دبیرستان، آب‌انبار (برکه)، خانه بهداشت، برق، تلفن، و دارای شش مسجد است.
مرزوقیان و حکمرانی منطقه[ویرایش]
مغویه در گذشته مقر حکم قبیلهٔ مرزوقی بوده‌است. مرزوقیان یا «المرازیق» از عرب‌های بیابان شبه‌جزیره عربستان و منطقه نجد هستند. ایشان از تبار آل بوسلطان و از شاخهٔ قبیلهٔ العجمان از نسل نشوان بن مرزوق بن علی بن هشام از بطون یام، نسب این قبیله به همدان (به سکون میم) می‌رسد.
مرزوقیان در سده دهم هجری قمری از بادیه نجد در عربستان به شیبکوه در جنوب ایران مهاجرت کرده‌اند، و پس از مدتی استقرار در منطقه جلفار در سال ۱۱۶۹ هجری قمری وارد منطقه «شیبکوه» می‌شوند، در ابتداء امر در روستای دیوان غربی یا گافرغان نشیمن می‌گزینند و پس از مدتی از گافرغان به مغویه نقل مکان می‌کنند، در این انتقال سرپرست قبیله مرزوقی، بزرگ ایشان شیخ راشد بن مطر مرزوقی بودند. واز آن به بعد روستای «مغویه» را مقر حکم خود قرار می‌دهند.
یکی از کاخهای زیبای (حکام مرازیق) در این دهستان باقی‌مانده‌است. این کاخ شیخ سلطان بن احمد مرزوقی ساخته بودند، شیخ سلطان المرزوقی یکی از شیوخ برجسته منطقه بوده که از او به نیکی یاد می‌شود. وی از سال ۱۳۲۸ تا سال ۱۳۷۰ هجری قمری حاکم منطقه مغویه و توابع بوده‌است، و در روز دوشنبه ۱۷ جمادی‌الاولی سال ۱۳۷۰ هجری قمری در مغویه درگذشت.
شغل مردم مغویه در زمان آبادانی بویژه در زمان حکم شیخ سلطان مرزوقی: بازرگانی، سفر، صید مروارید، صید ماهی و صادرات آن، و کشاورزی و کاشت جو و گندم، خرما و صادرات آن به آن سوی خلیج فارس و آفریقا بوده‌است. دارای ۱۰۰۰۰ اصله نخل دیم و زمین زراعتی وسیعی است.
آثار باستانی[ویرایش]
در دهستان مغویه قلعه بزرگی وجود دارد که به (قلعه شیخ سلطان) مشهور است، این قلعه با گذشت زمان هنوز به حالت سالم باقی‌مانده‌است. و یکی از آثار باستانی دهستان مغویه و شهرستان بندر لنگه به شمار می‌آید.
نگارخانه[ویرایش]
-
قلعه مغویه
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مغویه موجود است. |
- الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
- محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
- العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
- حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
- کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).
- بختیاری، سعید،، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
- محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـــ ۵۱)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
پانویس[ویرایش]
- ↑ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
جستارهای وابسته[ویرایش]
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||
